Προσπαθήσαμε, χθες, να ξεφύγουμε για λίγο απο την συζήτηση για τις άδειες των καναλιών – συζήτηση η οποία πάει να γίνει σαν τον λεκέ απο λάδι, που όλο και απλώνει και μπαίνει πιο βαθιά στο ύφασμα ή το χαρτί που έπεσε. Όμως, τι να κάνουμε!, τα παρακλάδια αυτής της συζήτησης δεν λένε να σταματήσουν να εξελίσσονται. “Οι χαμένοι” της διαδικασίας αδειοδότησης – το MEGA που τέθηκε εξαρχής εκτός με την εγκατάλειψή του απο τους μετόχους του (ακούγεται πικρό, αλλά έτσι είναι), ο STAR του Ομίλου Βαρδινογιάννη (για το οποίο εξέπληξε πόσο τα “χτυπήματά” του στην δημοπρασία ήταν σαν… να συμμετείχε σε άλλη διαδικασία) και ο ALPHA Koντομηνά (το λιγότερο δανεισμένο κανάλι, και με συγκρατημένο κόστος/πρώτη θέση στις τηλεθεάσεις τελευταίως, σαν να ξαφνιάστηκε και το ίδιο πώς προσέφερε 61 εκατομμύρια, δηλαδή 18 και 12 περισσότερα απο τους πρώτους υπερθεματιστές, αλλά έμεινε χωρίς άδεια) – έκαναν σαφείς ανακοινώσεις διεκδίκησης της δικαίωσής τους μέσα απο την δικαστική οδό. Χρειάζεται συνεπώς να δούμε απο λίγο πιο κοντά αυτό το σκηνικό, την στιγμή που κρίνονται τα “Πόθεν Έσχες” των 4 επιτυχόντων στην διαδικασία. Λοιπόν: όλοι πλέον γνωρίζουν ότι η πρώτη ουσιαστική ομοβροντία αμφισβητήσεων (με πυρήνα την αντισυνταγματικότητα του Νόμου Παππά, συνεπώς όλης της διαδικασίας) κρίνεται στο ΣτΕ μέσα Σεπτεμβρίου, με διαρρεύσασα προσδοκία να υπάρξει απόφαση μέσα στον Οκτώβριο: ασφαλιστικά μέτρα είναι και πάλι, αλλά κατευθύνονται στον πυρήνα του διαγωνισμού. έως τώρα αστόχησαν αιτήματα για προσωρινή διαταγή, καθώς και τα πρώτα ασφαλιστικά, του Ιουλίου, στο ξεκίνημα της διαδικασίας. Η ποσέγγιση του ΣτΕ, έως τώρα, ότι ήταν “επιβεβλημένη η χορήγηση αδειών με απλοποίηση και επιτάχυνση των διαδικασιών αδειοδότησης” και ότι “επιτακτική [ήταν] η ανάγκη νομοθετικής παρέμβασης καθώς απο 31/12/2015 έχει λήξει η πολλάκις παραταθείσα σχετικά προθεσμία” οπότε ήρκεσε έως τώρα. Το Δικαστήριο είχε δείξει εξαιρετικά ενοχλημένο απο τις “αλλεπάλληλες νομοθετικές διατάξεις [παρατείνουσες] επ’ αόριστον, σε αντίθεση με την νομολογία του ΣτΕ”. Λειτουργεί αυτή η στάση ως πρόκριμμα για την απόφανση του ΣτΕ και επι του ότι παραμερίστηκε το ΕΣΡ ή/και λειτούργησαν μόνο κριτήρια οικονομικά/υπερθεμάτιση στο τίμημα, καθώς και η numerus clausus των “4”; Θαρρούμε ότι μέχρις ενός σημείου ναι – άλλωστε και η επιλογή να δικάσει μετά την λήξη του διαγωνισμού, κάτι υποδηλώνει! Ούτως ή άλλως, με απόφαση ΣτΕ εντός Οκτωβρίου δεν θα έχει επέλθει η “λαιμητόμος” των 90 ημερών για κατέβασμα του σήματος των χαμένων απο την Digea. Αν το ΣτΕ ξηλώσει, πάντως, τον διαγωνισμό έστω και εν μέρει – πρόβλημα! Αχαρτογράφητα νερά, που λένε. (Αυτό ίσως εξηγει γιατί “ανεβαίνει” μια φήμη ότι θα επιδιωχθεί αναβολή στο ΣτΕ, ενόσω θα συγκροτείται το ΕΣΡ εσπευσμένως – δείτε και την στάση Μ. Βορίδη, μετά και την αναφορά της Κυβέρνησης στο ΕΣΡ… – να δώσει κάποιου είδους ευλογία στο αποτέλεσμα του διαγωνισμού. “Βοηθώντας” το ΣτΕ στην ετυμηγορία του. Παραδοξότητες). Τι γίνεται όμως με την Ευρωπαϊκή διάσταση, που τόσο την τονίζουν ορισμένοι προσφεύγοντες; Το ΣτΕ, στους έως τώρα απορριπτικούς του είχε αγγίξει το θέμα – αλλά μόνο προκειμένου να θυμίσει ότι ο διαγωνισμός ήταν (και) μνημονιακή υποχρέωση1 Οι Βρυξέλλες, έως τώρα κι αυτές, έδειξαν χλιαρό ενδιαφέρον για τον πυρήνα του θέματος. Όμως το ΣτΕ, αν αισθανθεί ανασφάλεια για την κοινοτική διάσταση της διαδικασίας, θα μπορούσε να απευθυνθεί προδικαστικά στο Δικαστήριο της ΕΕ/Λουξεμβούργο. (Μέχρις εκείνο να αποφανθεί, σε κανένα χρόνο ας πούμε, αναστολή;). Αν πάντως οι εσωτερικές οδοί δικαστικής προστασίας θεωρηθεί ότι εξαντλούνται, μένει “το άλλο” Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, εκείνο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου/Στρασβούργο. Τουλάχιστον όσον αφορά έναν ισχυρισμό ότι η αφαίρεση του δικαιώματος εκπομπής (όσο υπήρχε δικαίωμα) πλήττει περιουσιακό δικαίωμα ή επιχειρηματική δράση. Εδώ, το πράγμα είναι πιο ανηφορικό, όσο και ενδιαφέρον. Χρονικά, όμως, δεν κάθεται καλά, αν μιλάμε για συνέχιση εκπομπής.
