Η μια είναι η ανηθικότητα της εκτρωματικής νομοθεσίας, που θέσπισαν ΠΑΣΟΚ – ΝΔ. Ένας υπουργός δεν κρίνεται για ενδεχόμενο ποινικό αδίκημα από την τακτική Δικαιοσύνη, αλλά από τους…πολιτικούς αντιπάλους του. Ήταν ο μηχανισμός με οποίο ισορροπούσαν μεταξύ τους για χρόνια. Δίκαζε η πλειοψηφία. Πότε δάγκωναν και πότε κάλυπταν ο ένας τον άλλον, με βάση την….αριθμητική και τα συμφέροντα.
Ο νόμος «περί ευθύνης υπουργών», έχει μακρά ιστορία. Αλλά η επικαιροποίηση του στις μεταπολιτευτικές συνθήκες, συνιστά πολιτική αθλιότητα. Η δεύτερη πλευρά είναι οι υποτιθέμενες πράξεις του Νίκου Παππα , που θα κρίνουν -, ως εισαγγελίες και ανακριτές- βουλευτές της ΝΔ . Είναι ο απόλυτος ευτελισμός του δημοσίου βίου.
Στην αρχή καταλόγιζαν στον Παππά ότι μεσολάβησε σε συναλλαγή του Καλογρίτσα με Λιβανέζικη εταιρία για να αποκτήσει κανάλι ο ΣΥΡΊΖΑ. Μετά το άλλαξαν: ο εργολάβος έδωσε τα τρία εκατομμύρια που τσέπωσε , στον Κ. Βαξεβάνη για να στήσει εφημερίδα.
Το σενάριο ανατινάχθηκε από το περιεχόμενο του. Δεν έβγαιναν οι ημερομηνίες και οι Λιβανέζοι κέρδισαν το δικαστήριο για τα λεφτά που «τους έφαγε» – κατά τη διατύπωση τους- σημερινός αρωγός της ΝΔ. Με δικηγόρο βουλευτή του ΚΙΝΑΛ που διώκεται για δωροληψία.
Έτσι το στόρι ξανάλλαξε. Ο Παππάς προσπάθησε – αντισυνταγματικά-να «στήσει» διαγωνισμό για να …ανατρέψει το τηλεοπτικό τοπίο. Άλλα αντ άλλων. Και οι δυο διαγωνισμοί ήταν κατά γενική παραδοχή αδιάβλητοι. Ποιο «στήσιμο»; Το αντίθετο . Καθώς ο Παππάς έλεγε «όποιος έχει γεμάτο πορτοφόλι παίρνει συχνότητα», μάλλον τη ΝΔ ευνόησε , που είχε «ματσό» φίλους.
Ότι παρότρυναν -πράγματι- άνθρωποι της τότε κυβέρνησης τον Καλογρίτσα , να πάρει μέρος στη διεκδίκηση συχνότητας , δεν έχει σχέση με τη διαγωνιστική διαδικασία. Ήταν απλώς στοιχείο άγνοιας και ανοησίας.
Η αντισυνταγματικότητα προέκυψε επειδή ο Μητσοτάκης δεν έστελνε, σκοπίμως, εκπρόσωπο της ΝΔ στο ΕΣΡ και η κυβέρνηση ανέθεσε την αρμοδιότητα σε μια γενική γραμματεία, μπροστά στο δίλλημα: η μένουν τα πράγματα ως έχουν, ή προχωρούν με νόμο. Αλλά ο διαγωνισμούς μια χαρά έγινε και δεν είχε Καλογρίτσα. Το ΣτΕ εν συνεχεία ακύρωσε την παράκαμψη του ΕΣΡ, όχι τη διαδικασία.
Η γελοιότητα κορυφώνεται με τον ισχυρισμό ότι με ένα φιλικό κανάλι ο ΣΥΡΊΖΑ θα είχε τον έλεγχο της τηλεόρασης. Με τους ιδίους φαιδρούς ισχυρισμούς το κόμμα της αγοράς δεν αναγνώριζε το δικαίωμα του Στ. Ψυχάρη να πουλήσει την επιχείρησή του σε όποιον ήθελε.
Αυτοπροσώπως ο Μητσοτάκης …κατάγγειλε στη Βουλή ότι θα …«αλωθεί η ενημέρωση», αν πάρει τις εφημερίδες του ΔΟΛ ο Σαββίδης και πάψουν να τον υποστηρίζουν!
Συμπέρασμα . Δεν υπάρχει νόθευση των διαγωνισμών. Υπάρχει όμως νόθευση της προσπάθειας να νομιμοποιηθεί το τηλεοπτικό τοπίο. Αυτή όμως δεν έγινε από τον Παππά, αλλά από το σύστημα Μητσοτάκη- που ήθελε να παραμείνει η τηλεόρασή στα χέρια των χορηγών του. Ο υπουργός του Τσίπρα ήταν απλώς το κορόιδο. Έβλαψε μόνο το κόμμα του και κανέναν άλλον . Αυτό είναι λόγος να τον αποσύρουν από την πρώτη γραμμή. Αλλά είναι δικό τους καπέλο.
