Μόνιμοι δημοσιονομικοί εκτροχιασμοί από το 1898 παρά το ανελέητο φορομπηχτισμό!

Τί μού θυμίζει, τί μού θυμίζει η νέα, αυτή, εφιαλτική διαπίστωση. Α, ναι! Θυμήθηκα ότι στην Ελλάδα υπήρχε μόνιμος δημοσιονομικός εκτροχιασμός, παρά τις επιτηρήσεις από τους ξένους δανειστές και την υπερφορολόγηση των ελληνικών νοικοκυριών. Απλώς η εκάστοτε νέα κυβέρνηση τούς αποκάλυπτε με τις γνωστές «Απογραφές» και μάλιστα ύστερα από επίμονες παρεμβάσεις της Eurostat. Υπενθυμίζω την «επιτήρηση» της χώρας μας το 1898 με την υπαγωγή στον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο το 1898 επί δεκαετίες (έως το 1977!)
Υπενθυμίζω την «επιτήρηση» της ελληνικής οικονομίας από την τότε ΕΟΚ το 1985 και την πίεση προς τον τότε Πρωθυπουργό Ανδρέα Παπανδρέου να ανακοινώσει το σκληρό πακέτο μέτρων λιτότητας τον Οκτώβριο του 1985 για να πάρει τη δεύτερη δόση του κοινοτικού δανείου.
Υπενθυμίζω το δημοσιονομικό εκτροχιασμό που προκάλεσαν η ιαχή «Τσοβόλα δώστ΄ όλα» το 1989, η κυβέρνηση Συνεργασίας και η Οικουμενική κυβέρνηση το 1990.
Υπενθυμίζω τα άγρια φοροεισπρακτικά μέτρα του Αυγούστου του 1992 για να αντιμετωπισθεί ο τότε δημοσιονομικός εκτροχιασμός.
Υπενθυμίζω ότι υπό επιτήρηση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας μπήκε η χώρα μας και το 1994 για τους ίδιους λόγους.
Υπενθυμίζω ότι η αναξιοπιστία της χώρας μας είχε γίνει «βούκινο» στην Eurostat ήδη από τις αρχές της δεκαετίας του 2000 με τα στοιχεία που αποστέλλονταν με βάση την περιβόητη «Δημιουργική Λογιστική»! Έως τον Ιούνιο του 2002, όταν παρενέβη η Eurostat και αναθεώρησε τα «ωραιοποιημένα» βασικά δημοσιονομικά μεγέθη μετά το 1999.
Υπενθυμίζω την επιτήρηση της χώρας μας από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή μετά τις εκλογές της 4ης Οκτωβρίου 2009, διότι, όπως ανακοίνωσε, η Ελλάδα «δεν έλαβε τα αναγκαία μέτρα» για τη συρρίκνωση του δημοσιονομικού ελλείμματός της, όπως τής είχε συστήσει το Συμβούλιο από την άνοιξη του 2008, και κατόπιν τούτου πρότεινε την υπαγωγή της χώρας στις διαδικασίες του άρθρου 104, παράγραφος 8 της Συνθήκης του Μάαστριχτ.