Οι Μουσικοί της Καμεράτας και ο Γιώργος Πέτρου επιστρέφουν στο Φεστιβάλ Αθηνών με το μουσικό είδος που τους έχει κάνει διάσημους σε όλο τον κόσμο, την όπερα του 18ου αιώνα. Έχοντας παρουσιάσει πολυβραβευμένες παραγωγές σε μεγάλα θέατρα και φεστιβάλ της Ευρώπης, ξεκινούν ένα νέο ταξίδι στον μαγικό κόσμο της Μπαρόκ όπερας, ετοιμάζοντας μια εντυπωσιακή νέα παραγωγή της όπερας Αλτσίνα (Alcina) του Χαίντελ.
–Σε λίγες μέρες θα σας απολαύσουμε να ενώνετε δυνάμεις μαζί με πολλούς ακόμα αξιόλογους καλλιτέχνες αλλά και την ορχήστρα Καμεράτα, στην όπερα Αλτσίνα, στο Ηρώδειο. Μιλήστε μας για τη σημασία αυτής της σύμπραξης.
«Όπως αναφέρετε όλοι οι καλλιτεχνες είναι αξιόλογοι, τολμώ να πω ότι στο καστ έχουμε την αφρόκρεμα του ελληνικού δυναμικού στον χώρο της μουσικής του μπαρόκ. Όλοι έχουν μια λαμπρή πορεία με εμφανίσεις στο εξωτερικό και δισκογραφία. Πέρα από αυτό είναι υπέροχοι άνθρωποι και πολύ καλοί φίλοι και χαίρομαι πολύ που θα βρεθούμε όλοι μαζί να δουλέψουμε σε μια μαγευτική όπερα. Επιπλέον έχει πραγματικά πολύ καιρό να γίνει από την Καμεράτα μια όπερα μπαρόκ σκηνοθετημενη, όπως και στο Ηρωδειο επίσης, δεν θυμαμαι τα τελευταία χρόνια να έχει ανέβει μπαρόκ όπερα. Αυτό από μονο του κάνει την παράσταση αυτή ένα μοναδικό γεγονός τόσο για το κοινό όσο και για τους συντελεστές!»
-Τι ρόλο ακριβώς θα ερμηνεύσετε; Τι είναι αυτό που σας κεντρίζει το ενδιαφέρον σε αυτόν και ποιες οι δυσκολίες του;
«Θα ερμηνεύσω τον ρόλο της Μοργκάνα, της αδερφής της Αλτσίνα. Επίσης μάγισσα, αλλά όχι με τόσο μεγάλες δυνάμεις. Δρα στην σκιά της αδέρφης της και θα έλεγα ότι είναι ένας πιο επιπόλαιος χαρακτήρας. Η ιδιαίτερη πρόκληση για μένα είναι, ότι τρεις βδομάδες πριν, θα τραγουδήσω τον πρωταγωνιστικό ρόλο της Αλτσίνα στο Διεθνές Φεστιβάλ Χαίντελ του Halle στην Γερμανία, κάτι που ειναι βέβαια πολύ τιμητικό, καθώς είναι ένα διάσημο εξειδικευμένο φεστιβάλ στο οποίο παρελαύνουν καθε χρόνο όλοι οι σταρ της μουσικής του μπαρόκ. Πρέπει λοιπόν σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα να αλλάξω από τον ένα χαρακτήρα στον άλλο τόσο υποκριτικά όσο και φωνητικά. Από την άλλη βέβαια με αυτό τον τρόπο γνωρίζω ακόμα πιο βαθειά την όπερα στο σύνολο της.»
-Πώς είναι η συνεργασία σας με τον Γιώργο Πέτρου;
«Εχω τυφλή εμπιστοσύνη στο καλλιτεχνικό δαιμόνιο του Γιώργου Πετρου. Είναι ένας εμπνευσμένος μουσικός με τρομερή αντίληψη του δράματος μεσα στην μουσική, ενας εξαιρετικός μαέστρος και ένας σκηνοθέτης του οποίου η ματιά είναι άρρηκτα συνδεμένη με τη μουσική, κατι το οποίο πιστέψτε με δεν είναι καθόλου αυτονόητο, ειδικά στην συγκεκριμένη περίπτωση όπου ταυτόχρονα σκηνοθετεί και διευθύνει την παράσταση. Θεωρώ δεδομένο το πετυχημένο καλλιτεχνικό αποτέλεσμα κάθε φορά που έχω την χαρά να δουλεύω μαζί του, όπως και με την Καμεράτα, μια ορχήστρα που αγαπώ πολύ και συνεργάζομαι μαζί της από την αρχή της αξιοθαύμαστης πορείας της στον χώρο του μπαρόκ.»
