Το έλλειμμα συνιστά τμήμα των δαπανών του ΓΚΠ, λόγω του ότι το έλλειμμα προκύπτει στην περίπτωση που οι δαπάνες είναι μεγαλύτερες από τα έσοδα του ΓΚΠ.
Στην καθοριστικής σημασίας περίοδο 1980-1994, που η εθνική οικονομία μαστιζόταν από το φαινόμενο του στασιμοπληθωρισμού, οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ σε συνθήκες ύφεσης του οικονομικού μας συστήματος, προέβαιναν στην αλόγιστη αύξηση των κρατικών δαπανών. Οι ευθύνες τους τεράστιες και μειοδοτικές. Αντί να ρίξουν το βάρος της μακροοικονομικής πολιτικής στην δραστική μείωση των κρατικών δαπανών, ώστε να τιθασεύσουν τα ελλείμματα και άρα να αναχαιτίσουν την ανοδική πορεία του συνολικού δημόσιου χρέους, αντίθετα οι κυβερνήσεις ακολουθούσαν μια άφρονα επεκτατική δημοσιονομική πολιτική, που με μαθηματική βεβαιότητα οδηγούσε την Ελλάδα σε χρεοκοπία.
Παρατηρήσεις: Το ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) υπολογίζεται με έτος βάσης το 1970. Οι επιχορηγήσεις αφορούν ενισχύσεις του ΓΚΠ σε ζημιογόνες ΔΕΚΟ, όπως ΟΣΕ, ΟΑΣΑ, ΙΚΑ, ΟΓΑ, ΝΑΤ, κ.λπ., ενώ οι επιδοτήσεις έχουν προορισμό τη στήριξη της τιμής αγροτικών προϊόντων, κ.λπ. Οι τόκοι και τα χρεολύσια αφορούν τις δαπάνες εξυπηρέτησης του χρέους της κεντρικής κυβέρνησης. Πηγή των στοιχείων είναι το Υπουργείο Οικονομικών.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του πίνακα, την περίοδο 1980-1994 οι πρωτογενείς και οι συνολικές δαπάνες του ΓΚΠ αυξάνονταν κατά μέσο όρο 20,8% και 25,9% κάθε χρόνο έναντι 18,7% του ονομαστικού ΑΕΠ. Αναπόφευκτο ήταν την περίοδο 1980-1994, οι πρωτογενείς δαπάνες του ΓΚΠ ως ποσοστό του ΑΕΠ από 23,7% να αυξηθούν σε 30,3% και οι συνολικές δαπάνες του ΓΚΠ συμπεριλαμβανομένων των τοκοχρεολυσίων από 26,9% να εκτιναχτούν σε 61,4% του ΑΕΠ. Οι κατηγορίες κρατικών δαπανών που την περίοδο 1980-1994 εμφάνισαν την μεγαλύτερη μέση ετήσια ποσοστιαία αύξηση ήταν οι τόκοι και τα χρεολύσια για την εξυπηρέτηση του χρέους της κεντρικής κυβέρνησης.
Την περίοδο αυτή η μέση ετήσια ποσοστιαία αύξηση των τόκων και των χρεολυσίων ανήλθε σε 36,2% και 47,5%, καταδεικνύοντας την τεράστια δυναμική του δημοσίου χρέους. Η δυναμική του χρέους αντανακλά την αυτοτροφοδότησή του από την διογκούμενη τάση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων, που η επιταχυνόμενη ανοδική πορεία των τοκοχρεολυτικών δαπανών προκαλεί. Δηλαδή, η συνεχής αύξηση των δαπανών εξυπηρέτησης του χρέους επιφέρει την άνοδο των συνολικών δαπανών του ΓΚΠ, με αποτέλεσμα την διεύρυνση των κρατικών ελλειμμάτων και την περαιτέρω ανύψωση του δημοσίου χρέους.
Η δραματική αύξηση των δαπανών του ΓΚΠ κατά την κρίσιμη περίοδο 1980-1994, υπήρξε άμεση συνέπεια της δημιουργίας ενός υπερτροφικού δημόσιου τομέα, ο οποίος χρόνο με το χρόνο χρειαζόταν ολοένα και περισσότερους χρηματικούς πόρους για την χρηματοδότηση των δαπανών λειτουργίας του. Το διεφθαρμένο κομματικό κράτος ΠΑΣΟΚ-ΝΔ, με τις εκατοντάδες χιλιάδες ρουσφετολογικούς διορισμούς, τους καρεκλοκένταυρους του κρατικού μηχανισμού με τις μίζες και τους παχυλούς μισθούς, τους εργατοπατέρες συνδικαλιστές που συμμετείχαν στο πάρτι της κλεπτοκρατίας, την ανάληψη από το κράτος της χρηματοδότησης χιλιάδων προβληματικών επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα, την χρηματοδότηση με πόρους του ΓΚΠ των ζημιογόνων ΔΕΚΟ, κ.λπ., συνετέλεσαν στην εκτόξευση των κρατικών δαπανών στα ουράνια και την εγκαθίδρυση στην Ελλάδα ενός κομματικού-συνδικαλιστικού κράτους σταλινικού τύπου.
Τα αίτια της σοκαριστικής αύξησης των δημοσιονομικών δαπανών κατά την περίοδο 1980-1994, έχουν σε βάθος διερευνηθεί όχι μόνο από τον υποφαινόμενο, αλλά και από άλλους αξιόλογους έλληνες ερευνητές. Αν η Πρόεδρος της Βουλής επιθυμεί ο ελληνικός λαός να μάθει την αλήθεια, για την διερεύνηση των αιτιωδών παραγόντων που προκαλούν την δραματική επιδείνωση των Δημοσίων Οικονομικών από το 1980 έως σήμερα, δεν έχει παρά να απευθυνθεί σε επαγγελματίες και καταξιωμένους στη διεθνή ακαδημαϊκή κοινότητα έλληνες επιστήμονες, με σημαντικό ερευνητικό έργο στα Δημόσια Οικονομικά της Ελλάδας, ώστε να συντάξουν ένα άρτιο και τεκμηριωμένο Πόρισμα για τους αιτιώδεις παράγοντες, που η Ελλάδα το 2009 χρεοκόπησε και στη συνέχεια η πατρίδα εισήλθε σε σπιράλ ανεξέλεγκτων πτωχεύσεων.
