Μια διάσκεψη χωρίς αποτέλεσμα 

Όσο και αν προσπάθησε η καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ και ο ΓΓ του ΟΗΕ Αντόνιο Γκουτιέρες, δεν μπόρεσαν να πείσουν ότι η Διάσκεψη του Βερολίνου κατάφερε να φέρει μια Συμφωνία για την ειρήνευση στη Λιβύη. Το βασικότερο άλλωστε πρόβλημα ήταν ότι συζήτησαν για τους Λίβυους, οι ισχυροί της Γης και οι εμπλεκόμενοι, χωρίς τους ίδιους τους Λίβυους. Όσες κατηγορίες και αν υπάρχουν για τον πολέμαρχο πρωθυπουργό Φαγιέζ αλ Σάρατζ και για τον αντίπαλο του Χαλίφα Χάφταρ, αυτοί είναι στη Λιβύη, αυτή διεξάγουν έναν εμφύλιο. Και αυτοί οι δύο δεν ήταν στην Καγκελαρία την ώρα της Διάσκεψης, ήταν σε άλλα κτίρια και μάλιστα χωριστά, χωρίς να συναντηθούν ποτέ. Οι 12 χώρες και οι 4 Οργανισμοί που κατέληξαν σε μια μεταξύ τους συμφωνία, έλυναν τα δικά τους προβλήματα και όχι το πρόβλημα της Λιβύης. Η Ελλάδα αν και απούσα, παρασύρθηκε από τον Ερντογάν να γίνει μέρος του προβλήματος αντί μέρος της λύσης. Ο μόνος μάλλον που είπε την αλήθεια ήταν ο Ρώσος υπουργός Εξωτερικών Σεργκέϊ Λαβρόφ: «Η διάσκεψη ήταν πολύ χρήσιμη (…) αλλά είναι σαφές ότι επί του παρόντος δεν επιτεύχθηκε η έναρξη σοβαρού και σταθερού διαλόγου μεταξύ του επικεφαλής της αναγνωρισμένης από τον ΟΗΕ κυβέρνησης εθνικής ενότητας (GNA), Φαγέζ αλ Σάρατζ, και του ισχυρού άνδρα της ανατολικής Λιβύης Χαλίφα Χάφταρ».