Η τεσσαρακοστή απόφαση – «χάδι» προς τους φοροφυγάδες τα τελευταία 38 χρόνια!

Την τεσσαρακοστή πρόσκληση–«παράκληση» προς τους φοροφυγάδες, τα τελευταία 38 χρόνια, το υπουργείο Οικονομικών με το άρθρο 45 στο μίνι φορολογικό νομοσχέδιο να προσέλθουν έως τις 30 Οκτωβρίου 2016 να ρυθμίσουν τα χρέη τους προς το Δημόσιο με μειωμένα πρόστιμα από 50% έως 90%.

Πρόκειται για μιαν επονείδιστη τακτική, την οποία εφαρμόζουν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 1978, ενώ κατήγγελλαν λυσσαλέα ως αντιπολιτεύσεις, ενώ μερικοί υπουργοί Οικονομικών μας «διαβεβαίωναν» ότι «αυτή η απόφαση για περαίωση είναι η τελευταία» ή «δεν θα δοθεί νέα παράταση, αλλά μετά από λίγες ημέρες αυτοδιαψεύδονταν!!! Τώρα, με την πρόσκληση αυτή την ίδια τακτική, όπως και την προηγούμενη φορά, εφαρμόζει και η «αριστερή» κυβέρνηση της χώρας μας, μολονότι ως αντιπολίτευση τις προηγούμενες κυβερνήσεις για χαριστικές ρυθμίσεις σε μεγαλοφοροφυγάδες.

Λοιπόν, αυτή είναι τεσσαρακοστή απόφαση για «περαίωση» εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων και πληρωμή χρεών με προκλητικές μειώσεις και όρους και, φυσικά, η τεσσαρακοστή περίπτωση που οι φοροφυγάδες «σκάνε στα γέλια», αφού είναι σίγουρο ότι κι αυτή την απόφαση θα την γράψουν, όπως και στις προηγούμενες, στα «παλιά τους τα παπούτσια», αφού τέτοιες τακτικές, όπως πολλές φορές έχει επισημανθεί, ενισχύει τις προσδοκίες για φοροδιαφυγή και «χαλάει» και τους συνεπείς φορολογούμενους που αυτοχαρακτηρίζονται έτσι ως … «βλάκες»!

Το χρονικό τέτοιων αποφάσεων σε βάρος των «βλακών» έχει σε συντομία ως εξής (από το βιβλίο μου «Εγώ ο Βλάξ!»)!

-1η «περαίωση» το 1978 από τον τότε υπουργό Οικονομικών Αθανάσιο Κανελλόπουλο (διήρκεσε έως το 1981!)

-2η «περαίωση» εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων το 1980 από τον τότε υπουργό Οικονομικών Μιλτιάδη Έβερτ.

-3η «περαίωση» εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων το 1983, από τον τότε υπουργό Οικονομικών Δημήτρη Κουλουριάνο.

-4η «περαίωση» εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων το 1985 από τον υπουργό Οικονομικών Δημήτρη Τσοβόλα.

-5η «Περαίωση την ίδια χρονιά από τον ίδιο υπουργό Οικονομικών.

-6η «Περαίωση» το 1988 αποφασίσθηκε από τον ίδιο υπουργό Οικονομικών.

Επειδή το χρονικό αυτό είναι άκρως «διδακτικό» και συναρπαστικό, θα συνεχισθεί στο επόμενο σχόλιο.