Ποινική ευθύνη του δεν προκύπτει. Ούτε διαγωνισμούς έστησε, ούτε ήταν σε θέση να το κάνει. Ένας ερασιτέχνης της πολιτικής που έμπλεξε με τους επαγγελματίες της διαπλοκής από τη μια και της ψεύδους επιχειρηματικότας από την άλλη. Ότι τον οδηγούν τώρα από κοινού σε Προανακριτική δεν έχει σχέση με το παρελθόν, αλλά με το, κοντινό, μέλλον. Για την ακρίβεια, με τις εκλογές.
Στην «υπόθεση Παππά», για την οποία ΝΔ στήνει, Προανακριτική Επιτροπή με επιχείρημα ότι… έχει πλειοψηφία, έχει δυο πλευρές που θα σκίαζαν κάθε κοινοβουλευτική Δημοκρατία
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΤΙΚΟ
Καταγγέλλει τουρκικά fake news το Λιμενικό
«Ανυπόστατοι ισχυρισμοί περί επαναπροώθησης μεταναστών»
Το Αρχηγείο Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής, διαψεύδει κατηγορηματικά, δημοσιεύματα που αναφέρονται σε φερόμενη εμπλοκή του ναυαγοσωστικού σκάφους Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ. 511, σε περιστατικό επαναπροώθησης μεταναστών στην ευρύτερη θαλάσσια περιοχή ν. Λέσβου την 28-03-2021. Σύμφωνα με το Λιμενικό Σώμα οι εν λόγω ισχυρισμοί είναι παντελώς ανυπόστατοι και αναληθείς. Είναι fake news που στόχο έχουν να αλλοιώσουν το κύρος και την αξιοπιστία του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής. Ειδικότερα, το αναφερόμενο ναυαγοσωστικό σκάφος Λ.Σ.-ΕΛ.ΑΚΤ., το οποίο σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, βρίσκεται και επιχειρεί στη ν. Λέσβο, έχει ανελκυστεί από την 03-01-2021 σε χερσαίο χώρο της Επισκευαστικής Βάσης του Λιμενικού Σώματος – Ελληνικής Ακτοφυλακής στη Θεσσαλονίκη, όπου και βρίσκεται μέχρι και σήμερα, προς εκτέλεση εργασιών συντήρησης.
Εν τω μεταξύ, την εικόνα ενός απολυταρχικού καθεστώτος και μιας χώρας με ελάχιστο σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα σκιαγραφεί η έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ για την Τουρκία, αυξάνοντας δραματικά την πίεση των ΗΠΑ στο καθεστώς Ερντογάν. Ταυτόχρονα δείχνει σαφώς τις διαθέσεις της κυβέρνησης Μπάιντεν έναντι του καθεστώτος Ερντογάν, καθώς ο πρόεδρος των ΗΠΑ έχει χαρακτηρίσει τον Τούρκο ομόλογό του ως «απολυταρχικό ηγέτη» το 2019 και ακόμα δεν έχει μιλήσει μαζί του από την ανάληψη των καθηκόντων του τον Ιανουάριο.
Στα βασικά σημεία της έκθεσης το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ αναφέρει ότι:
- Οι πολιτικές αρχές διατηρούν ουσιαστικό έλεγχο επί των αξιωματούχων επιβολής του νόμου, με τους μηχανισμούς για τον εντοπισμό και την επιβολή κυρώσεων σε περιπτώσεις κακοποίησης και διαφθοράς να παραμένουν ανεπαρκείς.
- Από την απόπειρα του πραξικοπήματος, οι αρχές έχουν απολύσει ή θέσει σε αναστολή δεκάδες χιλιάδες μέλη της αστυνομίας, του στρατού και της δικαστικής εξουσίας και έχουν κλείσει πάνω από 1.500 μη κυβερνητικές οργανώσεις επικαλούμενες στοιχεία που συνδέονται με την τρομοκρατία, ιδίως για εικαζόμενες σχέσεις με το κίνημα Γκιουλέν.
- Η κυβέρνηση έχει πάρει ελάχιστα μέτρα για να ερευνήσει, διώξει και τιμωρήσει μέλη των υπηρεσιών ασφαλείας και άλλους αξιωματούχους που κατηγορούνται για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η ατιμωρησία παραμένει πρόβλημα.
- Συνεχίζονται οι αυθαίρετες συλλήψεις και η κράτηση δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων, όπως πολιτικών από την αντιπολίτευση και πρώην μελών του κοινοβουλίου, δικηγόρων, δημοσιογράφων, προασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και υπαλλήλων της αμερικανικής αποστολής, για υποτιθέμενες σχέσεις με τρομοκρατικές ομάδες.
- Διαπιστώνονται τέλος σοβαροί περιορισμοί στην ελευθερία της έκφρασης, στον Τύπο και το διαδίκτυο, οι οποίο περιλαμβάνουν απειλές για την άσκηση βίας κατά δημοσιογράφων, την άσκηση ποινικής δίωξης κατά δημοσιογράφων και άλλων επειδή άσκησαν κριτική σε κυβερνητικές πολιτικές ή αξιωματούχους καθώς και την άσκηση λογοκρισίας και τον αποκλεισμό ιστοσελίδων.
