Όταν είχαν ανάγκη και πείναγαν, εμείς επιτρέψαμε σε δύο εκατομμύρια γείτονές μας να δουλέψουν στη χώρα μας και να χορτάσουν. Αυτοί, που ξέρουν από φτώχεια και μετανάστευση, γιατί τώρα δεν αφήνουν τους πρόσφυγες να περάσουν απλώς από τη χώρα τους;
ΦΑΙΝΕΤΑΙ πως εμείς οι Έλληνες ή έχουμε το… κοκαλάκι της νυχτερίδας, ή «αγαπούν» και εκτιμούν την ανθρωπιά και τον πολιτισμό μας όλοι οι μετανάστες από όλο τον κόσμο, ή είμαστε… κορόιδα και μας προτιμάνε όλοι οι φτωχοί και οι πεινασμένοι του πλανήτη…
Ο,ΤΙ και να συμβεί στον κόσμο, τελικά εμείς την… «πληρώνουμε» και μάλιστα με το χαμόγελο στα χείλη και κάνουμε Ο,ΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ για να «εξυπηρετούμε», να περιθάλπουμε και να φροντίζουμε όλους τους πεινασμένους και… τους κολασμένους της γης…
ΤΟ τι γίνεται εδώ και 2 χρόνια στη χώρα μας, το βλέπετε και το ζείτε όλοι… Εκατοντάδες χιλιάδες βομβαρδισμένων, πεινασμένων και μούσκεμα από την προσπάθειά τους να περάσουν το φουρτουνιασμένο Αιγαίο, με τα σαπιοκάικα των Τούρκων δουλεμπόρων, που τους «μαδάνε» στην κυριολεξία και για μια απόσταση 500 έως 2.000 μέτρων ταξίδι, τους παίρνουν όλα τα λεφτά, από τα σπίτια ή τα οικόπεδα που είχαν πουλήσει στις πατρίδες τους, για να γλιτώσουν από τις σφαγές των Τζιχαντιστών ή τις βόμβες των Άγγλων –Γάλλων και Αμερικανών και ψάχνουν να βρουν νέα πατρίδα, χρησιμοποιούν τη χώρα μας σαν το πρώτο ΑΠΟΚΟΥΜΠΙ τους.
ΧΙΛΙΑΔΕΣ άνθρωποι κυρίως νήπια, παιδιά και γυναίκες έχουν γλιτώσει από πνιγμό οι νησιώτες μας και όλους, όσους φθάνουν στη γη μας και μιλάμε για εκατοντάδες χιλιάδες, τους βλέπουμε σαν δικούς μας ανθρώπους, σαν μακρινούς συγγενείς μας και τους προσφέρουμε ένα πιάτο ζεστό φαΐ, νερό, κουβέρτες, τρόφιμα, μέχρι που και οι γιαγιάδες μας, ταΐζουν με το μπιμπερό τα ξένα μωρά, με τόση αγάπη, λες και είναι… εγγονάκια τους.
ΔΕΝ πειράζει, όμως. Χαλάλι στην προσπάθεια που κάνουμε. Χαλάλι στα λεφτά που ξοδεύουμε, το κράτος και εμείς, για την περίθαλψη αυτών των δυστυχισμένων ανθρώπων, που ενώ τα είχαν όλα, προφανώς σαν και εμάς στις πατρίδες τους, ξαφνικά τα έχασαν όλα και περνάνε βουνά και θάλασσες χωρίς στον ήλιο μοίρα, μπας και καταφέρουν να βρουν μια νέα πατρίδα για να σώσουν τα παιδιά τους και να τα σπουδάσουν.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ ό,τι συμφορά γίνει στον κόσμο πάντα εμείς… «τρέχουμε» και την πληρώνουμε..
ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ, ΤΙ ΕΓΙΝΕ στην πατρίδα μας τα τελευταία χρόνια…
ΣΤΗΝ αρχή… ΜΠΟΥΚΑΡΑΝ οι… πεινασμένες Φιλιππινέζες και γέμισαν, με ξένες εργαζόμενες τα σπίτια, οι κλινικές και τα νοσοκομεία μας.
