Ο θεσμικός ρόλος του Προέδρου

Μόνο όσοι δεν έχουν παρακολουθήσει τη δημόσια διαδρομή του Προκόπη Παυλόπουλου, ειδικότερα δε την προσήλωσή του -λόγω και «επαγγελματικής διαστροφής»- στις αρχές του Κράτους Δικαίου, είναι δυνατό να εξεπλάγησαν από την προχθεσινή αναφορά του.

Αν κάτι πρέπει να εκπλήσσει, είναι η ανάγκη που ανακύπτει, εν έτει 2017, 43 χρόνια μετά την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, να ανατρέχουμε στον Μοντεσκιέ και να απαιτείται η παρέμβαση του νομομαθή Προέδρου της Δημοκρατίας, ανήμερα, μάλιστα, της επετείου, για να υπογραμμιστούν τα αυτονόητα. Για να θυμηθούμε πως η διάκριση των εξουσιών, δεν αποτελεί κάποιου είδους «συντεχνιακή κατάκτηση» των δικαστών. Αν, τυχόν, υπάρχουν προνομιακές καταστάσεις, στο συγκεκριμένο χώρο, σε αυτές, σίγουρα, δεν συμπεριλαμβάνεται η Συνταγματικά κατοχυρωμένη, λειτουργική και προσωπική ανεξαρτησία των δικαστών κι αυτό, ελπίζουμε, να έχει γίνει, επιτέλους, κατανοητό.

Η υπενθύμιση του, σε αυτό το υψηλό επίπεδο, επιβεβαιώνει, απλώς, ότι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει πλήρη συνείδηση της θεσμικής του αποστολής και ευθύνης, οι τελευταίες δε αποκαλύψεις για τα δραματικά γεγονότα του Ιουλίου 2015, δικαιώνουν πλήρως, για όσους κατάλαβαν, τη στάση που τήρησε τότε. Ως εκ τούτου, είναι μάλλον εκ του περισσού, αν όχι εκ του πονηρού, η οι «παραινέσεις» που απευθύνονται από «άσπονδους φίλους», να μη συναινέσει σε υποτιθέμενη «θεσμική εκτροπή», εγκρίνοντας την πραγματοποίηση δημοψηφίσματος, για την επικείμενη Συνταγματική Αναθεώρηση. Η δημοσιοποίηση παλαιότερου άρθρου, του Προκόπη Παυλόπουλου, σε σχέση με τους τυχοδιωκτισμούς του Γιώργου Παπανδρέου, το 2011, επιβεβαιώνει το «άσκοπο» της παραίνεσης. Πολλώ μάλλον όταν δεν έχουμε καμία εκδηλωμένη κυβερνητική πρωτοβουλία, παρά μόνο κάποιες αόριστες αναφορές, ενώ η διαδικασία της Αναθεώρησης δεν έχει καν ξεκινήσει. Προς τι, λοιπόν, η προκαταβολική δημιουργία «θεσμικής έντασης» και, μάλιστα, μεταξύ Προέδρου Δημοκρατίας και κυβέρνησης; Αυτό πια κι αν συνιστά «θεσμική εκτροπή», εάν τυχόν συμβεί. Προφανώς, η διαδικασία δημόσιας διαβούλευσης, που έχει επιλέξει η κυβέρνηση, είναι πρωτόγνωρη, αλλά, όπως έχει με σαφήνεια διευκρινιστεί, δεν υποκαθιστά την προβλεπόμενη Συνταγματική διαδικασία, που θα τεθεί σε εφαρμογή, όπως έχει δηλωθεί αρμοδίως, από το φθινόπωρο. Το ότι δεν προβλέπεται η διαδικασία, δε σημαίνει, σε καμιά περίπτωση, ότι συνιστά Συνταγματική παραβίαση. Άλλωστε και στα προηγούμενα αναθεωρητικά εγχειρήματα, υπήρχε παρέμβαση, αν μη τι άλλο, εκπροσώπων του νομικού κόσμου. Σε κάθε περίπτωση, καλό θα είναι να αφεθεί ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εκτός της όποιας αντιδικίας.

ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