Ο ορθός λόγος

Τα «γαλλικά» του κ. Μακρόν, αλλά και η «υπόθεση Τζόκοβιτς» που απέκτησε διαστάσεις, μάλλον χωρίς λόγο, επανέφεραν την ανάγκη επιστροφής στον «ορθό λόγο». Αντιλαμβανόμαστε την προσπάθεια επέκτασης του εμβολιαστικού προγράμματος, σε όσο γίνεται μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, κυρίως του ενήλικου. Δε μιλάμε γι’ αυτό.

Ούτε καν για την επιλογή μορφών υποχρεωτικού εμβολιασμού. Αναφερόμαστε σ’ αυτό το ιδιότυπο μπούλινγκ που υφίστανται όσοι επιμένουν να αρνούνται τον εμβολιασμό τους. Την υιοθέτηση ενός μισαλλόδοξου λόγου, ανοιχτά χυδαίου, όπως αυτός του Γάλλου Προέδρου, ή υποτιμητικά σαρκαστικού του «φωτισμένου» πρωθυπουργού μας, που παράγει εξ αντικειμένου χάσματα και μικρούς εμφυλίους

Από τη στιγμή μάλιστα που τα εμβολιαστικά προγράμματα έχουν προσεγγίσει τους διακηρυγμένους στόχους (82% επί του ενήλικου πληθυσμού στην Ελλάδα) αναρωτιέται κανείς τι νόημα έχει αυτή η διαρκής καλλιέργεια διχασμού και συναγωνισμού απαξιωτικών σχολίων.

Αν οι ανεμβολίαστοι είναι «εγκληματικά στοιχεία», όπως τους περιγράφουν κάποιοι αρειμάνιοι (ποια ψυχική υστέρηση κρύβουν άραγε;) σχολιαστές, τότε τι θα έπρεπε να πούμε για τους παιδόφιλους ή τους καθ’ έξη δολοφόνους;

Αραγε, ποιον «υγειονομικό κίνδυνο» αντιπροσωπεύει ο Σέρβος πρωταθλητής του τένις (με τους σχεδόν καθημερινούς διαγνωστικούς ελέγχους) ώστε να του επιφυλάσσεται αυτή η μεταχείριση; Την ανυπαρξία τέτοιου κινδύνου αναγνωρίζουν έμμεσα και οι εδώ αυτόκλητοι υπερασπιστές της αυστραλιανής κυβέρνησης (τους έχει μείνει συνήθεια φαίνεται), γι’ αυτό και επικαλούνται τους «κανόνες» που πρέπει να τηρούνται για όλους, προσπαθώντας να δώσουν και χροιά «ταξικής δικαιοσύνης» στην ενέργειά τους.

Να θυμίσουμε στους αμνήμονες και ανιστόρητους που οδήγησε, στο όχι μακρινό ιστορικό παρελθόν, η «αποθέωση» των κανόνων. Ή τι έλεγε σχετικά ο μεγάλος ποιητής Μιχάλης Κατσαρός;

Αλλωστε, οι «κανόνες» δεν είναι μία απρόσωπη, στα όρια του μεταφυσικού, έννοια, αλλά εύπλαστα ανθρώπινα δημιουργήματα, υποκείμενα ακριβώς στην ανθρώπινη βούληση και ερμηνεία.

Ούτε, ευτυχώς, είναι κάποιο ενιαίο και απόλυτο κανονιστικό πλαίσιο, κάτι σαν τις «πλάκες του Μωϋσή». Το αποδεικνύει η συγκεκριμένη περίπτωση, όπου, όπως προκύπτει, ο διάσημος τενίστας «υπάκουσε» στη διαβεβαίωση της διοργανώτρια, του τουρνουά, Αρχή, ότι μπορεί να συμμετάσχει κατ’ εξαίρεση, με πιστοποιητικό νόσησης. «Άλαλα τα χείλη των ασεβών».

Που δεν αντιλαμβάνονται καν ότι αυτοί είναι οι μεγαλύτεροι «τροφοδότες» του αντιεμβολιαστικού κινήματος.

ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