ΣΤΗ συνέχεια, μόλις κατέρρευσε το Ανατολικό Μπλοκ… ΚΑΤΕΛΑΒΑΝ εξ΄ εφόδου τη χώρα μας, Αλβανοί, Βούλγαροι, Ρουμάνοι, Ούγγροι, Πολωνοί, Σκοπιανοί, Μολδαβοί, Τσέχοι, Σλοβάκοι και… Ρωσίδες!.. Μόνο οι μετανάστες από την Αλβανία ξεπέρασαν το ΕΝΑ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΟ ανθρώπους! Δεν διώξαμε κανένα. Και φυσικά δεν υψώσαμε φράχτες! Ούτε και ζητήσαμε από τους γείτονές μας να φτιάξουν φράχτες στα σύνορά τους, όπως κάνουν αυτοί σήμερα. Τότε τους συνέφερε όλους, να μην υπάρχουν φράχτες, για να μπαίνουν στη χώρα μας ανεξέλεγκτα και να γυρίζουν πίσω στις πατρίδες τους φορτωμένοι με τα ωραία μας λεφτά!
ΚΑΝΕΝΑΣ μετανάστης δεν πήρε τζάμπα τα λεφτά μας – εκτός βέβαια από λίγες, πολύ λίγες μικροσυμμορίες που λήστεψαν κάποιους γέροντες, δεν πειράζει όμως, όλα μέσα στη ζωή είναι – όλοι τους ΔΟΥΛΕΨΑΝ ΣΚΛΗΡΑ, και βοήθησαν στην ανάπτυξη της χώρας μας.
ΕΙΔΙΚΑ μάλιστα εκατοντάδες χιλιάδες Αλβανοί ένοιωσαν την Ελλάδα, σαν πατρίδα τους. Δούλεψαν σκληρά και αγόρασαν οικόπεδα, έφτιαξαν σπίτια, μιλάνε όλοι τους άψογα ελληνικά και σπούδασαν τα παιδιά τους, που σε πολλά σχολεία μας έγιναν και σημαιοφόροι γιατί ήταν πρώτοι μαθητές.
ΕΜΕΙΣ, οι ταξιδιάρηδες Έλληνες και είμαστε ταξιδιάρηδες από την εποχή του Οδυσσέα, επειδή ξέρουμε από ξενιτιά, όλους τους μετανάστες, τους βλέπουμε πάντοτε με πολύ συμπάθεια και αγάπη…
ΕΧΟΥΜΕ όμως ένα παράπονο όχι από όλους, αλλά από αυτούς που κλείνουν τα σύνορά τους και δημιουργούν τεράστιο πρόβλημα και σε εμάς και στους πρόσφυγες. Αυτοί οι άνθρωποι που ξέρουν από ξενιτιά και τους οποίους εμείς δεχτήκαμε σαν μετανάστες και αν σήμερα ζουν καλά, το οφείλουν σε εμάς, ΓΙΑΤΙ μας δημιουργούν προβλήματα, με τους φράχτες και τη σκληρότητα που δείχνουν απέναντι στους σημερινούς άτυχους πρόσφυγες; Γιατί δεν συμπεριφέρονται στους ανθρώπους που ταξιδεύουν, για να βρουν πατρίδα, όπως συμπεριφερθήκαμε εμείς σε αυτούς; Εμείς τους αφήσαμε όχι μόνο να περάσουν, αλλά και να δουλέψουν στη χώρα μας, τους είδαμε σαν… κουμπάρους μας! Οι σημερινοί πρόσφυγες από την Ασία και την Αφρική, δεν θέλουν να δουλέψουν ούτε στη χώρα μας, ούτε στις χώρες τους, να ΠΕΡΑΣΟΥΝ απλώς θέλουν… Τόσο γρήγορα ξέχασαν οι γείτονές μας ΤΙ ΤΡΑΒΟΥΣΑΝ αυτοί και ότι γλίτωσαν τη φτώχεια και τη δυστυχία χάρις στην καλοσύνη την ανθρωπιά και τις δουλειές που τους δώσαμε;
Γ.
