Η «φάμπρικα» των «ασεμεμανουλαναζήσω» δεν τελείωσε μετά το ατυχές περιστατικό με τις περίφημες αφίσες κατά των αμβλώσεων στους σταθμούς του ΜΕΤΡΟ. Αντιθέτως, μπορεί οι αφίσες να αφαιρέθηκαν κατόπιν των οξύτατων αντιδράσεων, όμως έκτοτε και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και στα ΜΜΕ η συζήτηση για τις αμβλώσεις συνεχίστηκε. Δεκαετίες μετά την θέση σε ισχύ του αυτονόητου δικαιώματος της κάθε γυναίκας να κάνει η ίδια ό,τι θέλει με το σώμα της, πολλοί ανοίγουν εκ του πονηρού μία συζήτηση που, όσο κι αν κάποιοι δεν το παραδέχονται, έχει ως στόχο να φέρει στο προσκήνιο εκ νέου το άκρως υπερσυντηρητικό αίτημα για επαναφορά της απαγόρευσης των αμβλώσεων. Η Εκκλησία της Ελλάδος «παίζει» ενεργά με την συγκεκριμένη συζήτηση, κάνοντας ό,τι μπορεί προκειμένου να την κρατήσει ζωντανή. Μάλιστα, προσφάτως υπήρξε και σχετική απόφαση της Ιεράς Συνόδου, με την οποία η Εκκλησία μας υπενθύμιζε ότι σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να συναινέσει με την άμβλωση.
Πέραν του εμφανώς οπισθοδρομικού χαρακτήρα της συγκεκριμένης θέσης, η επιμονή της Εκκλησίας να κρατά ζωντανή μία συζήτηση που έχει αυτονοήτως κλείσει εδώ και δεκαετίες, δείχνει και υποκρισία, αλλά και κάποιο «προβληματάκι» στην ιεράρχηση των προτεραιοτήτων. Βλέπετε, εκτός από τα αγέννητα παιδιά, υπάρχουν και τα γεννημένα. Υπάρχει, για παράδειγμα, το φαινόμενο των λιποθυμιών στα σχολεία, που έχει αρχίσει να επανακάμπτει, μαζί με την ομολογία της κυβέρνησης ότι έχει καθυστερήσει να διεκπεραιώσει το πρόγραμμα των σχολικών γευμάτων.
Επίσης, υπάρχουν πολλά γεννημένα παιδιά, περισσότερα από 10.000 τον αριθμό, που υποφέρουν. Πρόκειται για τα προσφυγόπουλα -συνοδευόμενα ή ασυνόδευτα. Παιδιά τα οποία διαβούν μέσα σε λάσπες και σε τρύπιες σκηνές. Παιδιά τα οποία κινδυνεύουν ανά πάσα στιγμή να αρρωστήσουν, να κακοποιηθούν, να χάσουν τη ζωή τους. Παιδιά στα οποία έχουν στερήσει το μέλλον, αφού παραμένουν επί μακρόν εκτός εκπαιδευτικών δομών.
Υπάρχουν, λοιπόν, κι αυτά τα παιδιά. Τα γεννημένα. Και, αυτονοήτως, όποιος θέλει να λέγεται ευαίσθητος, οφείλει να ξεκινήσει τις αφίσες, τις ανακοινώσεις, αλλά και τις αποφάσεις της Ιεράς Συνόδου απ’ αυτά.
