Πρόκειται για μια συνάντηση που είχε σχεδιαστεί και ξεκινήσει σχεδόν πριν ένα χρόνο (αυτό, άλλωστε, είναι και ο πιθανότερος λόγος που αφέθηκε να προσαράξει, όσο ουκ ολίγα επί Νίκου Κοτζιά), με αντικείμενο τον ρόλο των θρησκειών στην Μέση Ανατολή – και, στο βάθος, τις δυνατότητες επίδρασης της Ελλάδας και της Ορθοδοξίας στην περιοχή με βάση την παραδοσιακή σχέση και επιρροή που είχαν/έχουν.
Μια διοργάνωση, που φαινόταν αρκετά θεωρητική όταν ξεκίνησε, με δεδομένα τα τραγικά/τρομερά γεγονότα των τελευταίων μηνών στην Συρία και την ευρύτερη περιοχή, με το κύμα της (εξαγόμενης: φάνηκε στην Άγκυρα εντελώς πρόσφατα…) τρομοκρατίας, με τον ρόλο της θρησκευτικής μισαλλοδοξίας, με την διαρραγή των σχέσεων επικοινωνίας ανάμεσα σε πληθυσμούς που ζούσαν επί αιώνες μαζί ή πάντως δίπλα, υπό τις σημερινές συνθήκες μπορούσε να προσφέρει. Τι; Ακριβώς την αίσθηση ότι μια χώρα/μια παρουσία – η Ελλάδα , ο Ελληνικός παράγοντας – και μια προσέγγιση ουμανιστική – όπως εκείνη του Χριστιανισμού της Ανατολής – έχει κάτι να πει, έχει έναν διαμεσολαβητικό ρόλο ΟΧΙ με γλώσσα εξουσίας (όπως π.χ. οι Αμερικανικές “συνταγές” επιβολής δημοκρατίας που δεν λαμβάνουν υπόψη τις συνθήκες), ΑΛΛΑ με μια λογική στήριξης του πλουραλισμού και της ανεκτικότητας. Αποτελεί η συζήτηση “λύση”; Φυσικά και όχι! Όμως, σε μια εποχή όπου ο εξτρεμισμός πάει να αποτελέσει κουλτούρα – σε διευρυνόμενο επίπεδο, δε – η αναζήτηση ερεισμάτων λογικής μέσα απο τον διάλογο μπορεί να βοηθήσει. Πάντως αξίζει να επιχειρείται.
Αντί γι αυτό, η συνάντηση των Αθηνών τι έκανε; Επί δυο ημέρες, 70τόσοι σύνεδροι ανέβηκαν στο βήμα, είπαν ο καθείς το ποίημα του – Πατριάρχες και Αρχιεπίσκοποι και στοχαστές, Πρόεδροι και υπουργοί και πρέσβεις, αλληλοδιάδοχα: μια θρησκευτικός ηγέτης, μια πολιτικός! – αρχικά για 7 λεπτά έκαστος, ύστερα για 5 λεπτά στο τέλος για 3 λεπτά.
Ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας μίλησε -έφυγε. Ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, ο Οικουμενικός Πατριάρχης, ομοίως. Ο (αμφιτρύων) Νίκος Κοτζιάς, μια ερχόταν, μια έφευγε. Οι άλλοι, άβολα, παρακολουθούσαν.
Συζήτηση; Τι είναι αυτό;
Επιρροή; Ασε καλύτερα!