-Πώς αισθάνεστε κάθε φορά που βγαίνετε στη σκηνή;
«Είναι ένα μοναδικό συναίσθημα. Χαρά, αδρεναλίνη, ο χρόνος κυλάει ταυτόχρονα πάρα πολύ αργά και πάρα πολύ γρήγορα, δεν μπορώ να το εξηγήσω ακριβώς. Είναι ένα απίστευτο multitasking το να τραγουδάς όπερα. Η μουσική από μόνη της με παρασύρει τόσο που σχεδόν δεν χρειάζεται να υποκριθώ τον ρόλο. Όταν ο συνθέτης ειναι καλός ο ρόλος ειναι έτοιμος, δοσμένος, αρκεί να μπορείς να ακούσεις την μουσική με ανοιχτό μυαλό και αυτιά. Επιπλέον το τραγούδι από μόνο του είναι κάτι απολαυστικό σωματικά όταν γίνεται σωστά. Όλο το σώμα γίνεται ενα μουσικό όργανο ενώ στο κεφάλι νιώθεις όλες τις δονήσεις του ήχου.»
-Διαφέρει το κοινό της Ελλάδας από αυτό του εξωτερικού; Αγαπούν οι Ελληνες την όπερα;
«Διαφέρει ναι. Είναι πιο εκδηλωτικό γενικά και ενθουσιώδες. Και ναι την αγαπούν την όπερα οι Έλληνες. Πολλοί δεν το ξέρουν καν, αλλά την αγαπούν και το βλέπω αυτό σε όλες τις συναυλίες που κάνω, ειδικά εκτός Αθηνών, όπου έρχεται κόσμος ενθουσιασμένος να μου δώσει συγχαρητήρια, άνθρωποι που δεν εχουν καμιά σχέση με τη μουσική και την όπερα.»
-Τι χρειάζεται για να κάνει κάποιος καριέρα στον χώρο της όπερας; Αρκεί το ταλέντο; Χρειάζονται θυσίες; Εσείς έχετε κάνει κάποιες;
«Όχι, δεν αρκεί το ταλέντο. Θα έλεγα ότι το ταλέντο είναι ενα πολύ μικρό ποσοστό στην συνταγή της επιτυχίας. Χρειάζεται μυαλό, πειθαρχία, επιμονή, υπομονή, πείσμα, γερά νεύρα, αντοχή, ταλέντο στις δημόσιες σχέσεις, αυτογνωσία και ταυτόχρονα πίστη στον εαυτό σου και φυσικά τύχη. Δεν μου αρέσει η λεξη “θυσία”. Κάνουμε επιλογές. Αν θες κάτι, δεν θα κάνεις κάτι άλλο. Αυτό ισχύει σε όλα τα πράγματα. Δεν είναι θυσία είναι επιλογή. Και ναι έχω κάνει επιλογές που με οδήγησαν στο να κάνω καριέρα και άλλες που με οδήγησαν στο να κάνω οικογένεια. Όλα είναι θέμα προτεραιοτήτων στην κάθε φάση της ζωής μας. Σίγουρα πάντως για να κάνει κάποιος αυτήν την δουλειά πρέπει να το θέλει πολύ, να το έχει ανάγκη, αλλιώς δεν αντέχει. Δεν αρκεί να θες να είσαι εκεί πάνω για να βάζεις ωραία ρούχα και να σε χειροκροτάνε. Είναι μια δύσκολη και πολύ απαιτητική δουλειά.»
-Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο άνθρωπο που ζει στην Ελλάδα και θα ήθελε να ακολουθήσει τον δρόμο του λυρικού τραγουδιού;
«Να βγει στο εξωτερικό να σπουδάσει και να δουλέψει αν τα καταφέρει. Δεν υπάρχει προς το παρόν άλλος δρόμος. Και έξω είναι δύσκολα τα πράγματα. Ο ανταγωνισμός είναι τεράστιος και τρως τα μούτρα σου. Για αυτό χρειάζονται όλα τα παραπάνω που σας ανέφερα. Για να αντέξεις.»
-Υπάρχουν ρόλοι που θα θέλατε να ερμηνεύσετε, συνθέτες ή μαέστροι θα θέλατε να συνεργαστείτε; Κάποιο μεγάλο καλλιτεχνικό όνειρο που δεν έχει ακόμα γίνει πραγματικότητα;
«Πολλοι ρόλοι, πολλοί μαέστροι, πολλές ορχήστρες, πολλά θέατρα, εχω ακόμα πολλά να δώσω και να ανακαλύψω στον εαυτό μου, έτσι νιώθω.
Δεν είναι συγκεκριμένα τα όνειρα μου, θέλω να κανω όσα περισσότερα μπορώ. Πολλή μουσική, πολλούς ρόλους! Νιώθουμε λίγο ότι έχουμε ημερομηνία λήξης στην δουλειά μας και θέλω να κάνω όσα περισσότερα προλάβω! Να απολαύσω τη μουσική και την σκηνή όσο μπορέσω!»
-Φανταστήκατε ποτέ τη ζωή σας χωρίς το τραγούδι;
«Υπήρχε μια περίοδος, που επειδή ακόμα δεν τα είχα καταφέρει , έλεγα ότι ναι θα μπορούσα να ειμαι καλά και χωρίς αυτό. Τώρα πια είμαι απόλυτα πεπεισμένη, ότι, όχι δεν μπορώ χωρίς το τραγούδι και χωρίς το θέατρο. Αν κάποια στιγμή δεν μπορώ να είμαι πάνω στην σκηνή πια, θα βρω έναν άλλο τρόπο να συμμετέχω στην δημιουργική διαδικασία μιας παράστασης. Μου αρέσει πάρα πολύ και το έχω ανάγκη.»
-Τα επόμενα σχεδιά σας;
«Ο ρόλος της Ωραίας Ελένης στην όπερα του Γ. Κουμεντάκη “Εσσεται Ημαρ” στο θέατρο της μικρής Επιδαύρου, ενω αμέσως μετα την Αλτσίνα στην Γερμανία και έπειτα στο Ηρώδειο θα βρεθώ στο Κανκούν, στο Μεξικό για δύο γκαλά όπερας στο φεστιβάλ Maya classics. Στην επόμενη σαιζόν έχω τουρνέ στο Χονκ Κονγκ με την μπαρόκ ορχήστρα New Dutch Academy, τουρνέ σε Ελβετία και Γερμανία με την ορχήστρα Lautten Compagney, όπου θα ερμηνεύσω τους ρολους της Αλτσίνα, Armida (Rinaldo) και Anastasio (Giustino). Επιπλέον την όπερα Scipione στο Φεστιβάλ Χαίντελ του Goettingen στην Γερμανία και μια όπερα του Γ. Κουρουπού στην Εθνική Λυρική Σκηνή. Και πολλά άλλα που είναι ακόμα υπό συζήτηση.»
Η Αλτσίνα πρωτοπαρουσιάστηκε με τεράστια επιτυχία στο Λονδίνο το 1735, όταν ο Χαίντελ ήταν στο απόγειο της δόξας του. Μέσα στον 20ό αι., η υπέροχη μουσική της και οι μεγάλες δραματικές απαιτήσεις των ρόλων έφεραν το έργο στις σκηνές των μεγαλύτερων θεάτρων του κόσμου, καθιστώντας το μια από τις πιο δημοφιλείς όπερες της Μπαρόκ εποχής.
Η μάγισσα Αλτσίνα μεταμορφώνει όσους άντρες ναυαγήσουν στο νησί της σε ζώα, αφού πρώτα τους κάνει εραστές της. Όταν ο ιππότης Ρουτζιέρο βρεθεί μπροστά της, η Αλτσίνα ανακαλύπτει τον αληθινό έρωτα. Σύντομα, όμως, η αγαπημένη του Ρουτζιέρο, η Μπραντομάντε, φτάνει στο νησί αποφασισμένη να σώσει τον σύντροφό της από τα δίχτυα της μάγισσας.
Ο πολυσχιδής και ανήσυχος αρχιμουσικός Γιώργος Πέτρου θεωρείται διεθνώς ένας από τους σημαντικότερους ερμηνευτές της μουσικής του 18ου αι., και μάλιστα της μουσικής του Χαίντελ, ενώ πρόσφατα ανέλαβε την καλλιτεχνική διεύθυνση του Διεθνούς Φεστιβάλ Χαίντελ του Γκέτινγκεν. Έχοντας ήδη υπογράψει και ως σκηνοθέτης σημαντικές παραγωγές, σχεδιάζει μαζί με τη σκηνογράφο και ενδυματολόγο Γιώργινα Γερμανού μια Αλτσίνα που κινείται ανάμεσα στη σύγχρονη εποχή και την εξτραβαγκάντσα της Μπαρόκ όπερας, δημιουργώντας έναν κόσμο παραμυθένιο και μαγικό.
Αλτσίνα
του George Friderick Händel
Σκηνοθεσία – Μουσική διεύθυνση Γιώργος Πέτρου
Σκηνικά – Κοστούμια Γιωργίνα Γερμανού
Φωτισμοί Στέλλα Κάλτσου
Ερμηνεύουν: Μυρτώ Παπαθανασίου (Alcina), Μαίρη Ελέν Νέζη (Ruggiero), Μυρσίνη Μαργαρίτη (Morgana), Angelique Noldus (Bradamante), Γιάννης Καλύβας (Oronte), Θεοδώρα Μπάκα (Oberto), Πέτρος Μαγουλάς (Melisso)
Χορωδία: Armonia Atenea – Διδασκαλία: Αθανασία Κυριακίδου
Μουσικοί της Καμεράτας – Ορχήστρας των Φίλων της Μουσικής σε όργανα εποχής
