Ο Γιάννης Ευσταθιάδης που παρουσιάζεται στο Μονόγραμμα αυτής της εβδομάδας, είναι μια συναρπαστική πολύπλευρη προσωπικότητα. Μια ζωή γεμάτη δημιουργικά βιώματα. Έχει εκδώσει ποιήματα, πεζά, και μικρά δοκίμια για τη μεγάλη αγάπη του, τη μουσική. Είναι ο «Απίκιος», που παρουσίαζε γαστρονομικά κείμενα. Είναι ο πρωτότυπος μουσικός παραγωγός του Γ΄ Προγράμματος της ΕΡΤ.
Το 2012 τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Διηγήματος, καθώς και με το βραβείο Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών, για το σύνολο του δοκιμιακού του έργου.
Γεννήθηκε στην Αθήνα και έζησε στο κέντρο της, στην οδό Κολοκοτρώνη. Ανέμελη και ευχάριστη η παιδική του ηλικία καθώς ο πατέρας του ήτανε έμπορος γυναικείων καπέλων. Ζούσαν αρκετά άνετα και με «μια γεύση κοσμικής ζωής, με τις κυρίες που έμπαιναν μες το κατάστημα, που πρόβαραν…» λέει χαριτολογώντας.
Σπούδασε Νομική. Λίγο πριν από την τελειώσει και μέσω ενός θείου του μπήκε σε μία διαφημιστική εταιρία για ένα χαρτζιλίκι καλοκαιρινό, για να μείνει 6-7 μήνες. Εντέλει έμεινε μια ζωή. Στις εταιρίες που δούλεψε είχε την ευκαιρία να γνωρίσει σημαντικούς ανθρώπους που μαθήτευσε κοντά τους είτε στο κείμενο, είτε στο ραδιόφωνο που ήταν και παραμένει η μεγάλη του αγάπη.
Είναι ένας από τους γνωστούς κειμενογράφους της διαφήμισης. Πολλά δικά του σλόγκαν έγιναν πασίγνωστα και πέρασαν στην ιστορία της ποπ κουλτούρας των νεοελλήνων. Παράλληλα με τη διαφήμιση έγραφε χωρίς διακοπή και λογοτεχνία. «Πολλοί με ρωτούν “η Διαφήμιση δεν είναι μία παγίδα για τη Λογοτεχνία; Δεν μπορεί να ευτελίσει, να σε οδηγήσει σε ευκολίες ;” Η απάντηση μου σ’ αυτό είναι ότι, ναι, η διαφήμιση έχει μια μεγάλη ευκολία, η Διαφήμιση δεν είναι Τέχνη… Στην καλύτερη περίπτωση παράγει ιδιοκατασκευάσματα τέχνης, έτσι λίγο σαν φαστ φουντ της τέχνης και πολλές φορές επηρεάζει τη Τέχνη. Αλλά δεν είναι Τέχνη.»
Σε ένα χρονικό διάστημα από το 1975 έως το 2017, έχει γράψει και κυκλοφορήσει ποιήματα, αρκετές συλλογές και συγκεντρωτικές εκδόσεις. Έχει γράψει όμως και στιχουργήματα, παιδικά ποιήματα, συλλογές διηγημάτων ή και άλλα πεζά σε μικρή φόρμα. Επιπλέον, άρθρα και χρονογραφήματα και έχει εκδώσει δύο βιβλία. Κατά καιρούς συνεργάστηκε με περιοδικά όπως το “Status” και όπως οι “4 Τροχοί”.
Αξιομνημόνευτη είναι επίσης και η γαστρονομική του δραστηριότητα και το προσωπείο του με το ψευδώνυμο ο «Απίκιος». Αυτά που έγραφε δεν έχουν σχέση με συνταγές ή κριτικές εστιατορίων. «Έγραφα για τη γαστρονομία χωρίς να ξέρω να μαγειρεύω, Είχα επικεντρωθεί στην πνευματικότητα και την κοινωνικότητα της τροφής…».
Παραγωγός Γιώργος Σγουράκης, σκηνοθεσία Κιμ Ντίμον, φωτογραφία Στάθης Γκόβας, ηχοληψία Νίκος Παναγοηλιόπουλος, μοντάζ Σταμάτης Μαργέτης, διεύθυνση παραγωγής Στέλιος Σγουράκης
