Του Ευρυπίδη Στυλιανίδη για την Κυριακάτικη Kontra News
Όλοι οι άνθρωποι είναι ίσοι, αλλά όχι ίδιοι. Η ισότητα δε πρέπει να οδηγεί στην ισοπέδωση, αλλά στην ισονομία, την ισοπολιτεία και κυρίως στην ισότητα των ευκαιριών. Αυτή η ισότητα των ευκαιριών πρέπει να διασφαλίζεται και στο χώρο της εκπαίδευσης, διότι η ελληνική ιστορία αποδεικνύει ότι η εκπαίδευση είναι η ισχυρότερη εγγύηση κοινωνικής κινητικότητας. Είναι το όχημα που βοήθησε πολλά Ελληνόπουλα στο παρελθόν να νικήσουν τη φτώχεια και να ξεφύγουν από το περιθώριο. Η εκπαίδευση επέβαλε την αξιοκρατία και επιτάχυνε την πρόοδο. Εδραίωσε την κοινωνική δικαιοσύνη και απελευθέρωσε δημιουργικές δυνάμεις της Ελληνικής κοινωνίας. Η εκπαίδευση συντήρησε το Ελληνικό έθνος, οδήγησε στην απελευθέρωση του και διαμόρφωσε τη δυναμική του σύγχρονου Ελληνισμού ανά τον κόσμο με τους διακεκριμένους διεθνώς επιστήμονες μας.
Για όλους αυτούς τους λόγους είναι δικαίωμα, για όλους όσους μπορούν και θέλουν να την αξιοποιήσουν. Δεν μπορεί λοιπόν να είναι το συγκριτικό πλεονέκτημα μόνο, όσων μπορούν να την αγοράσουν ή μόνο αυτών που ζουν σε συγκεκριμένες πόλεις της Ελλάδας.
Αυτή ακριβώς την ισότητα των ευκαιριών έρχεται να αποκαταστήσει η ίδρυση και λειτουργία των προτύπων σχολείων που πρέπει να επεκταθεί σε κάθε νόμο της Χώρας.
Χαρισματικοί μαθητές που τρέχουν με καλύτερες ταχύτητες, αλλά και ικανότατοι δάσκαλοι που επένδυσαν στην επιστήμη τους ή συσσώρευσαν πολύτιμη εμπειρία, ενταγμένοι σε άρτια οργανωμένα σχολεία, μπορούν να γίνουν τα γρήγορα άλογα που θα τραβήξουν το καρό της ανάπτυξης και της προόδου.
Νέοι που δεν έχουν τη ευκαιρία να πληρώσουν τα δίδακτρα ενός ακριβού ιδιωτικού σχολείου ή που αδυνατούν να εγκαταλείψουν την επαρχία τους για να ζήσουν στα μεγάλα αστικά κέντρα, αποκτούν τη δυνατότητα μέσα από αντικειμενική αξιολόγηση-εξετάσεις να αυξήσουν την ταχύτητα στη μόρφωση ή την κατάρτιση τους και να βρουν το δρόμο προς ένα δυναμικότερο μέλλον, σηκώνοντας στην πλάτη τους ολόκληρη την κοινωνία, την ανάπτυξη της οικονομίας, την ίδια την Ελλάδα.
Αυτό δεν λειτουργεί για τους άλλους ως αποκλεισμός, αλλά ως κίνητρο για όσους μπορούν. Δεν είναι «ταξική παιδεία», όπως συνηθίζουν να υποστηρίζουν αριστερές ιδεοληψίες. Είναι πραγματική αξιοκρατία. Είναι δημιουργία προτύπων. Είναι ευκαιρία προς νέους που ποτέ δεν θα μπορούσαν να φτάσουν το στόχο τους, γιατί κανένας δεν θα τους έδινε τη δυνατότητα.
Το βασικό ιδεολογικό δίλημμα που τίθεται είναι: «θα κόψουμε όποιο κεφάλι ξεχωρίζει για να επιβάλουμε μια ισοπεδωτική αντίληψη δήθεν δικαιοσύνης; Ή θα ενισχύσουμε την κοινωνική κινητικότητα επενδύοντας ως κοινωνία στους άξιους και ικανούς, δημιουργώντας παράλληλα και πρότυπα σε όλους τους άλλους για να κινηθούν προς τη σωστή κατεύθυνση με τις καλύτερες δυνατές γι’ αυτούς ταχύτητες;
Η απάντηση είναι ξεκάθαρη: Όταν κάποιοι τρέχουν γρηγορότερα ή περισσότερο από μας, δεν τους σπάμε τα πόδια. Τους ανοίγουμε το δρόμο να προπορευτούν και να μας οδηγήσουν. Επιβραβεύουμε την αξία και την προσπάθεια. Αποκτούμε μέτρο και αυτογνωσία. Δημιουργούμε τις προϋποθέσεις η επένδυση αυτή της Πολιτείας να επιστρέψει στην Κοινωνία και στην Πατρίδα. Η άνοδος κάποιων να σημάνει τη βελτίωση της ζωής Όλων και την ενίσχυση της Ελλάδας.
* Ο Ευριπίδης Στυλιανίδης είναι Βουλευτής Ροδόπης ΝΔ και Επίκουρος Καθηγητής Νομικής Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου
