Οι διπλωματικές εξελίξεις, που ακολούθησαν τη νέα πολύνεκρη τρομοκρατική επίθεση, στο Λονδίνο, με άξονα το εμιράτο του Κατάρ, μας αποκαλύπτουν, έστω δια της τεθλασμένης, τη «σκοτεινή» όψη του πρωτόγνωρου τρομοκρατικού φαινομένου, που βιώνει η ήπειρος μας, τα τελευταία χρόνια.
Με τη διευκρίνιση ότι το «σκοτεινή» παραπέμπει πρωτίστως στην αθέατη όψη του φαινομένου, διακρίνουμε, προς επίρρωση, ότι πίσω από το πολύπλοκο διπλωματικό πόκερ και το διακρατικό μπρα ντε φερ, αποκαλύπτονται μπροστά στα μάτια μας, οι αφανείς υποκινητές και χρηματοδότες. Αφανείς για τους ανυποψίαστους πολίτες, αφού οι ιθύνοντες ήξεραν και ανέχονταν. Είναι εξόχως αποκαλυπτική, προς τούτο, η ηλεκτρονική ανάρτηση του Αμερικανού προέδρου, που ανενδοίαστα ομολογεί, ότι χάρη στη δική του παρέμβαση, η Σαουδική Αραβία «μετακινήθηκε» από την κατηγορία των χωρών, που διευκόλυναν (εδαφικά, επιχειρησιακά και οικονομικά) τους «μοναχικούς λύκους», στο δολοφονικό έργο τους, σε εκείνη «σταυροφόρου» στον αγώνα κατά του ισλαμικού εξτρεμισμού. Σύμφωνα μάλιστα με τις πληροφορίες που, πλέον, αρχίζουν να ρέουν, πιθανόν και άλλες από τις χώρες, που προσχώρησαν στη «συμμαχία των προθύμων», να ανήκαν στην ίδια κατηγορία, αυτών δηλαδή που μεταστράφηκαν, σε μια νύχτα, από «Σαούλ» σε «Απόστολους Παύλους». Όλα αυτά, προφανώς δεν ήταν άγνωστα στις Δυτικές δυνάμεις, όπως προκύπτει και από την ανάρτηση του κ. Τραμπ. Ξέρουμε πια, πως ο ISIS αποτελεί, στην ουσία, δημιούργημα των Ηνωμένων Πολιτειών, ως «εκτελεστικός βραχίονας» τους, για την ανατροπή του καθεστώτος Ασαντ, στη Συρία. Προηγήθηκε, άλλωστε, η διάλυση της Λιβύης, που εξελίχθηκε, λόγω της ανυπαρξίας κεντρικής εξουσίας, σε ένα ακόμη ορμητήριο των τζιχαντιστών. Είναι, ως εκ τούτου, δεδομένες και ανεξάλειπτες οι ευθύνες των «συμμάχων», κυρίως δε των Αμερικανών (στην περίοδο, να μην ξεχνιόμαστε, της «δημιουργικής» περιόδου Ομπάμα) που, όπως εύστοχα σημείωσε και ο καθηγητής Ιωάννης Μάζης, έφτιαξαν «έναν Φρανκεστάιν», που, τώρα, στρέφεται εναντίον τους.
Από κει και πέρα, όμως, δε μπορούμε να παραγνωρίζουμε, όπως επιβεβαιώνουν και οι τελευταίες εξελίξεις, ότι τα πρωτόγνωρα τρομοκρατικά φαινόμενα των τελευταίων ετών, έχουν συγκεκριμένη εδαφική βάση, πηγή προέλευσης, αλλά και, ας μη μας διαφεύγει, απολύτως ανιχνεύσιμη πολιτισμική ρίζα. Προφανώς και δεν έχουν καμιά σχέση όσα συμβαίνουν, με όσα περιέγραφε ο αείμνηστος διανοητής Σάμιουελ Χάντιγκτον ως «σύγκρουση πολιτισμών», αλλά δε μπορούμε να παραβλέπουμε τους διακηρυγμένο στόχους , που αποτελούν κοινό τόπο και υπόβαθρο, αυτής της έκρηξης μίσους.
ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ
