Το παιχνίδι του «παππά» θυμίζουν οι εκάστοτε πυκνές αναφορές ή προτάσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ), του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας (ΟΟΣΑ), της Τράπεζας της Ελλάδος και του σημερινού διοικητή της κ. Γιάννη Στουρνάρα, ο οποίος δύο φορές τις τελευταίες δύο ημέρες επεσήμανε την ανάγκη τάχιστης προώθησης των μεταρρυθμίσεων, «άνευ των οποίων ουδέν εστί γενέσθαι των δεόντων», όπως θα έλεγαν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι.
Και τα δέοντα σήμερα, αλλά και πριν από δεκάδες χρόνια, ήταν οι μεταρρυθμίσεις που θα κάνουν το ελληνικό κράτος να λειτουργεί ομαλά και την ελληνική οικονομία να απαλλαγεί από χρόνιες μακροοικονομικές ανισορροπίες και στρεβλώσεις, τις οποίες πληρώνουμε μαζεμένες μετά το 2008.
Αλλά, πέρα από τις προτάσεις των παραπάνω διεθνών οργανισμών, υπάρχουν και οι δεσμεύσεις όλων των κυβερνήσεων μετά το 2009 για τάχιστη προώθηση των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων στο πλαίσιο των Μνημονίων. Αμ δε! Οι υποσχέσεις τηρούνταν στα λόγια μέχρι τη λήψη των δόσεων, διότι κάθε θαρραλέα πολιτική βούληση συντριβόταν από τις αντιδράσεις των «βολεμένων», από αντιδράσεις εσωκομματικών στελεχών, τα οποία δεν ψήφιζαν τις σχετικές διατάξεις και πήγαιναν σε άλλα τάχα «αντιμνημονιακά» κόμματα, και από τις λυσσαλέες επιθέσεις κομμάτων της αντιπολίτευσης, τα οποία σιγά-σιγά έγιναν κόμματα εξουσίας και στη συνέχεια κυβέρνηση, συνεχίζοντας τον «παππά»!
Υπενθυμίζουμε, λοιπόν, ότι, όπως έχει καταγράψει του υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας, το τρίτο Μνημόνιο προβλέπει την υλοποίηση 201 μέτρων – μεταρρυθμίσεων από τον Αύγουστο του 2015, όταν υπεγράφη η νέα συμφωνία, έως το καλοκαίρι 2018, όταν λήγει η ίδια συμφωνία. Τα περισσότερα από τα μέτρα αυτά είναι προαπαιτούμενα και ήδη από τον Αύγουστο του 2015 έως τον περασμένο Ιούνιο έπρεπε να είχαν νομοθετηθεί … 167 μέτρα, αλλά, ως συνήθως, ελήφθησαν τα πιο «εύκολα», όπως περικοπές μισθών και συντάξεων, νέοι φόροι κλπ, ενώ δεκάδες άλλες δεσμεύσεις σίγουρα θα μετατραπούν σε «εμπλοκές» με την τρόικα λόγω των γνωστών πανταχόθεν αντιδράσεων, οι οποίες συνεχώς θα κορυφώνονται όσο η νέα συμφωνία θα βρίσκεται σε εξέλιξη.
Είναι σίγουρο ότι οι δεκάδες αυτές δεσμεύσεις που δεν τηρήθηκαν έως τον Ιούνιο θα συζητηθούν κατά την προσεχή αξιολόγηση από τους ελεγκτές των δανειστών, οι οποίοι, φυσικά, δεν θα είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που θα διαπιστώσουν την ασυνέπεια των ελληνικών κυβερνήσεων. Αλλά, ο «Γολγοθάς» θα συνεχισθεί από τον Δεκέμβριο του 2016, όταν θα πρέπει η ελληνική κυβέρνηση να υλοποιήσει 20 περίπου δεσμεύσεις από τις οποίες οι περισσότερες, αν όχι όλες, είναι «φωτιά και λαύρα», όπως: καθιέρωση ενός κεντρικού μητρώου συντελεστών, ολοκλήρωση της μεταρρύθμισης της δημοσιονομικής αναθεώρησης, Νόμος-πλαίσιο του Συμβουλίου Οικονομικού Σχεδιασμού, καταβολή των ληξιπρόθεσμων οφειλών σε όλους τους δικαιούχους, αναπροσαρμογή των ανώτατων ορίων για την κεντρική πρόσβαση σε δομές υγείας, ολοκλήρωση της κωδικοποίησης του εργατικού κώδικα, εφαρμογή ανεξάρτητων δημοσιονομικών ελέγχων επί των λογιστικών εγγραφών των νοσοκομείων και άλλα. Ακολουθεί ο Μάϊος του 2017 για υλοποίηση μιας ακόμη δέσμευσης (έκδοση μεσοπρόθεσμης δημοσιονομικής στρατηγικής), ο Ιούνιος του 2017 με τρεις δεσμεύσεις, ο Ιούλιος του 2017 με μία δέσμευση, ο Δεκέμβριος του 2017 με πέντε δεσμεύσεις που μπορεί να «ρίξουν» κυβερνήσεις. Και ο μαρτυρικός κατάλογος συνεχίζεται έως το καλοκαίρι του 2018…
