Θυμάστε το επιχείρημα που πρόβαλαν οι «καρεκλοκένταυροι» των Βρυξελλών, ακολουθώντας τη γραμμή του Βερολίνου, απέναντι στη νεοεκλεγμένη κυβέρνηση Τσίπρα, μετά τις εκλογές του περασμένου Γενάρη.
Μας έλεγαν ότι υπάρχουν άλλες 18 δημοκρατίες, στην Ευρωζώνη, που έχουν τους δικούς τους λαούς και ευαισθησίες. Ήταν το επιχείρημα με το οποίο προσπαθούσαν να δικαιολογήσουν την απροσχημάτιστη περιφρόνηση τους, προς τη νωπή λαϊκή εντολή. Το πώς αντιλαμβάνονται τη δημοκρατία στις υπόλοιπες χώρες, το βλέπουμε αυτές τις μέρες, στην Πορτογαλία. Μια χώρα που «έκανε τα μαθήματα» της, ολοκλήρωσε το πρόγραμμα, εξήλθε από τη μνημονιακή επιτήρηση και εκθειαζόταν ως υπόδειγμα, σε αντίθεση προφανώς, προς την «απείθαρχη» Ελλάδα. Ήρθε, λοιπόν, η ώρα, να μιλήσουν οι Πορτογάλοι πολίτες.
Οι οποίοι, ανέδειξε μεν πρώτο, το κόμμα του κ. Κοέλιο (Σοσιαλδημοκρατικό κατ` όνομα, Κεντροδεξιό κατ` ουσία), αλλά με αισθητά μειωμένη δύναμη, με αντίστοιχη αύξηση των ποσοστών του Σοσιαλιστικού Κόμματος, καθώς και των δύο σχηματισμών της Αριστεράς (Μπλόκο, Κομμουνιστικό Κόμμα). Στη διαδικασία διαβουλεύσεων, προέκυψε συμφωνία των τελευταίων, με καθαρή πλειοψηφία, στη Βουλή. Κι όμως, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ανέθεσε την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, στον ομοϊδεάτη του κ. Κοέλιο, παραβιάζοντας ανοιχτά τη «δεδηλωμένη» και ενεργώντας ως επαρχιακός κομματάρχης. Ανερυθρίαστα, μάλιστα, ομολόγησε την πολιτική σκοπιμότητα της επιλογής του, δηλώνοντας, ότι η ενέργεια του αποσκοπούσε στη διασφάλιση της παραμονής της χώρας του στην Ευρωζώνη! Μάλλον εννοούσε τη διατήρηση της ανελέητης λιτότητας, αφού αυτό είναι το μόνο που αμφισβητούν τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Το ακόμη πιο εκπληκτικό είναι, πως η ύπαρξη της «δεδηλωμένης» πλειοψηφίας, υπέρ των κομμάτων της αντιπολίτευσης, διαπιστώθηκε πανηγυρικά στη διαδικασία εκλογής Προέδρου της Βουλής, όπου ο κοινός υποψήφιος των τριών κομμάτων, επικράτησε του κεντροδεξιού αντιπάλου του. Κι όμως, ο κ. Σίλβα (ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας) , αγνοεί προκλητικά την πραγματικότητα, μετατρέποντας τη μειοψηφία σε κυβέρνηση, με το έτσι θέλω.
Υπάρχει, μάλιστα, το ενδεχόμενο, με βάση σχετική διάταξη του Πορτογαλικού Συντάγματος, μετά τη βέβαιη καταψήφιση της κυβέρνησης Κοέλιο, ο Πρόεδρος να κωλυσιεργήσει τόσο, ώστε να έχει τη δυνατότητα διαλύσει τη Βουλή και να προχωρήσει σε νέες εκλογές, ώστε να προκύψει το ποθητό αποτέλεσμα. Αλήθεια, τι λένε στις Βρυξέλλες και το Βερολίνο;
Τι γνώμη έχουν οι υπόλοιπες 17 δημοκρατίες της Ευρωζώνης, αφού εμάς δε μας λογαριάζουν; Και γιατί, σε τελευταία ανάλυση, αρνούνται το δικαίωμα ένταξης στην Τουρκία, με αναφορά στα δημοκρατικά της ελλείμματα;
