Για να ξεχρεωθεί η χώρα και να γλιτώσουμε από τους τοκογλύφους
Κάλεσμα σε όλους τους Έλληνες εφοπλιστές και τους πλούσιους, ακόμα και τους «κλέφτες» που έχουν καταθέσεις στο εξωτερικό θα πρέπει να απευθύνει η κυβέρνηση προκειμένου να επιστρέψουν στην Ελλάδα τα τεράστια ποσά που έχουν βγάλει έξω και τα οποία είναι απαραίτητα για την επανεκκίνηση της οικονομίας και την ανάπτυξη.
Στην κατεύθυνση αυτή οφείλει η πολιτεία να διασφαλίσει τόσο τα κεφάλαια που θα επιστρέψουν στην Ελλάδα όσο και τα φυσικά πρόσωπα ή τις εταιρείες που θα ανταποκριθούν στο εθνικό αυτό προσκλητήριο.
Σε πρώτη φάση η κυβέρνηση θα πρέπει να προχωρήσει σε νομοθετικές ρυθμίσεις και να απαλλάξει όλους τους επιχειρηματίες και ιδιώτες που θα φέρουν τα κεφάλαια στην Ελλάδα από κάθε ποινική συνέπεια ανεξαρτήτως αν τα ποσά που θα επιστρέψουν είναι μαύρα ή φορολογημένα, θα πρέπει να διασφαλιστεί το ακαταδίωκτο γιατί σε διαφορετική περίπτωση δεν πρόκειται να τα φέρει κανένας πίσω.
Μάλιστα για όσους φέρουν πολύ μεγάλα ποσά θα πρέπει να θεσπιστούν και φοροαπαλλαγές με την προϋπόθεση ότι τα κεφάλαια θα χρησιμοποιηθούν για να αναπτυχθεί η οικονομία της χώρας.
Η κυβέρνηση θα πρέπει να εγγυηθεί και την ασφάλεια των καταθέσεων με συνταγματική ρύθμιση γιατί ένα τέτοιο φιλόδοξο πρότζεκτ μπορεί να φέρει πίσω στις ελληνικές τράπεζες τα περισσότερα από τα 800 δισεκατομμύρια ευρώ που βρίσκονται παρκαρισμένα στους φορολογικούς παραδείσους και κυρίως στην Ελβετία, στο Λιχτενστάιν, το Λουξεμβούργο, την Αγγλία, την Γαλλία και την Γερμανία. Η εγγύηση των καταθέσεων που θα επιστρέψουν δεν πρέπει να έχει θεωρητικό χαρακτήρα αλλά πραγματικά γκαραντί. Η κυβέρνηση θα πρέπει να διαθέσει ένα ποσό 100 δισεκατομμυρίων για να εξοφληθεί το χρέος της χώρας, δίδοντας σαν εγγύηση για το ποσό αυτό τις εισπράξεις της ΔΕΗ που ξεπερνούν τα έξι δισεκατομμύρια ευρώ το χρόνο. Όπως επίσης μπορεί να δώσει σαν εγγύηση όλα τα δημόσια κτήματα και τα λιμάνια της Μυκόνου, της Πάρου, της Νάξου, της Κρήτης και όλων γενικά των νησιών της χώρας. Από τη στιγμή που η χώρα θα απαλλαγεί από το δημόσιο χρέος, το οποίο αποτελεί θηλιά στο λαιμό των Ελλήνων, αφού μόνο για την εξυπηρέτησή του θα πρέπει να πληρώνουμε το χρόνο 20 δις ευρώ μόνο για τόκους, η οικονομία θα απογειωνόταν, με την προϋπόθεση, βέβαια, ότι όλοι οι Έλληνες θα στρώνονταν στη δουλειά και ότι θα περιορίζονταν στο ελάχιστο η φοροδιαφυγή.
Βέβαια για να γίνει πραγματικότητα το φιλόδοξο αυτό σχέδιο απαιτούνται τολμηρές αποφάσεις και πολιτική βούληση.
Με τη διαμόρφωση ενός νομοθετικού πλαισίου που θα εγγυάται την ασφάλεια των κεφαλαίων που θα επιστρέψουν και αγγίζοντας τα πατριωτικά αντανακλαστικά εφοπλιστών και άλλων Ελλήνων επιχειρηματιών, που φυγάδευσαν τεράστια κεφάλαια στο εξωτερικό, τα αποτελέσματα μπορεί να είναι θεαματικά. Άλλωστε συμφέρει και τους κατόχους λογαριασμών στο εξωτερικό γιατί κινδυνεύουν περισσότερο να τους τ΄ αρπάξει κάποια στιγμή η Μέρκελ, αν αποτύχει το πρόγραμμα διάσωσης της χώρας και λιγότερο αν τα τοποθετήσουν στις ελληνικές τράπεζες, οι οποίες μετά την απαλλαγή απ’ τα κόκκινα δάνεια θα είναι οι ασφαλέστερες στην Ευρώπη. Μάλιστα με τη νομοθέτηση της κρατικής εγγύησης, εκτός από τους Έλληνες, θα σπεύσουν να φέρουν κεφάλαια στην Ελλάδα και πολλοί ξένοι επιχειρηματίες, που δεν μπορούν να τα δικαιολογήσουν στις χώρες τους.
Πάντως η επιστροφή κεφαλαίων έχει αρχίσει να γίνεται πραγματικότητα. Γιατί πολλοί Έλληνες επιχειρηματίες που έχουν καταθέσεις στο εξωτερικό άρχισαν να αντιλαμβάνονται ότι αν η Ελλάδα προχωρήσει σε στάση πληρωμών, οι Γερμανοί το πρώτο πράγμα που θα κάνουν είναι να αρπάξουν τις καταθέσεις που έχουν οι Έλληνες σε ευρωπαϊκές και ελβετικές τράπεζες. Ένας ακόμα λόγος για τον οποίο έχει αρχίσει η επιστροφή κεφαλαίων απ’ το εξωτερικό είναι επίσης οι πρωτοβουλίες του ΣΔΟΕ, που έχει τεκμηριώσει με ακρίβεια τα μαύρα ποσά που φυγαδεύτηκαν απ’ την Ελλάδα. Οι κάτοχοι των μαύρων λογαριασμών στο εξωτερικό κινδυνεύουν τώρα με ποινικές διώξεις και πρόστιμα μαμούθ. Μάλιστα, αν τα ποσά υπερβαίνουν τις 300.000 ευρώ, ελλοχεύει ο κίνδυνος κακουργηματικών διώξεων για τις οποίες προβλέπονται ποινές φυλάκισης χωρίς εξαγορά.
Πάντως είναι αδιανόητο να ζητιανεύουμε σ’ ολόκληρη την Ευρώπη πενταροδεκάρες και να μην αξιοποιούμε το συγκριτικό πλεονέκτημα των τεράστιων καταθέσεων των Ελλήνων στο εξωτερικό που μπορεί να φτάνουν ακόμη και τα οκτακόσια δις ευρώ. Μια πατριωτική συμμαχία ανάμεσα στην κυβέρνηση, τους εφοπλιστές και τους επιχειρηματίες θα έλυνε το πρόβλημα της οικονομίας, αφού τα χρήματα που θα χρειαστούν για την εξόφληση του δημόσιου χρέους υπολογίζονται σε εκατό δισεκατομμύρια ευρώ.
