Του Χρήστου Κυμπιζή από την Κυριακάτικη Kontranews
Στην κορυφή του κόσμου το παιδί των μεταναστών από τα Σεπόλια
Πριν λίγες ημέρες, ο Γιάννης Αντετοκούνμπο σε ζωντανή μετάδοση παρήγγειλε 50 κομμάτια κοτομπουκιές (όσοι και οι πόντοι που έβαλε στο τελευταίο παιχνίδι της σεζόν) από ένα εστιατόριο. Η αξία της επιχείρησης μετά από αυτό το λίγων δευτερολέπτων βίντεο ανέβηκε κατά 300 χιλιάδες ευρώ…
Αυτό το παράδειγμα είναι αρκετό για να κατανοήσουν, όσοι δεν καταλαβαίνουν από δίποντα, τρίποντα, τάπες, ριμπάουντ, βραβεία MVP και άλλες ορολογίες του μπάσκετ, το τι έχει καταφέρει αυτό το παιδί των μεταναστών από τα Σεπόλια.
Tο παιδί που έζησε την απόλυτη φτώχεια. Που έβλεπε τους γονείς του να πασχίζουν να φέρουν φαγητό στο σπίτι. Που δεν είχε χρήματα για το εισιτήριο για να πάει στην προπόνηση. Που πουλούσε πράγματα στα φανάρια για να ζήσει. Που ένιωσε από πρώτο χέρι την αναλγησία του συστήματος που δεν δίνει καμία ευκαιρία στους φτωχούς για να ζήσουν.
Ο Γιάννης όμως βρήκε την ευκαιρία και της άλλαξε τα φώτα. Πλέον τον συγκρίνουν με θρύλους του παγκόσμιου μπάσκετ. Ο Γιάννης έφτασε στην κορυφή του κόσμου και αυτή την εποχή είναι ίσως ο πιο αναγνωρίσιμος αθλητής.
Και τώρα, όσοι φώναζαν μέσα στη Βουλή ότι πρέπει να κάνουμε τη ζωή κόλαση στους μετανάστες για να μην έρχονται, όσοι ήθελαν νεκρούς στα σύνορα, όσοι καταψήφισαν το νομοσχέδιο για την ιθαγένεια στα παιδιά των μεταναστών, σήμερα πανηγυρίζουν και αισθάνονται υπερήφανοι για το παιδί από τα Σεπόλια.
Ο Γιάννης είναι πολλά περισσότερα από κορυφαίος αθλητής… Είναι πλέον σύμβολο. Σύμβολο που προσπαθεί να αλλάξει και εμάς και τη μικρή -πλην όμως φασαριόζα- και νοσηρή μειοψηφία της κοινωνίας. Γιατί όσο ανεχόμαστε τους ρατσιστές δίπλα μας, όσο βλέπουμε τους μετανάστες ως απειλή, όσο ψηφίζουμε απάνθρωπες φωνές, τόσο το σύστημα θα εκτίθεται από ανθρώπους σαν τον Γιάννη, σαν τον Θανάση και σαν τον Κώστα. Όλοι τους πρωταθλητές κόσμου και πρότυπα ήθους και συμπεριφοράς.
Σαν τον Οδυσσέα Τσενάι που κάποιοι ούρλιαζαν να μην κρατήσει την ελληνική σημαία στη μαθητική παρέλαση και τώρα καμαρώνουν που είναι Καθηγητής Παθολογίας σε Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Τα παραδείγματα πολλά… Και όσο πιο πολλά είναι, τόσο θα ντροπιάζονται οι υποκριτές και τόσο θα υπερηφανευόμαστε όσοι βρισκόμαστε στη σωστή πλευρά της κοινωνίας.
Τόσο θα υπερηφανευόμαστε όσοι λέμε πως σημασία δεν έχει το χρώμα, η θρησκεία, η γλώσσα ή η καταγωγή. Σημασία έχει ο άνθρωπος. Σημασία έχουν αξίες όπως ο σεβασμός, η αλληλεγγύη, η αλληλοϋποστήριξη, ο ανθρωπισμός…
Και αν καμιά φορά οι μισαλλόδοξες φωνές υπερτερούν, θα βρίσκεται ένας Γιάννης που θα τις ταπώνει. Όπως τάπωσε και τον Έιτον στον πέμπτο τελικό και έκανε μία ολόκληρη πολιτεία των ΗΠΑ να ονειρεύεται…
