Ντροπή και όνειδος

Τις τελευταΙες μέρες έχει ξεσπάσει ένας πόλεμος ανακοινώσεων και δηλώσεων μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, αναφορικά με την πορεία της δεύτερης αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας. Στα πλαίσια του τρίτου μνημονίου, η πρώτη αξιολόγηση της οικονομίας είχε ξεκινήσει προς το τέλος Σεπτεμβρίου του 2015 και περατώθηκε μετά από εννιά μήνες τον Ιούνιο του 2016. Η δεύτερη αξιολόγηση της εθνικής μας οικονομίας από το κουαρτέτο άρχισε αρχές Οκτωβρίου και ενώ αρχικά ο πρωθυπουργός με τον Πάνο Καμμένο και τον Ευκλείδη Τσακαλώτο μας διαβεβαίωναν ότι μέχρι τα Χριστούγεννα του 2016 θα έχει περατωθεί, παρατηρούμε ότι ο χρόνος παρατείνεται και αν όλα κυλίσουν ομαλά, το πέρας της αξιολόγησης με τους ευνοϊκότερους οιωνούς αναμένεται αρχές Απριλίου του 2017. Το πολιτικοοικονομικό κλίμα χαρακτηρίζεται από ρευστότητα και αν δεν προκύψουν βουλευτικές εκλογές ή κάποιο δημοψήφισμα, η συμφωνία της ελληνικής κυβέρνησης με το κουαρτέτο που θα πιστοποιήσει τη λήξη της αξιολόγησης, μάλλον αναμένεται την άνοιξη του 2017.

Για επικοινωνιακούς λόγους, ενδεχομένως να επαναληφθεί το ψυχοφθόρο και αγχώδες σκηνικό της πρώτης αξιολόγησης. Η ψηφοθηρική κόντρα μεταξύ κυβέρνησης και κουαρτέτου θέλει κάποιους “κακούς”. Στην προκειμένη περίπτωση, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υιοθετεί την επικοινωνιακή στρατηγική των προγενέστερων μνημονιακών κυβερνήσεων, όπου στα πρόσωπα της Μέρκελ, του Σόιμπλε και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) αποτυπώνονται οι “κακοί”. Οι κακοί που θέλουν την καταστροφή της Ελλάδας. Ωστόσο, οι “’καλοί” του εγχώριου μεταπολιτευτικού κομματικού συστήματος κυβερνητικής εξουσίας θα πρέπει να μας απαντήσουν στο ακόλουθο ερώτημα: Ποιοι φταίνε για την τρομακτική αύξηση του εξωτερικού χρέους της Ελλάδας από τα δύο (2) δις ευρώ (€) το 1974 σε 550 δις € το 2016; Μήπως φταίνε η Μέρκελ, ο Σόιμπλε, το ΔΝΤ και ο Ομπάμα; Ή ευθύνονται οι καρεκλοκένταυροι και τα κομματόσκυλα της κυβερνητικής-τραπεζικής κλεπτοκρατίας, που  μοίραζαν τα θαλασσοδάνεια και διαχειρίστηκαν τα Δημόσια Οικονομικά της χώρας;

Γέλωτα προκαλεί το σκηνικό, ο Αλέξης Τσίπρας με τον Πάνο Καμμένο από το μαρτυρικό Δίστομο ή το ιστορικό Κούγκι, να κατηγορούν για το δημοσιονομικό αδιέξοδο της χώρας τη Μέρκελ, τον Σόιμπλε και το ΔΝΤ, όταν το εξωτερικό χρέος της Ελλάδας εκτιμάται σήμερα σε  550 δις €. Δηλαδή, η Ελλάδα χρωστάει σε ξένους πιστωτές διαφόρων χωρών 550 δις € και οι έλληνες πολιτικοί που την περίοδο 1974-2016 εκτόξευσαν το εξωτερικό χρέος στα ουράνια, συμπεριφέρονται λες και δεν έχουν ουδεμία ευθύνη για τα οικονομικά δεινά που προκάλεσαν στην πατρίδα. Στην αυριανή μας ανάλυση με την παράθεση αδιάσειστων στατιστικών στοιχείων, θα διαπιστωθεί ότι την περίοδο 1974-2016, το εξωτερικό δημόσιο χρέος της Ελλάδας από ένα (1) εξακοντίστηκε σε 282 δις €; Ποιοι φέρουν την ευθύνη για την ανεξέλεγκτη ανοδική πορεία του εξωτερικού δημοσίου χρέους της χώρας την περίοδο 1974-2016 κατά 282 φορές;

Δεν είναι ντροπή και όνειδος, οι εθνικοί μειοδότες που καταχρέωσαν και χρεοκόπησαν την πατρίδα, να επιρρίπτουν τις ευθύνες σε πρόσωπα που δεν είχαν ουδεμία σχέση με την διαχείριση της μεταπολιτευτικής κυβερνητικής εξουσίας; Αυτοί που λήστεψαν τα δημόσια-τραπεζικά ταμεία, έφαγαν τα λεφτά του λαού από τον τζόγο του χρηματιστηρίου της περιόδου 1998-1999 και βαρυστομάχιασαν από τις πολλές μίζες, έχουν το θράσος να ζητούν και από πάνω τα ρέστα; Ποίων τα ονόματα είναι στις λίστες Λαγκαρντ, Μπόργιανς, Λουξεμβούργου, κ.λπ., με καταθέσεις εκατοντάδων δις €; Μήπως του άνεργου, του μισθοσυντήρητου, του χαμηλοσυνταξιούχου και του μικρομεσαίου επιχειρηματία, που πληρώνουν τα χαράτσια και τις δυσβάστακτες ασφαλιστικές εισφορές; Ή των καρεκλοκατακτητών και των μπράβων της μεταπολιτευτικής κυβερνητικής-τραπεζικής εξουσίας;