Διερωτάται κανείς έντονα: μα, πώς η χώρα αυτή στέκεται όρθια επί τρεις, τουλάχιστον, δεκαετίες, με τα ίδια ανακυκλούμενα συνεχώς οικονομικά προβλήματα, τα οποία την οδήγησαν από το κακό στο χειρότερο με τα Μνημόνια, για τους ίδιους ακριβώς λόγους.
Οι λόγοι αυτοί αναζητούνται στη συνέχιση της εκλογής ανίκανων και δειλών κυβερνήσεων που φέσωναν συνεχώς τη χώρα, διότι δεν τολμούσαν να θέσουν τον δάκτυλον επί των τύπων των ήλων για να μη χάνουν την εξουσία. Κι έτσι, προχωρούσαν συνεχώς σε δανεισμό, του οποίου το κόστος εξυπηρέτησης απορροφούσε σχεδόν το σύνολο των συγκεντρούμενων εσόδων και μάλιστα με τη συνεχή αύξηση υπαρχόντων και την επιβολή νέων φόρων, μολονότι ήδη από το 1990 δεν υπήρχαν τέτοια περιθώρια!
Αυτές οι σκέψεις μας θέριεψαν τώρα μετά την απόρριψη της πρότασης της διοίκησης του ΙΚΑ για έγκριση αιτήματος χρηματοδότησης από το ΑΚΑΓΕ για να εξασφαλισθούν, για πολλοστή φορά, οι αναγκαίοι πόροι (200 περίπου εκατ. ευρώ) για να πληρωθούν όχι μόνο οι συντάξεις που έχουν περικοπεί κατά τρόπο βάρβαρο, αλλά και για να πληρωθεί ένα μέρος των οφειλών του ΙΚΑ προς το ΕΟΠΥΥ.
Αλήθεια, πώς αντέχει αυτή η χώρα τόσα χρόνια με δάνεια και με συνεχές εθνικό όνειδος, όταν πριν από τριάντα ή είκοσι χρόνια συνέβαιναν, ενδεικτικά, για το ΙΚΑ, τα ακόλουθα:
-Τον Αύγουστο του 1989, η Τράπεζα της Ελλάδος ενέκρινε τη χρηματοδότηση του ΙΚΑ με 125 δις δραχμές από τα οποία 115 δις δραχμές θα διετίθεντο για την εξόφληση υποχρεώσεων από τοκοχρεολύσια!
-Από συζήτηση στη Βουλή στις 11 Ιανουαρίου 1990 προκύπτει ότι το 1989 ο κρατικός προϋπολογισμός επιχορήγησε το ΙΚΑ με 173 δις δραχμές και το 1990 με άλλα 253 δις δραχμές, ενώ τα δάνεια του ΙΚΑ ανέρχονταν τότε σε 457 δις δραχμές, ενώ το 1981 ανέρχονταν σε 3,5 δις δραχμές!
-Στις αρχές Ιανουαρίου του 1990, ο τότε πρωθυπουργός της Οικουμενικής Κυβέρνησης Ξενοφών Ζολώτας ανεφώνησε περιχαρής ότι «βρήκαμε λεφτά αυτόν το μήνα για να πληρωθούν οι … συντάξεις»!!!
-Το 1990 έκθεση του ΟΟΣΑ διαπίστωνε ότι «τα ασφαλιστικά ταμεία είναι άδεια κυρίως λόγω του δημογραφικού καταποντισμού»
-Στις 16 Φεβρουαρίου 1990, σε πολλές εφημερίδες έδιναν με τους τίτλους τους στα ρεπορτάζ εφιαλτική εικόνα για την ελληνική οικονομία. Τότε, κυριαρχούσαν οι τίτλοι, όπως «Αγωνία για χρήματα», «Κυβέρνηση και Τράπεζα της Ελλάδος αναζητούν τρόπους για να πληρώσουν μισθούς, συντάξεις και δώρο Πάσχα». Και η τακτική αυτή συνεχίσθηκε και όλα τα επόμενα χρόνια και κατά τη διάρκεια του πρώτου και του δεύτερου Μνημονίου και, συγκεκριμένα το 2011, το 2012 και το 2013 (και αυτό συνεχίζεται έως σήμερα!), το ΙΚΑ χρηματοδοτήθηκε από τον κρατικό προϋπολογισμό, δηλαδή από τους δυστυχείς φορολογούμενους με το συνολικό ποσό των 10 περίπου δις ευρώ, ο ΟΓΑ με πάνω από 14 δις ευρώ και οι άλλοι ασφαλιστικοί οργανισμοί με μικρότερα, αλλά όχι αμελητέα, ποσά.
Είπαμε, πώς στέκεται όρθια ακόμη αυτή η χώρα…
