ΕΙναι αξιοπρΟσεκτο και πάνω από όλα χρήζει βαθιάς ψυχανάλυσης αυτό που θα σας περιγράψω. Διότι άλλη ερμηνεία δεν μπορώ να δώσω.
Ούτε μπορώ να το προσεγγίσω διαφορετικά. Λίαν προσφάτως οι νεολαίοι του κυβερνώντος κόμματος, είχαν προτείνει και εξακολουθούν να το αιτούνται, την κατάργηση της πρωινής προσευχής από τα σχολεία. Θα μπορούσε κανείς να συμφωνήσει με τους εν λόγω επαναστάτες αντικομφορμιστές νέους, αν η πρότασή τους έλεγε: όχι να καταργηθεί, διότι αυτό ενέχει φασιστική κουλτούρα αλλά να γίνει προαιρετική, ενδεικτικό της πλέριας δημοκρατίας και του σεβασμού της διαφορετικότητας, την οποία οι ίδιοι υπερασπίζονται με πάθος.
Δεν πέρασαν παρά λίγες ημέρες, και οι εν λόγω νέοι, επανέρχονται με νέα επαναστατική, πράγματι πρόταση: να καταργηθούν τα ΜΑΤ! Και μάλιστα, το αιτιολογούν με μια ρητορική της δεκαετίας του ’80, την οποία χρησιμοποιούσαν οι νυν «πολιτικοί πατέρες τους», οι οποίοι όμως, τώρα εξουσιάζουν, βρίσκονται δηλαδή στην εξουσία! «Είναι ανεπίτρεπτο να συνεχίζουν να υπάρχουν δυνάμεις (ΜΑΤ) που μόνη τους δουλειά είναι η καταστολή των κοινωνικών αγώνων και η τρομοκράτηση του λαού…», ανέφεραν μεταξύ άλλων οι νεολαίοι. Και ρωτάς: εφόσον είστε κομμάτι του κυβερνώντος κόμματος και αυτό είναι σαφές. Τι πιο απλό, αφού θέλετε να κάνετε ουσιαστική παρέμβαση και να προσφέρετε κοινωνική υπηρεσία, να μιλήσετε απευθείας με τον πρόεδρό σας και πρωθυπουργό και να απαιτήσετε την υλοποίηση του αιτήματός σας από την κυβέρνηση την οποία στηρίζετε;
Έτσι με αυτόν τον τρόπο, θα είχατε τουλάχιστον άμεσο αποτέλεσμα. Αντί αυτού όμως, προβαίνετε σε ανακοινώσεις δημόσιες, ωσάν να πρόκειται να είστε μια νεολαία αντιπάλου κόμματος! Προφανώς δεν έχετε κατανοήσει ότι το κόμμα στο οποίο ανήκετε, είναι στην εξουσία και όχι στην αντιπολίτευση. Αν όμως το έχετε κατανοήσει, τότε μάλλον υπάρχει ζήτημα υπαρξιακής αναγκαιότητας. Πάντως μόνο πολιτικά δεν μπορώ να ερμηνεύσω την τακτική. Αδυνατώ.
