Του Γιώργου Καμίνη από την Κυριακάτικη Kontranews
Δυστυχώς, η χώρα μας βρίσκεται ξανά αντιμέτωπη, εδώ και καιρό, με μια ακόμη σοβαρή κρίση, για τρίτη φορά μέσα σε 10 χρόνια, μετά το 2010 και το 2015. Στην αρχή ήταν η οικονομική κρίση, προστέθηκε στη συνέχεια το προσφυγικό και σήμερα η πανδημία μαζί με την επιθετικότητα της Τουρκίας. Με τη διαφορά όμως ότι αυτή τη φορά, δεν είμαστε μόνοι. Η πανδημία έχει πλήξει ολόκληρο τον πλανήτη και ως κοινή απειλή δημιουργεί μια παγκόσμια, κοινή αντίδραση. Παράλληλα, είναι ευχάριστο το γεγονός ότι βλέπουμε μεγαλύτερη αλληλεγγύη εντός της Ευρωπαϊκής μας οικογένειας και τη διάθεση για τολμηρότερα από το παρελθόν βήματα σε οικονομικό επίπεδο. Αλλά και απέναντι στην τουρκική απειλή εμφανίζονται κάποια δειλά σημάδια αφύπνισης των συμμάχων μας.
Η Ελλάδα όμως μπήκε και σ’αυτήν την κρίση λαβωμένη. Η χώρα έχει απωλέσει σχεδόν το 37% του ΑΕΠ της σε σχέση με το 2009, κι αυτό, πέραν των βραχυπρόθεσμων επιπτώσεων, δημιουργεί πολύ προβληματικές κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές συνθήκες. Αξίζει κάποιος να έχει μια αίσθηση του ποια ήταν η θέση της Ελλάδας σε οικονομικό επίπεδο, σε επίπεδο εξωτερικής πολιτικής, σε βιοτικό επίπεδο, μια δεκαετία πριν και πού βρίσκεται σήμερα. Αυτή την κρίσιμη δεκαετία, η Ελλάδα έφυγε από την πρώτη γραμμή της Ε.Ε., και αν εξαιρέσει κανείς την στρατηγική σχέση με το Ισραήλ, έργο της παράταξής μας με Κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ και Πρωθυπουργό τον Γιώργο Παπανδρέου, έχασε μεγάλο μέρος από την οικονομική, διπλωματική, αμυντική και ίσως και στρατηγική ισχύ της σε σχέση με τους γείτονές μας.
Αυτά τα στοιχεία είναι σημαντικά για δύο λόγους. Ο πρώτος σχετίζεται με το παρελθόν και έχει να κάνει με την επιλογή του πολιτικού συστήματος να προτάξει τα προνόμιά του, έναντι της Εθνικής συνεννόησης που θα μας είχε βγάλει πολύ νωρίτερα από την κρίση, και πολύ πιο αναίμακτα. Ο δεύτερος είναι ότι το κόστος της επιλογής αυτής, η απώλεια σχεδόν του 40% του εθνικού εισοδήματος την τελευταία δεκαετία, δημιουργεί τις προϋποθέσεις για να έρθει η χώρα αντιμέτωπη με πολύ δύσκολες κοινωνικές και πολιτικές συνθήκες τους επόμενους μήνες. Ο κίνδυνος για νέες, δυσάρεστες εξελίξεις στο οικονομικό επίπεδο είναι παραπάνω από ορατός. Και σε πολιτικό επίπεδο, όμως, πιθανόν όλα αυτά να δράσουν ως καταλύτες σημαντικών εξελίξεων.
Πρέπει συνεπώς να κάνουμε για άλλη μια φορά επίκληση στη σοβαρότητα. Βλέπουμε το κυβερνών κόμμα, αδιάφορο στα λάθη του παρελθόντος, να παραδίνεται για ακόμα μία φορά σε πρακτικές που κόστισαν και συνεχίζουν να κοστίζουν. Συμπεριφορές δύο μέτρων και δύο σταθμών, όπου κάποιοι είναι πιο ίσοι από τους ίσους, στιγματίζουν όχι μόνο την κυβέρνηση αλλά και το πολιτικο προσωπικό εν γένει και δεν προσφέρουν τίποτα στο πολιτικό κεφάλαιο ομοψυχίας που έχει τόσο πολύ ανάγκη η χώρα. Αλλά και το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης ομφαλοσκοπεί και δεν λέει να κόψει τους δεσμούς του με τον λαϊκισμό.
Το Κίνημα Αλλαγής σε αυτή τη δύσκολη περίοδο, αντιπολιτεύεται με την δέουσα σοβαρότητα. Εντοπίζει έγκαιρα τα κενά στην κυβερνητική πολιτική, συνεισφέρει στο δημόσιο διάλογο προτάσεις με γνώμονα το εθνικό συμφέρον και στηρίζει εκεί όπου η πατρίδα το χρειάζεται. Ο δρόμος για να ξεπεράσουμε αυτή την επικίνδυνη κρίση, περνάει μέσα από το σημείο που το εθνικό υπερβαίνει το μικροπολιτικό. Ας μην επαναλάβουμε τα λάθη του παρελθόντος.
* Βουλευτής Επικρατείας Κινήματος Αλλαγής
