Το ρεπορτάζ επιμένει ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει καμία πρόθεση να αιφνιδιάσει με πρόωρες εκλογές –προσώρας, τουλάχιστον. Όχι μόνο διότι είναι ήδη βέβαιο πως ακόμη κι αν τις προκηρύξει αύριο το πρωί, θα καταγράψει ποσοστά και επιδόσεις χειρότερες από εκείνες που τον έχουν εγκαταστήσει εδώ και 2,5 χρόνια στο Μέγαρο Μαξίμου ως τον πρώτο πρωθυπουργό με άνετη κοινοβουλευτική πλειοψηφία από το 2012 και εντεύθεν.
Αλλά και διότι, πέραν αυτού, ο πρωθυπουργός φέρεται αποφασισμένος να δώσει ένα άλλο παράδειγμα –αυτό των σταθερών εκλογικών κύκλων και της λογικής ολοκλήρωσης της τετραετίας.
Ωστόσο, παρότι ουδείς μπορεί να αμφισβητήσει πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης διατηρεί την πρωτοβουλία των κινήσεων, έχει «το μαχαίρι και το πεπόνι» στο πολιτικό σκηνικό, η πραγματικότητα πολλές φορές αυτονομείται. Η εκλογολογία έχει για τα καλά εγκατασταθεί στο πολιτικό σκηνικό και στη δημόσια σφαίρα, ενώ η εκτίμηση πολλών ότι με το που τελείωσε η συζήτηση επί της πρότασης δυσπιστίας που είχε καταθέσει σε βάρος κυβέρνησης ο ΣΥΡΙΖΑ ξεκίνησε, επί της ουσίας, η άτυπη προεκλογική περίοδος, φαίνεται πως έχει πραγματική βάση.
Αυτή η αίσθηση ότι διανύουμε μία μακρά προεκλογική περίοδο δεν μπορεί παρά να επηρεάσει και την ίδια την κυβέρνηση: υπήρξαν ακόμη και κεντρικοί υπουργοί, μέλη του οικονομικού επιτελείου, που προανήγγειλαν –πιέζοντας, προς την κατεύθυνση αυτή- μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα και στα βασικά είδη διατροφής, ενώ όσοι εκ του Μαξίμου «διαχειρίζονται» τις τελευταίες εβδομάδες τους «γαλάζιους» βουλευτές περνούν των… παθών τους τον τάραχο εξαιτίας των πιέσεων που υφίστανται ώστε να πάρει η κυβέρνηση σοβαρότερα και γενναιότερα μέτρα για την ανάσχεση της ακρίβειας, του πληθωρισμού και της ενεργειακής κρίσης.
Συν τοις άλλοις, πλέον για κάθε μείζον θέμα που ανακύπτει στην επικαιρότητα, η ατμόσφαιρα που διαμορφώνεται στο πολιτικό σκηνικό είναι προεκλογική. Δηλαδή… «Πολεμική».
Όμως, αυτή ακριβώς η «πολεμική» κατάσταση είναι που φέρνει στο προσκήνιο εκ νέου σενάρια για καταλυτικές πολιτικές εξελίξεις, αφ’ ης στιγμής είναι βέβαιο πως πλέον, για όλα τα θέματα, η αντιπαράθεση θα είναι σκληρή και η κυβέρνηση θα βρίσκεται πανταχόθεν βαλλόμενη. Γιατί, τώρα που «μύρισε» κάλπες, είναι αυτονόητο ότι το Μαξίμου δε θα έχει να διαχειριστεί μόνο το «σκληρό ροκ» της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά την «ομοβροντία» πυρών και από την ελάσσονα αντιπολίτευση.
Όλα αυτά την ώρα που τα θέματα που έχει να διαχειριστεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι το ένα σοβαρότερο από το άλλο: η πραγματική οικονομία ακολουθεί πορεία κατάρρευσης, ενώ τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ για ρεκόρ 25ετίας στον πληθωρισμό καταδεικνύουν πως η ΝΔ θα βρεθεί αντιμέτωπη με τον διαχρονικό εφιάλτη όλων των κυβερνήσεων, απ’ άκρη σ’ άκρη στον κόσμο: με την λεγόμενη «καθημερινότητα» των πολιτών, που είναι αβίωτη.
Όλα τούτα, σε συνδυασμό βεβαίως με την εκτράχυνση της τουρκικής προκλητικότητας, δεν αποκλείεται να θέσουν νέα διλήμματα στο Μαξίμου, να αλλάξουν τα δεδομένα και να καταστήσουν τις πρόωρες εκλογές ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία. Σε κάθε περίπτωση, το να πορευθούμε με την παρούσα ατμόσφαιρα για 1,5 χρόνο ακόμη, σίγουρα δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση…
