Την ώρα που στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης και στο Μέγαρο Μαξίμου σβήνουν και γράφουν για τα «μέτρα» που θα ανακοινώσει το προσεχές σαββατοκύριακο στη ΔΕΘ ο Κυριάκος Μητσοτάκης, η κυβέρνηση συνειδητοποιεί σιγά σιγά –έστω και με χαρακτηριστική καθυστέρηση, όπως εξάλλου και η, ξεκομμένη από την καθημερινότητα και τον πόνο των πολιτών, πλειονότητα των ΜΜΕ- πως το θέμα της ακρίβειας δε θα ροκανίσει μόνο το διαθέσιμο εισόδημα των νοικοκυριών, αλλά και την αποδοχή της κυβέρνησης στην κοινωνία.
Είναι γνωστό και έχει επιβεβαιωθεί πολλάκις πως η καθημερινότητα πάντα «τρώει» τις κυβερνήσεις: δεν έχει υπάρξει πρωθυπουργός τα προηγούμενα χρόνια που να μην έχει υποτιμήσει την καθημερινότητα του πολίτη, αλλά και που να μην το έχει πληρώσει στην κάλπη.
Βεβαίως, η κυβέρνηση συνεχίζει να διαβεβαιώνει ότι αυτή τη στιγμή υπάρχει μία παγκόσμια ανισορροπία μεταξύ προσφοράς και ζήτησης που θα διορθωθεί. Τότε, λοιπόν, οι κυβερνώντες υπόσχονται «σταθεροποίηση» -μάλλον υπονοώντας ότι οι τιμές θα σταματήσουν μεν να ανεβαίνουν, αλλά οι αυξήσεις θα ενσωματωθούν και το κόστος ζωής θα ανέβει.
Ωστόσο, ακόμη κι αν υποτεθεί ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα ανακοινώσει σε μερικές ημέρες κάποια μέτρα ανακούφισης των νοικοκυριών ή, έστω, ανάσχεσης της ακρίβειας (θα σπάσει τον «κουμπαρά» από τα έσοδα των δημοπρασιών δικαιωμάτων ρύπων…), το θέμα δεν είναι κάποιες ολιγόμηνες αναταράξεις, για δύο λόγους: πρώτον, διότι η ως τώρα πικρή πείρα έχει δείξει πως κάθε κύμα ανατιμήσεων οριστικοποιείται: με άλλα λόγια, οι ανατιμήσεις «ενσωματώνονται» στις τιμές και μαθαίνουμε να… ζούμε μ’ αυτές –δηλαδή γίνεται κάτι αντιστρόφως ανάλογο με ό,τι γίνεται με τους μισθούς.
Δεύτερον, διότι υπάρχουν διαρθρωτικοί λόγοι που δείχνουν ότι το πρόβλημα στην διεθνή αγορά δεν είναι προσωρινό, ούτε παροδικό. Οι ναύλοι ανεβαίνουν εδώ και πολλούς μήνες, ενώ παγκοσμίως η απόφαση όλων για ενεργειακή μετάβαση σε «πράσινες» μορφές ενέργειας έχει καταστήσει ακριβότερη την ενέργεια αυτή. Παραλλήλως, η κλιματική κρίση έχει επηρεάσει τα πάντα –είναι χαρακτηριστικό ότι η παραγωγή έχει πέσει ανησυχητικά στους μεγαλύτερους σιτοβολώνες στον κόσμο, από τον Καναδά ως τη Ρωσία.
Σε απλά ελληνικά, οι αυξήσεις ήρθαν για να μείνουν. Η παγκόσμια –και σίγουρα, πάντως, πανευρωπαϊκή- απόφαση για απολιγνιτοποίηση έχει οδηγήσει στα ύψη την παραγωγή ενέργειας, οι τιμές των μεταφορών φαίνεται ότι θα σταθεροποιηθούν ψηλά και η μόνη λύση για να αντιμετωπιστεί όλο αυτό δεν είναι απλώς να… περιμένουμε καρτερικά να «σταθεροποιηθεί η σχέση προσφοράς-ζήτησης» παγκοσμίως, αλλά να ληφθούν πρωτοβουλίες αύξηση και των εισοδημάτων, μέσω της αύξησης των μισθών. Γιατί καλά τα… «αντισταθμιστικά» μέτρα, αλλά δύσκολα ο καταναλωτής θα αισθανθεί ανακούφιση αν κάποιος τού πει ότι θα «συμψηφίσει» το κόστος του σούπερ μάρκετ ή της ΔΕΗ με… τον ΕΝΦΙΑ του 2022.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
