Προσπαθούμε ν’ «αγιάσουμε», αλλά δε μας αφήνουν οι αυτόκλητοι τιμητές, που ενεργοποιήθηκαν, σα να… τους τσίμπησε μύγα, μετά τη γνωστή απόφαση του Ποινικού Τμήματος του Αρείου Πάγου, για το έλλειμμα του 2009. Όπως, επί παραδείγματι, ο γνωστός αρθρογράφος κ. Πάσχος Μανδραβέλης, που, μεταξύ άλλων (όπως ότι δεν έγινε πάγωμα μισθών το 2009, που είναι ανακριβές), ισχυρίστηκε, με άκρως επιτιμητική διάθεση, ότι η μόνη που πιστεύει ότι υπήρξε πραγματικός -και όχι εικονικός- «δημοσιονομικός εκτροχιασμός», είναι η εισαγγελέας του Αρείου Πάγου ! Σοβαρά; Και πως προέκυψε η δικαστική έρευνα; Δεν υπήρξαν καταγγελίες από τα υπόλοιπα μέλη της, τότε, διοίκησης της ΕΛΣΤΑΤ; Όπως, ο πρώην αντιπρόεδρος της Υπηρεσίας, κ. Νίκος Λογοθέτης που, σε συνέντευξή του (Κυριακάτικη ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, 27 Ιουλίου 2014) και αναφερόμενος στο περίφημο swap, υποστήριξε ότι αυτό, ο τότε γενικός διευθυντής της Eurostat, επεχείρησε να συμπεριλάβει (ένα μέρος του) «στο έλλειμμα του 2009, μία ενέργεια που έγινε για πρώτη φορά τότε και μόνο για την Ελλάδα, αλλά για καμία άλλη χώρα», κάτι, όμως, που φαίνεται ότι έγινε δεκτό, από τον τότε πρόεδρο της ΕΛΣΤΑΤ. Αλήθεια, αν αυτό δε συνιστά μεθόδευση, για την τεχνητή διόγκωση του ελλείμματος, τότε τι είναι; Αλλά και ο πρώην διευθυντής Εθνικών Λογαριασμών Νίκος Στρόμπλος, αναφερόμενος στη συμπερίληψη των ΔΕΚΟ, επιβεβαίωσε την πιεστική παρέμβαση της Eurostat, κάτι που, κατά τον υπηρεσιακό παράγοντα, «αντέβαινε στις μεθοδολογικές πρακτικές». Με την άποψη αυτή συντάχθηκε, δυστυχώς για τον κ. Μανδραβέλη και ο διοικητής της Τράπεζας Ελλάδας Γιάννης Στουρνάρας, υποστηρίζοντας (κατά την κατάθεση του στους οικονομικούς εισαγγελείς, «Realnews» 29 Ιουνίου 2014)) ότι «έγινε ένας λάθος χειρισμός με την ενσωμάτωση ελλειμματικών ΔΕΚΟ, που δεν νομίζω ότι ενσωματώνονται σε άλλες χώρες». Αλλά μια και τόσο πολύ κόπτονται για την αλήθεια, ας διαβάσουν τι υποστηρίζει ο πρώην υπουργός Αλέκος Παπαδόπουλος, σε υπόμνημα του προς τον τότε πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Γιώργο Παπανδρέου, στις 19-12-2004 (από το βιβλίο του «Πολεμώντας τον επόμενο πόλεμο»), υποστηρίζει ότι «παρά τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης των τελευταίων χρόνων, η ελληνική οικονομία δεν παρουσιάζει αναπτυξιακό δυναμισμό», συμπεραίνοντας ότι «η υψηλή ανάπτυξη» στηρίχθηκε σε «γενναιόδωρη εισοδηματική πολιτική» και «πρωτόγνωρη πιστωτική επέκταση», παράγοντας υψηλά ελλείμματα. Πότε έγιναν αυτά; Επί κυβερνήσεως Σημίτη, που τόσο θαυμάζει ο κ. Μανδραβέλης.
