Κι εκεί που κάθονταν κάτω από τη μουριά και παίζανε πεντόβολα τα τζιμάνια της άρπας και της ρεμούλας, το ‘ριξαν ξαφνικά στο κλάμα και στον οδυρμό γιατί λέει άνοιξε η όρεξη των καλών μας γειτόνων και ετοιμάζουν κοκορέτσι πάρτι με Μακεδονία, Αιγαίο, Τσαμουριά, λεμονιά, πορτοκαλιά και δε συμμαζεύεται…
«Πάει η Μακεδονία, πάει το καμάρι μας… Τη χάνουμε τη γη των Μακεδόνων, τη χώρα την Ελληνική στο διάβα των αιώνων…»
Για καθίστε καλά, ρε παγωτά ξυλάκια, εις ποίον απευθύνεστε; Εδώ ρε, η Μαριέττα Γιαννάκου την έκανε γαργάρα με το βιβλίο της Ιστορίας και άφησε την Ρεμούρη… Ρεμπούμπη… Ρεπούση… δεν ξέρω και πως την ελένε την έτσι, να γράφει τις παπαριές της: «Τα Ελληνικά στρατεύματα κατέλαβαν τμήματα της Μακεδονίας…».
Δικιά σας δεν είναι ρε μάγκες, η ασύνταχτη ομάδα της «επιστημονικής αντιμετώπισης της ιστορίας» που κατάπιε το αγγούρι της γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού και έστειλε για κούρεμα τον Αθανάσιο Διάκο;
«Τα Ελληνικά στρατεύματα κατέλαβαν» έγραψε η φιλενάδα της Γιαννάκου, δεν έγραψε «απελευθέρωσαν», έτσι δεν είναι;
Πήγανε, το λοιπόν και οι Σκοπιανοί στους κρυόκωλοι τους εταίρους μας και τους λένε: «Ρε παιδιά, το λένε και οι ίδιοι στα βιβλία της ιστορίας τους ότι τα Ελληνικά στρατά κατέλαβαν τμήματα της πατρίδας μας της Μακεδονίας… Κι εμείς τα θέλουμε πίσω…».
Τσιμπήσανε και οι χάνοι οι εταίροι μας που τρώνε για πρωινό ρέγκα με μαρμελάδα και τους λένε, «εντάξει, ρε μάγκες, ας αρχίσουμε πρώτα από το όνομα και μετά βλέπουμε και κάνουμε…».
Και μας πέταξαν το σφουγγαρόπανο στη μάπα… Και βγαίνουν ατάκα στο τζάμι, σα χήρες που ‘πεσαν από το κρεβάτι, ο Έτσι, ο Αλλιώτικος κι ο Γάτος ο ξεπαπούτσωτος να μας πούνε με δάκρυο στο μάτι, «πάει τη χάσαμε τη Μακεδονία μας», που μια ζωή την είχανε χεσμένη πατόκορφα… Για καθίστε καλά ρε, εμάς, δηλαδή, δεν κόβει η γκλάβα μας και μας έχετε για θείους με το πεπόνι παραμάσχαλα; Εμείς, δηλαδή, δεν έχουμε δάχτυλο να ξύσουμε την τσίμπλα μας και περιμένουμε από ’σας να μας περάσετε εις το απέναντι πεζοδρόμιο; Και επειδής να πούμε, δε γουστάρω καμιά κότα να μου το παίζει κόκορας, καθότι από κότες πήξαμε κι από κοκόρια κλαίμε, βαράω ατάκα τέλι και έρχομαι στο θέμα Σκόπια, το οποίο, όλως εκτάκτως, το θυμήθηκαν άπαντες μετά την κλοτσοπατινάδα και το μπουνίδι που έπεσε στο ναό της Σκοπιανής Δημοκρατίας. Έρχομαι, το λοιπόν, στο θέμα Σκόπια για να πληροφορηθεί σύμπαν το κενόν, ότι όποιος τρώει το μούσμουλο, φτύνει και το κουκούτσι. Τί έγινε, δηλαδή, ξαφνικά θυμηθήκανε οι μακαντάσηδες αριστεροί, δεξιοί και αριστεροδέξιοι ότι τα Σκόπια τα αναγνωρίζει σερί κορδόνι άπασα η υμφήλιος και τους έπιασε το Σκοπιανιλίκι τους;
Ρε, δεν πάτε λέω ‘γω να ξύνετε πατσές… Tί κάνατε τόσον καιρό, ρε φυτά, που θέλετε να μας πλασαριστείτε κιόλας στην πρώτη τριάδα, σαν μεγάλοι πολιτικοί; Ούτε για λάιτσμαν δεν κάνετε, ρε κουτορνίθια. Ποιοι είναι, ρε, αυτοί οι Κερίμ… Καραπιπερίμ… Μιλοσόσκι …Τσερβένκοφσκι… που μας βγήκανε στα ίσα στον ΟΗΕ εις άπταιστον σλαβικήν «Μάϊ κόντρις νέϊμ ις Ματσεντόνια» και άντε να κουρεύεστε; Κι εσείς αντί να τον πλακώσετε στο κουτουλίδι, το ρίξατε στο ευγενικό, «σα δε ντρέπεστε λιγάκι να λέτε κακά λόγια, θα σας βάλουμε πιπέρι στο στόμα!».
Δε ντρεπόμαστε, ρε, λιγάκι να μας ξεφτιλίζουν τα τσουτσέκια; Πολιτικοί είσαστε εσείς ρε ή παστουρματζήδες; Για εσωτερική κατανάλωσις, εδώ που τα λέμε, καλοί είσαστε… Στα εντός έδρας, καλή είναι κι η μάννα μου… Μόλις όμως, την κάνετε στα εκτός, δεν ξέρετε από που να μαζέψετε τις πεντάρες και τις εξάρες! Μάθατε να πουλάτε νταηλίκι σε μας τους ιθαγενείς και νομίσατε ότι τ’ αυγά τ’ αλωνίζουνε. Εμείς, ρε, λαός είμαστε και καπέλο μας είναι να νευριάζουμε, να ζοχαδιαζόμαστε, να κλαίμε, να φωνάζουμε, να χτυπιόμαστε… Εσείς, όμως, είσαστε πολιτικοί, ρε λάπατα, κι ότι κάνετε πρέπει να ξέρετε γιατί το κάνετε, πως το κάνετε, πότε το κάνετε, με ποιόν το κάνετε. Εκτός κι αν νομίζετε ότι πολιτική είναι να ανεβαίνετε μονάχα στο μπαλκόνι και να γιομίζετε τον αέρα με λόγια και τα λόγια με αέρα… Μια δύσκολη σας ήρθε και ξεβρακωθήκατε όλοι σας. Tί δύσκολη, δηλαδή; Για τους Σκοπιανούς μιλάμε, δε λέμε για τον Kίσινγκερ… Φαντάζεστε τώρα να ήτανε ο Τσατσαρόφσκι… Παπαρόφσκι πως τον ελένε, πρωθυπουργός της Ελλάδας κι ο πρωθυπουργός της Ελλάδας να ήτανε πρόεδρος των Σκοπίων; Σε μιαν ώρα θα μας είχανε στείλει να μαζεύουμε ραδίκια… Ρε, άντε να παγαίνετε στα εξοχικά σας να φυτεύεται μαρούλια να ’ρθει κανένα φρέσκο μυαλό μπας και δει Θεού πρόσωπο η φουκαριάρα η Μακεδονία… Γιατί με σας και σούπα να βρέξει ο Θεός, εσείς θα κρατάτε πιρούνι!
Χάρρυ Κλυνν
* Το άρθρο αυτό ανέβηκε στην «ΚΟΝΤΡΑ NEWS» επί συγκυβέρνησης ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, όταν ξέσπασε και η μεγάλη κρίση στις σχέσεις Ελλάδας-Σκοπίων που ανάγκασε τους ακροδεξιούς εθνοσωτήρες και τους σοσιαλιστές του κώλου να τρέχουν από δω κι από κει σαν τα κατσίκια, ρίχνοντας κουτουλιές ο ένας στον άλλο…
