Κύριε Πρόεδρε της Διακυβέρνησης,
Οι αλλαγές που εξετάζει η ΕΕ σε ότι αφορά τη λήψη αποφάσεων,
δημιουργούν κινδύνους για την Ελλάδα. Αυτή η νέα και επικίνδυνη
πολιτική ονομάζεται «Στρατηγική Πυξίδα». Προβλέπει πιο ευέλικτες
διαδικασίες λήψης αποφάσεων ή τη δυνατότητα της «εποικοδομητικής
αποχής» για να μπορούν να διαμορφώνονται «πρόθυμοι και ικανοί
συνασπισμοί υπό ευρωπαϊκή ηγεσία». Τι σημαίνει αυτό; Ότι χάνεται το
δικαίωμα του βέτο.
Το δικαίωμα λοιπόν ενός κράτους-μέλους να στηρίξει τα δικά του
εθνικά συμφέροντα ή την άμυνα της χώρας του (όπως π.χ. η Ελλάδα
έναντι της Τουρκίας) χάνεται. Τι θα κάνετε γι’ αυτό; Ποια είναι η θέση
της κυβέρνησης και τελικώς της χώρας στο κρίσιμο αυτό ζήτημα;
Αν μία πλειοψηφία κρατών αποφασίσει η ΕΕ να σχεδιάζει στρατιωτικές
επεμβάσεις ανά τον πλανήτη, εμπλοκές σε περιπέτειες, καμία χώρα που
διαφωνεί δεν θα μπορεί πλέον να το εμποδίζει.
Το κεντρικό σύνθημα στην Ευρώπη όταν η ΕΟΚ έγινε Ευρωπαϊκή Ένωση,
ήταν «ποτέ πια πόλεμος». Οι ραγδαίες οικονομικές και άλλες αλλαγές,
έχουν φέρει την Ευρώπη μπροστά σε μεγάλα διλήμματα. Και
προσπαθεί να τα επιλύσει ανοίγοντας διαδικασίες επέμβασης σε άλλες
ηπείρους. Χωρίς όμως να έχει εξασφαλίσει την ενιαία άμυνα και
εξωτερική πολιτική, πρωτίστως δηλαδή την ενιαία άμυνα της.
Η στρατηγική πυξίδα οδηγεί περισσότερο στο «ο καθένας μόνος του».
Το δόγμα αυτό κυριάρχησε και όταν προέκυψε η οικονομική κρίση. Ο
καθένας πληρώνει τα χρέη του, ο καθένας εξασφαλίζει τα συμφέροντά
του. Και αυτό φαίνεται ότι θα εφαρμοστεί και σε ό,τι αφορά τα
γεωπολιτικά συμφέροντα.
