Το σημαντικότερο μακροοικονομικό μέγεθος είναι το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ). Το ΑΕΠ ορίζεται ως η αξία των τελικών παραγόμενων αγαθών και υπηρεσιών κατά την διάρκεια μιας χρονικής περιόδου π.χ. τρίμηνο ή έτος. Η διαχρονική μεταβολή του πραγματικού ΑΕΠ ή ΑΕΠ σε σταθερές τιμές, προσδιορίζει τους αναπτυξιακούς ρυθμούς της οικονομίας μιας χώρας. Αν το πραγματικό ΑΕΠ αυξάνεται η χώρα αναπτύσσεται και αντίθετα αν το πραγματικό ΑΕΠ μειώνεται η οικονομία της χώρας οπισθοδρομεί. Όταν το πραγματικό ΑΕΠ μιας χώρας αυξάνεται με γρηγορότερους ρυθμούς από το πραγματικό ΑΕΠ άλλων χωρών, συνάγεται ότι η συγκεκριμένη χώρα έχει ανταγωνιστικότερη οικονομία συγκριτικά με τα οικονομικά συστήματα των άλλων χωρών. Όσο ταχύτερα αυξάνεται το πραγματικό ΑΕΠ μιας χώρας, τόσο ταχύτερα προάγεται το επίπεδο ανταγωνιστικότητας του οικονομικού της συστήματος. Ικανή και αναγκαία συνθήκη για την επίτευξη αξιόλογων αναπτυξιακών επιδόσεων από την οποιαδήποτε χώρα του κόσμου και ανεξάρτητα της μορφής του πολιτικού της συστήματος, είναι η αναβάθμιση του επιπέδου ανταγωνιστικότητας της εθνικής της οικονομίας.
Κατά Κεφαλήν ΑΕΠ (σε δολάρια $)
Παρατηρήσεις: Τα στοιχεία του πίνακα προέρχονται από την World Bank. Το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) έχει υπολογιστεί με βάση τη μέθοδο Atlas Method, όπως αυτή εφαρμόζεται από την World Bank.
Αδιαμφισβήτητο είναι ότι το κατά κεφαλήν ΑΕΠ αποτελεί τον αντιπροσωπευτικότερο δείκτη οικονομικής ανάπτυξης και ευημερίας. Ναι μεν ο δείκτης του κατά κεφαλήν ΑΕΠ δεν προσδιορίζει το μέγεθος της παραοικονομίας και της ανισοκατανομής του εθνικού εισοδήματος σε μια χώρα, ωστόσο θεωρείται ως ο αρτιότερος δείκτης που μέχρι σήμερα έχει προταθεί για την απεικόνιση του επιπέδου οικονομικής ανάπτυξης και ευημερίας στην οποιαδήποτε χώρα της υφηλίου. Για παράδειγμα, με βάση τα στοιχεία του πίνακα, το 2015 το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στο Τσαντ ήταν 880 δολάρια ($), στη Σενεγάλη 1.000 $, στο Πακιστάν 1.020 και στη Ζιμπάμπουέ 850 $, σε αντίθεση με την Ιρλανδία που ήταν 46.680 $, στην Ολλανδία 48.940 $, στη Σουηδία 57.810 και στην Ελβετία 84.180 $, πιστοποιώντας τις πελώριες διαφορές σε μια πλειάδα κοινωνικών και οικονομικών δεικτών, που καθρεφτίζουν το τεράστιο χάσμα στα επίπεδα κοινωνικής και οικονομικής ευημερίας.
Χώρες σαν τις Ολλανδία, Γερμανία, Ελβετία, Σουηδία, Νορβηγία, ΗΠΑ, Μ. Βρετανία, κ.λπ., που έχουν πολύ υψηλά κατά κεφαλήν εισοδήματα, διακρίνονται για τα εξαιρετικά εκπαιδευτικά τους συστήματα, τα υψηλού επιπέδου κράτη πρόνοιας, τα άριστα υγειονομικά τους συστήματα, κ.λπ. Απεναντίας, χώρες με πολύ χαμηλά κατά κεφαλήν εισοδήματα, όπως συμβαίνει με πολλές χώρες της Αφρικής, της Ασίας, κ.λπ., υστερούν σε τρομακτικό βαθμό σε υποδομές (συστήματα υδροδότησης, οδικά δίκτυα, λιμενικές εγκαταστάσεις, αεροδρόμια, κ.λπ.), τα κράτη πρόνοιας είναι ανύπαρκτα, οι πολίτες στερούνται βασικής ιατροφαρμακευτικής κάλυψης, μεγάλες μάζες του πληθυσμού δεν έχουν πρόσβαση στα σχολεία, κ.λπ.
Αναφορικά με τη χώρα μας θα πρέπει να σχολιάσουμε την εμφανή οπισθοδρόμηση της ελληνικής οικονομίας κατά την περίοδο 2008-2015. Σίγουρα η Ελλάδα δεν είναι υποσαχάρια αφρικανική χώρα σαν το Τσαντ, την Ουγκάντα και τη Μοζαμβίκη ή ασιατική χώρα σαν το Πακιστάν και Μπαγκλαντές. Ωστόσο, τα στοιχεία του πίνακα δείχνουν ότι την περίοδο 2008-2015 το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ελλάδας μειώθηκε από 28.610 σε 20.920 $, που αντιστοιχεί σε ποσοστό μείωσης -26,9%. Αξιοπρόσεκτο είναι ότι ενώ το 2008 το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της Ελλάδας ήταν 3,21 φορές μεγαλύτερο από το παγκόσμιο (28.610:8.911=3,21), παρατηρούμε ότι το 2015 το κατά κεφαλήν ΑΕΠ της χώρας μας είναι μόλις 2 φορές υψηλότερο από το παγκόσμιο (20.920:10.437=2,00). Εμφανές είναι ότι η παρατεταμένη κρίση που μετά το 2008 πλήττει την εθνική μας οικονομία, έχει ως οικτρό αποτέλεσμα η Ελλάδα να χάνει σημαντικό έδαφος έναντι των ανταγωνιστριών μας χωρών της παγκόσμιας οικονομίας.
