Το περίφημο «ηθικό πλεονέκτημα» της Αριστεράς συνεχίζει να αποτελεί ένα από τα βασικά πολιτικά της «όπλα» και πριν αναλάβει την εξουσία, αλλά και μετά την εκλογική της ήττα. Αυτό φαίνεται πως οι αντίπαλοί της -και δη η κυβερνητική παράταξη- το έχει καταλάβει. Γι’ αυτό και τόσο όταν η Αριστερά κυβερνούσε, όσο και τώρα που έχει τα Μέσα (Μαζικής Ενημέρωσης) και τα… «μέσα», η ΝΔ συνεχίζει να προσπαθεί να στοχοποιήσει τη βασική ειδοποιό διαφορά μεταξύ της ίδιας και της Αριστεράς:
Από το ίδιο το περιεχόμενο των υποκλοπών της συζήτησης Παππά-Μιωνή, αλλά και από την ίδια την πραγματικότητα, προέκυπτε ξεκάθαρα ότι τα όσα είχαν λεχθεί παρήγαν μόνο πολιτικές εντυπώσεις -παρότι επρόκειτο για μία ιδιωτική συνομιλία. Με άλλα λόγια, δεν υπήρξε κανένα «δούναι και λαβείν», αλλά και καμία απόφαση υπέρ του εν λόγω επιχειρηματία. Κι όμως, η ΝΔ ακόμη και τώρα μιλάει για «μαγαζιά», προσπαθώντας να υπενθυμίζει διαρκώς αυτή την ιδιωτική και υποκλαπείσα συνομιλία.
Όσο για τον Καλογρίτσα τί να πει κανείς; Ότι εκείνοι που ειρωνεύονταν εκείνον και τα «βοσκοτόπια» επικαλούνται τώρα τις καταθέσεις του ως εάν να επρόκειτο για τις 10 εντολές, τις εγχάρακτες στις πλάκες του Μωυσέως;
Και μετά, ήρθε -ή, μάλλον, ξαναήρθε- το Μάτι. Προσπάθησαν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι η τότε κυβέρνηση ήθελε να «μαγειρέψει» τα πορίσματα. Μόνο που η μεν Δικαιοσύνη δικαίωσε τη Ρένα Δούρου, η δε Όλγα Γεροβασίλη άρχισε να… «βρέχει» εξώδικα και αγωγές και η πλάκα σταμάτησε εκεί.
Στη συνέχεια μας είπαν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ άλλαξε τον Ποινικό Κώδικα για να… πέσει στα μαλακά η Χρυσή Αυγή και, εκεί που το όλο θέμα θα σήκωνε απλώς γέλια, έχασαν τον «ταμία» της νεοναζιστικής συμμορίας Παππά μέσα από τα χέρια τους -που ακόμη αναζητείται.
Όμως, η σκανδαλολογία δεν τελείωσε εδώ: θέλησαν να πείσουν την κοινή γνώμη ότι ο Αλέξης Τσίπρας ζει σαν Κροίσος σε εξοχικό του 1 εκατομμυρίου στο Σούνιο. Και όταν με αποδείξεις και ονόματα κατέρρευσε και αυτό, είπαν να το αφήσουν κατά μέρος, αφού πρώτα είχαν φτάσει στο σημείο να διερωτηθούν αν το εξοχικό του πρώην πρωθυπουργό έχει… ενεργειακό πιστοποιητικό.
Και τώρα, να’ τη πάλι η λάσπη με τη Folli Follie και τους υποτιθέμενους «νταραβεριτζήδες». Μόνο που και τώρα, το παραμύθι δεν φαίνεται να έχει δράκο: το εν λόγω σκάνδαλο ήρθε στο φως επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και όσο για την περίφημη τροπολογία που κράτησε στη ζωή τα καταστήματα αφορολογήτων ειδών, τα είχε ψηφίσει και με τα δύο χέρια -και καλά έκανε- η ΝΔ το 2018 και την… ανανέωσε με δική της νομοθετική ρύθμιση τον περασμένο Μάιο.
Τί προκύπτει από όλα αυτά; Ότι, ως τώρα τουλάχιστον, ένα κόμμα που κυβέρνησε επί 4,5 χρόνια έχει αποδειχθεί πως δεν έβαλε το δάχτυλο στο μέλι. Με άλλα λόγια, είναι αναμφίβολα πολύ σημαντικό το ηθικό πλεονέκτημα που είχε η Αριστερά ως τον Ιανουάριο του 2015. Όμως, το γεγονός πως δεν το έχασε και το διαθέτει και τώρα έχει πολλαπλάσια πολιτική αξία και παράγει «προίκα» και υποθήκες για το μέλλον.
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
