Του Νίκου Καραμπάση από την Κυριακάτικη Kontranews
Eίναι αναμφισβήτητο (από όλους) ότι έχοντας ζήσει η χώρα μας «δέκα πέτρινα χρόνια απάνθρωπης οικονομικής επίθεσης» (με τα διαβόητα «μνημόνια» από τους… φίλους μας) εδώ και ενάμιση περίπου χρόνο βιώνουμε άλλη μια τραγωδία πολύ χειρότερη (ενδεχομένως) και από μια… πολεμική ήττα και καταστροφή. Δεν θα αναφερθώ στην διαχείριση όλης αυτής της κατάστασης (από τους «αρμόδιους») γιατί θα έχουμε και στο προσεχές μέλλον την ευκαιρία «να τα πούμε». Αυτό που θα είχε σημασία τώρα να δούμε –καθώς μπήκαμε στην «εβδομάδα των Παθών»– είναι «τι κάνουμε από δω και πέρα» με βάση όμως «την αληθινή εικόνα της κατάστασης που βιώνουμε» (και όχι σε αυτή που ζούνε αρκετοί «κυβερνώντες και ειδικοί» που όπως έγραψε και ο διευθυντής της Εστίας: «Οι άνθρωποι είναι αναίσθητοι» –το λιγότερο, θα πρόσθετα ή δείχνουν να έχουν άγνοια ακόμη και σε ποιόν τόπο ζούνε)!
Ένας ακόμη διευθυντής εφημερίδας που στηρίζει την συντηρητική παράταξη (της Καθημερινής) αναζητώντας τις αιτίες που «οι νέοι μας είναι πάλι στα κάγκελα» κατέληγε ότι «το ζητούμενο, το ξαναλέμε, είναι να κλείσει το «εργοστάσιο της οργής», να βρεθούν δουλειές με αξιοπρεπείς συνθήκες εργασίας και μια προοπτική που θα επιβραβεύει όσους προσπαθούν». Προφανώς όμως Κωστής Χατζηδάκης, Αδωνις Γεωργιάδης, Κυριάκος Μητσοτάκης, Μάκης Βορίδης και οι λοιποί, έχουν «άλλη ατζέντα» την οποία άλλωστε και φέρνουν προς ψήφιση στη Βουλή τις επόμενες ημέρες… (με αποτέλεσμα η χώρα να αναμένεται να ζήσει ημέρες απεργιακών κινητοποιήσεων και διαρκών αναβρασμών).
Προσπάθησα να βρω ένα παράδειγμα που να αφορά σε μια πολιτική μέλλοντος και έπεσα επάνω στην προχθεσινή επιστολή της Προέδρου του ΚΙΝΑΛ που ζητά να «τα βρούνε» όλα τα κόμματα «για έναν κλιματικό νόμο» ώστε τον Νοέμβριο που θα γίνει στην Γλασκώβη η σύνοδος του ΟΗΕ για το κλίμα να δείξουμε ότι στην Ελλάδα δεν επικράτησαν «οι σκοπιμότητες και τα κομματικά συμφέροντα» και ότι υπήρξε «η αναγκαία εθνική συνεννόηση και συνέργεια για τη διαμόρφωση μιας τελικής πρότασης που πείθει και ενεργοποιεί τους πολίτες»! Χαριτωμένο δεν λέω (όταν ζεις σήμερα στο Λουξεμβούργο ή την Ελβετία), αλλά πόσο άραγε αφορά σήμερα τους νέους μας και γενικότερα τους πολίτες μας που βλέπουν εφιάλτες τα βράδια;
Και μιας και αναφέρθηκα στους… εφιάλτες (κάποτε ο Ανδρέας Παπανδρέου είχε αποκαλέσει «εφιάλτη» της πατρίδας μας τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη και είχε γίνει… σεισμός για αρκετά χρόνια) γιατί οι «ειδικοί» μας τρομοκρατούνε κάθε μέρα με τα «φορτία των λυμάτων»; Γιατί μιλάνε μόνο σε σχέση με το «τι βλέπουν» με τους Covid αλλά δεν λένε παράλληλα και για τις τεράστιες ποσότητες των (λεγόμενων) «ψυχοφαρμάκων» και τα «βουνά» από αντικαταθλιπτικά που καταναλώνουν οι πολίτες; (εξαιτίας προφανώς της… επιτυχημένης διαχείρισης της υγειονομικής κρίσης). Ότι όλοι είναι στα… κάγκελα του φρενοκομείου;
Και παράλληλα ότι καταναλώνονται ημερησίως «τόνοι» από ναρκωτικά κάθε λογής και είδους και άπειρο αλκοόλ! Αυτά είναι τα πραγματικά ευρήματα των «λυμάτων» που όμως «δεν λένε οι ειδικοί» και τα «κανάλια», αλλά ασμένως έσπευσαν να διατάξουν με αστυνομικά διατάγματα το «μάντρωμα» της κοινωνίας και (στην ουσία) την καταστροφή της μικρομεσαίας επιχειρηματικότητας. Γιατί δεν τα λένε (ούτε ψιθυριστά) αυτά (και τι άραγε σημαίνουν στην πράξη για την ενδοοικογενειακή ζωή και τα παιδιά); Ευτυχώς κάπως τα είπε στο Κανάλι 1 του Πειραιά ο καθηγητής Αναλυτικής Χημείας στο Πανεπιστήμιο της Αθήνας Νίκος Θωμαΐδης.
Όπως επίσης –σύμφωνα με τον ίδιο καθηγητή– και ότι από τους Covid σε ποσοστό 97% (σχεδόν σε όλους δηλαδή) έχει επικρατήσει «η βρετανική μετάλλαξη» που πρακτικά σημαίνει ότι αντιμετωπίζεται κυρίως από το εμβόλιο της Astra Zeneca που όμως πολεμάει με λύσσα η «Γερμανική Ευρώπη» επειδή είναι…Βρετανικό! (κάποιος θα τον χαρακτήριζε ως έναν «ελεεινό και άθλιο πόλεμο εμπόρων του θανάτου και όχι της ζωής», στις πλάτες της υγείας των ανθρώπων). Δυστυχώς η δημοσιογραφία των καναλιών, προσγειώθηκε στην εποχή του… τσίγκινου χαλκού.…
Όμως… Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών ξεκινάει για να σκεφθούμε (αναλογιστούμε) «την ζωή στον τάφο» ώστε με την Ανάσταση του Κυρίου (το βράδυ του Σαββάτου) την Κυριακή της Λαμπρής να γιορτάσουμε (μέσα μας) «την νίκη της ζωής επί του θανάτου» (Χριστός Ανέστη εκ νεκρών…). Ας ελπίσουμε ο Μάϊος να είναι η αρχή του τέλους και γι’ αυτή την «ανήκουστη περιπέτειά» μας, αν και όλα δείχνουν ότι τις συνέπειες μόλις «τώρα θα αρχίσουμε να τις βρίσκουμε μπροστά μας»…
*Δημοσιογράφος – Πολιτικός Επιστήμονας
