Καλύτερα οι παλιοί

Παρακολουθώντας το διάλογο και τα επιχειρήματα (ο Θεός να τα κάνει και να τον κάνει) που αναπτύσσουν, ορισμένοι τουλάχιστον εκ των υποψηφίων, στο χώρο της Κεντροαριστεράς και δη εξ εκείνων που προβάλλονται ως εκφραστές του νέου και καινοτόμου, ειλικρινά γινόμαστε όλο και πιο πολύ (ίσως και λόγω ηλικίας) νοσταλγοί των παλιότερων πολιτικών. Αλήθεια, τι καινοτόμο, για να μείνουμε στις εκλογικές διαδικασίες, εντός της Κεντροαριστεράς, τι καινοτόμο και ελπιδοφόρο, δηλωτικό μιας καινούργιας πνοής και ρηξικέλευθης σκέψης, έχουν προσφέρει οι εν λόγω υποψήφιοι. Αφήστε που με τις αλληλοκατηγορίες του (περί λάιφ-στάιλ και ασυμβίβαστου με άλλα αξιώματα, όπως του δημάρχου Αθηναίων) ακυρώνουν ο ένας τον άλλο. Από μια άποψη είναι καλύτερα, γιατί αποκαλύπτεται τι κρύβεται πίσω απ` το «λούστρο» του νεοτερισμού.