Τα εκλογικά σενάρια ήταν πάντα ένα από τα πλέον αγαπημένα «σπορ» των δημοσιογράφων σε όλες τις εποχές και ανεξαρτήτως συγκυριών. Εσχάτως –δηλαδή όχι ακριβώς εσχάτως, αλλά… τελευταία τρία χρόνια– το σπορ της εκλογολογίας έχει αγαπηθεί πολύ και από τη ΝΔ.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι 3,5 χρόνια αρχηγός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τα τελευταία… 3 απ’ αυτά «προφητεύει» διαρκώς εκλογές με κάθε ευκαιρία: εκλογές για τις πλημμύρες στη Μάνδρα, εκλογές για τη φωτιά στο Μάτι, εκλογές για την δεύτερη αξιολόγηση, εκλογές για την τρίτη αξιολόγηση, εκλογές για την διαπραγμάτευση εξόδου του ΔΝΤ, εκλογές για την ακύρωση των περικοπών στις συντάξεις.
Οσο πλησιάζουμε προς την 26η Μαΐου, καθίσταται σαφές ότι το σενάριο για «τρίδυμες» κάλπες (αυτοδιοικητικές, Ευρωεκλογές, εθνικές εκλογές) στις 26 Μαΐου έχει αρχίσει να απομακρύνεται. Εξάλλου, σε μερικές ημέρες δε θα είναι και τυπικά εφικτό, αφού δε θα απομένει χρόνος για να τηρηθούν και τα χρονικά περιθώρια που απαιτεί το Σύνταγμα για τη διάλυση της Βουλής και την προκήρυξη των εθνικών εκλογών.
Ωστόσο, ενώ όλα δείχνουν πλέον ότι… εναλλακτικό σενάριο από την εξάντληση της τετραετίας και τις φθινοπωρινές εκλογές δεν υπάρχει, οι βολονταριστές της αξιωματικής αντιπολίτευσης –αλλά και όσοι έχουν αναλάβει δημοσιογραφικά να καλλιεργήσουν εκ νέου κλίμα εκλογών– επιμένουν. Το νέο σενάριο, λοιπόν, προβλέπει εκλογές τον… Ιούνιο. Και αυτή τη φορά, το συγκεκριμένο σενάριο έχει μία διαφορά από τα προηγούμενα: στερείται πάσης λογικής.
Για παράδειγμα, κάποιοι λένε ότι οι εκλογές τον Ιούνιο θα καταστούν «αναγκαίες» επειδή, δήθεν, ο ΣΥΡΙΖΑ θα χάσει με μεγάλη διαφορά στις Ευρωεκλογές και δε θα μπορεί να… σταθεί. Στην περίπτωση αυτή, όμως, αναρωτιέται κανείς γιατί να βιαστεί να κάνει εκλογές με «νωπές» τις εντυπώσεις από την μεγάλη ήττα, αντί να εκμεταλλευθεί τον χρόνο του καλοκαιριού για να ξεδιπλώσει κινήσεις άμυνας και αντεπίθεσης.
Ομως, ακόμη και εκείνοι που προβλέπουν ότι η διαφορά θα είναι μικρή και διαχειρίσιμη, λένε ότι αυτό ακριβώς θα κινητροδοτήσει τον πρωθυπουργό ώστε να προκηρύξει εκλογές: να εκμεταλλευθεί, λέει, το κλίμα «μη κατάρρευσης» του ΣΥΡΙΖΑ. Όμως, αν τα πράγματα είναι έτσι –ή ακόμη και αν ο ΣΥΡΙΖΑ κόψει πρώτος το νήμα των Ευρωεκλογών– αναρωτιέται κανείς γιατί ο Αλέξης Τσίπρας να μην εκμεταλλευθεί όλο το καλοκαίρι για αναπτυξιακή πολιτική και βελτίωση του οικονομικού κλίματος, αφήνοντας τους συσχετισμούς να λειτουργήσουν υπέρ του.
Πέραν, όμως, της κοινής πολιτικής λογικής της οποίας στερούνται τα ως άνω σενάρια για εκλογές τον Ιούνιο, υπάρχει και το Σύνταγμα που διαμορφώνει ασφυκτικά περιθώρια: αν, για παράδειγμα, ο πρωθυπουργός θέλει να προκηρύξει εκλογές για τις 16 Ιουνίου, θα πρέπει να τις ανακοινώσει την… προηγουμένη των Ευρωεκλογών –άρα, χωρίς να ξέρει τί θα βγάλει η ευρωκάλπη. Δεν ακούγεται και πολύ λογικό. Θα πείτε, υπάρχει πάντα και η επόμενη Κυριακή, η 23η Ιουνίου. Όμως, στις 23 Ιουνίου και ως γνωστόν, η έννοια των «μπάνιων του λαού» δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για εκλογικά παιχνίδια…
