Της Ελένης Τσερεζόλε
Το νερό… νεράκι κινδυνεύουμε να πούμε με τη σημερινή κυβέρνηση Μητσοτάκη. Μπορεί στα λόγια να μην τίθεται ιδιωτικοποίησης του δημόσιου αγαθού που αποτελεί η πρόσβαση στο νερό, ωστόσο στην πραγματικότητα άλλες φαίνεται να είναι οι αληθινές προθέσεις της κυβέρνησης, που, κατά την προσφιλή της μέθοδο, άλλα λέει δημοσίως και άλλα πράττει για την εξυπηρέτηση συμφερόντων ημετέρων. Το ίδιο έχει κάνει από τον αντι-περιβαλλοντικό νόμο ως την πρόσφατη αντι-μεταρρύθμιση των εργασιακών σχέσεων. Τίποτε δεν διασφαλίζει ότι δεν θα ανοίξει κερκόπορτα για την ιδιωτικοποίηση του νερού –η… προϊστορία της κυβέρνησης προϊδεάζει αρνητικά…
Έτσι το γεγονός ότι η κυβέρνηση προχωρά στην ιδιωτικοποίηση της συντήρησης και της διαχείρισης του εξωτερικού υδραγωγείου είναι κακό νέο για το μέλλον του δημόσιου αγαθού που είναι το νερό. Για το θέμα αυτό ενημερώθηκε σχετικά από συνομιλίες με τους εργαζομένους της ΕΥΔΑΠ, ο τομεάρχης Υποδομών και Μεταφορών της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτής Β′ Νότιου Τομέα Αθηνών, Νίκος Παππάς. Ο πρώην υπουργός επισκέφθηκε το Σάββατο, στη Φωκίδα, το φράγμα του Μόρνου από όπου υδροδοτείται η Αττική, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου, πέρα από την απειλή της ιδιωτικοποίησης, και για το ενδεχόμενο της αύξησης της τιμής του νερού για τα νοικοκυριά, τις δυνατότητες παρέμβασης των ιδιωτών στην παροχή, τη διαθεσιμότητα και την ποιότητα του νερού για όλο το λεκανοπέδιο αλλά και την απομείωση της αξίας της ίδιας της ΕΥΔΑΠ!
Τίποτε από αυτά δεν είναι ξένο στη φιλοσοφία της κυβέρνησης. Το ακριβώς αντίθετο μάλιστα. Όλοι αυτοί οι κίνδυνοι, με βασικότερο την ιδιωτικοποίηση του νερού (μια επιλογή που παγκοσμίως έχει στεφθεί από παταγώδη αποτυχία) βρίσκονται ακριβώς στο DNA της νεοδεξιάς κυβέρνησης. Και δεν είναι διόλου απίθανο να αγνοήσει ακόμη και τη διεθνή τάση, που είναι η επαναδημοτικοποίηση και επανακρατικοποίηση των εταιρειών ύδρευσης. Γιατί, όπως έχει αποδείξει εδώ και 22 μήνες, οι μπίζνες και δη ημετέρων, είναι πάνω από όλα!
