Από την αρχή της κρίσης, από το 2010, διαπρεπείς οικονομολόγοι είχαν χαρακτηρίσει ως αναγκαία την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, διότι δεν ήταν βιώσιμο και διότι οδηγούσε με μαθηματική ακρίβεια στην πτώχευση!
Όπως αναφέρει η νέα εσωτερική έκθεση του ΔΝΤ, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ΕΚΤ και μερικά κράτη-μέλη ήταν αντίθετα με την αναδιάρθρωση του χρέους για οικονομικούς, τεχνικούς ή πολιτικούς λόγους, ενώ οι ελληνικές αρχές συντάχθηκαν γιατί χρειάζονταν την ευρωπαϊκή βοήθεια. Η τότε κυβέρνηση, ο τότε πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου, ο τότε υπουργός Οικονομικών κ. Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ο τότε σύμβουλος του κ. Παπανδρέου και μετέπειτα πρωθυπουργός κ. Λουκάς Παπαδήμος, όλοι οι τότε υπουργοί και η … Νέα Δημοκρατία, όπως προκύπτει από δηλώσεις στις 20 Οκτωβρίου 2010, συντάσσονταν με το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα που βροντοφώναζαν σε όλους τους τόνους ότι δεν πρόκειται να γίνει και δεν είναι επιθυμητή μια τέτοια διαδικασία. Σημειώνεται ότι στις 20 Οκτωβρίου 2010 ο τότε ο επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Τμήματος του ΔΝΤ Ατζάι Τσόπρα τόνισε ότι «το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι σύμφωνο με την ελληνική κυβέρνηση ότι το κόστος αναδιάρθρωσης του δημόσιου χρέους θα ήταν υπέρτερο τυχόν οφέλους»!
Ως τρίτο λάθος για το οποίο δεν είναι άμοιρες ευθυνών όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις ή συμμετείχαν στη συνέχισή του είναι αυτό που στην έκθεση έχει τίτλο «μη λειτουργική στρατηγική» για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα., αναφέροντας και τα «διαστημικά» στοιχεία που έδιναν οι ελληνικές κυβερνήσεις στην τρόικα για τα έσοδα από τις ιδιωτικοποιήσεις που θα έφταναν στην αρχή τα 50 δις ευρώ από τα 12,5 δις που αρχικά είχαν υπολογιστεί. Πράγματι, για να παίρνουν τις δόσεις του «αιματοβαμμένου» δανείου, όλες οι κυβερνήσεις μετά το 2010 ανελάμβαναν ενυπογράφως δεσμεύσεις για έσοδα από αποκρατικοποιήσεις 50 δις. ευρώ που μετετίθεντο συνεχώς για έως το 2015, για έως το 2016, για έως το 2020 και για έως το…. 2022, οι οποίες, όπως και πολλές άλλες, ουδέποτε τηρούνταν και, κυρίως, οι στόχοι συνεχώς συρρικνώνονταν, προκαλώντας την οργή της τρόικας. Απλώς υπενθυμίζεται ότι από τις αρχές έως τα μέσα του 2010, η τότε κυβέρνηση, στην προσπάθειά της να «εκπλήξει» θετικά τις αγορές και να δελεάσει την τρόικα και τους δανειστές, ανέβαζε συνεχώς τον «πήχυ» (η λέξη είναι του τότε κυβερνητικού εκπροσώπου Γιώργου Πεταλωτή) των εσόδων από αποκρατικοποιήσεις. Στην αρχή ανακοίνωσε ότι στόχος είναι η είσπραξη 3 δις. ευρώ «την ερχόμενη τριετία» (έως το 2013), στη συνέχεια το ποσό αυτό αυξάνεται σε 7 δις ευρώ. Μάλιστα, προκειμένου η τότε κυβέρνηση να αποσπάσει τη χρηματοδότηση (δόσεις) από την τρόικα, ανέβασε τον «πήχυ» αυτόν στο ποσό των 50 δις ευρώ από αποκρατικοποιήσεις έως το 2015 (η ανακοίνωση αυτή έγινε από στελέχη της τρόικας σε συνέντευξη Τύπου!). Τελικά, όλοι αυτοί οι «πλούσιοι» στόχοι συρρικνώθηκαν το 2011 για έσοδα μόνο 1 δις ευρώ (Κρατικός προϋπολογισμός του 2011 σελίδα 150). Τις ίδιες υποσχέσεις (για 22 αποκρατικοποιήσεις με ποσό 10 περίπου δις ευρώ έως το 2016!), για να παίρνει τις «δόσεις», έδινε στη συνέχεια στην τρόικα ως Πρωθυπουργός και ο κ. Αντώνης Σαμαράς.
Και ζήσαν αυτοί καλά, κι εμείς συνεχώς χειρότερα…
