Μετά το πέρας του πολέμου, η Ουγγαρία κατελήφθη από ρωσικά στρατεύματα και για πολλά χρόνια εγκαθιδρύθηκε κομμουνιστικό καθεστώς, πλήρως εξαρτώμενο από την πανίσχυρη ΕΣΣΔ (Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών), διεθνώς γνωστή και ως Σοβιετική Ένωση. Προς το τέλος της δεκαετίας του 1980 με την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, οι κομμουνιστικές χώρες της ανατολικής-κεντρικής Ευρώπης που ήταν υπό ρωσικό ζυγό ανάμεσά τους και η Ουγγαρία, ανεξαρτητοποιήθηκαν και από τον κομμουνισμό πέρασαν στη δημοκρατία. Το 2004 η Ουγγαρία έγινε μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) και σύντομα αναμένεται να αποτελέσει μέλος της Ευρωζώνης.
Παρατηρήσεις: Πηγή των στοιχείων είναι η Παγκόσμια Τράπεζα και η Eurostat. Το ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν) υπολογίζεται με βάση τη μέθοδο PPP (Purchasing Power Parities). Τα στοιχεία του 2015 βασίζονται σε εκτιμήσεις.
Λόγω αδυναμίας εξυπηρέτησης του δυσβάστακτου εξωτερικού της χρέους, η Ουγγαρία εξαναγκάστηκε το 2008 να προσφύγει στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) και να ζητήσει οικονομική βοήθεια. Σύμφωνα με τα στοιχεία του πίνακα, την περίοδο 2000-2009 το εξωτερικό της χρέος από 31,7 εκτοξεύτηκε σε 239,8 δις $, ποσό δυσβάστακτο να εξυπηρετηθεί την εποχή εκείνη από μια χώρα με ΑΕΠ 199 δις $, που η οικονομία της βυθιζόταν στην ύφεση. Την περίοδο 2008-2009 η Ουγγαρία έλαβε οικονομική ενίσχυση από την ΕΕ και το ΔΝΤ 20 δις ευρώ (€), εκ των οποίων τα 11,7 δις € ήταν η συμμετοχή του ΔΝΤ. Τον Ιούλιο του 2013, ο συντηρητικός πρωθυπουργός Βίκτορ Ορμπάν ανακοίνωσε ότι η Ουγγαρία εξόφλησε όλο το χρέος της προς το ΔΝΤ και από εδώ και στο εξής η χώρα του θα ακολουθήσει τη δική της αδέσμευτη πορεία εντός βέβαια της ΕΕ και προσδοκώντας διακαώς την είσοδό της στην Ευρωζώνη. Ο Βίκτορ Ορμπάν ήταν ο μεγάλος θριαμβευτής των βουλευτικών εκλογών της 7ης Απριλίου 2014, όπου το δεξιό κόμμα στο οποίο ηγείται από τις 199 έδρες της Βουλής κατέλαβε τις 133. Τα στατιστικά στοιχεία του πίνακα είναι λίαν αποκαλυπτικά και επιβεβαιώνουν τον κανόνα, ότι, η ανάπτυξη συνιστά το αποτελεσματικότερο φάρμακο για τη θεραπεία των πληγών της οικονομίας μιας χώρας. Το 2009 ο ρυθμός ανάπτυξης της ουγγρικής οικονομίας ήταν αρνητικός -6,6% και το ποσοστό ανεργίας ανερχόταν σε 10%. Μετά το 2010 η αξιόλογη αύξηση των εξαγωγών και οι σημαντικές εισροές ξένων κεφαλαίων για επενδυτικούς σκοπούς, συνετέλεσαν στην έξοδο της Ουγγαρίας από την ύφεση και την ώθησή της σε αναπτυξιακή πορεία. Το ποσοστό ανεργίας από 11,2% το 2010 εκτιμάται σε 6,8% το 2015, ακολουθώντας συνεχή πτωτική τάση λόγω επιτάχυνσης της αναπτυξιακής διαδικασίας. Η ανοδική τάση των εξαγωγών μετά το 2010 συνέβαλε στη δημιουργία διευρυνόμενων πλεονασμάτων στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, που σε συνδυασμό με τις υψηλές εισροές ξένων κεφαλαίων για άμεσες επενδύσεις, έδιναν τη δυνατότητα στην κυβέρνηση Ορμπάν, να εξασφαλίζει τους αναγκαίους συναλλαγματοφόρους πόρους, για τη συνεπή και απρόσκοπτη εξυπηρέτηση του εξωτερικού χρέους της χώρας. Το εξωτερικό χρέος της Ουγγαρίας από 239,9 δις $ το 2009 εκτιμάται σε 183,0 δις $ το 2015. Αξιοπρόσεκτο είναι ότι μετά το 2010 το δημόσιο χρέος ως ποσοστό του ΑΕΠ, βρίσκεται σταθερά κάτω από το 80% καταδεικνύοντας την πειθαρχία των Δημοσίων Οικονομικών. Η αποκατάσταση της μακροοικονομικής σταθερότητας και η ενδυνάμωση της αναπτυξιακής διαδικασίας, ενίσχυσαν το βαθμό αξιοπιστίας του ουγγρικού φόριντ. Την περίοδο 2012-2015, η συναλλαγματική ισοτιμία του φόριντ έναντι του ευρώ κυμαίνεται σταθερά μεταξύ 290 και 310 στις διεθνείς χρηματαγορές. Η αναγέννηση της ουγγρικής οικονομίας τα τελευταία χρόνια, οφείλεται στην αποτελεσματικότητα της ασκούμενης κυβερνητικής οικονομικής πολιτικής, που συνέβαλε στην ανοδική πορεία των εξαγωγών και στην αύξηση της εισροής ξένων επενδυτικών κεφαλαίων, συνδράμοντας έτσι στην επίτευξη ικανοποιητικών ρυθμών ανάπτυξης και την αποκατάσταση της σταθερότητας των Δημοσίων Οικονομικών. Οι δραχμολάγνοι στη χώρα μας πολλά μπορούν να διδαχθούν από την περίπτωση της Ουγγαρίας. Με την προϋπόθεση όμως να ερμηνεύουν τα οικονομικά φαινόμενα με ανοικτό επιστημονικό μυαλό και όχι με αριστερίστικες δογματικές ιδεοληψίες.
