Από τότε που ο Κυριάκος Μητσοτάκης αποφάσισε να στηρίξει τον Μάνφρεντ Βέμπερ για την προεδρία της Κομισιόν –πριν η ευρω-Δεξιά καταλήξει όντως να δώσει το χρίσμα στον Βαυαρό πολιτικό- η ΝΔ έχει αποδυθεί σε μία προσπάθεια να πείσει ότι ο Βέμπερ είναι «φίλος της Ελλάδας», κρύβοντας τις κατά καιρούς ανθελληνικές θέσεις του εφ’ όλης της ύλης: είτε πρόκειται για την έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ ή από την Συνθήκη Σένγκεν, είτε για τα κλειστά σύνορα και την λογική Όρμπαν, ο χριστιανοκοινωνιστής πολιτικός τασσόταν πάντα εναντίον των ελληνικών συμφερόντων όταν καλείτο να πάρει θέση σε κάποιο θέμα που «άγγιζε» την Ελλάδα. Αυτό, άλλωστε, έκανε και κατά την πρόσφατη επίσκεψή του στην Αθήνα, όταν τήρησε… σιγήν ιχθύος μετά την προτροπή Μητσοτάκη «να βοηθήσει» για τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων, αλλά και όταν εξέφρασε την αντίθεσή του στην ευρωπαϊκή προοπτική της Τουρκίας, τινάζοντας στον αέρα μία πάγια εθνική γραμμή στην εξωτερική μας πολιτική των τελευταίων 20 χρόνων.
Oλα αυτά, λοιπόν, η ΝΔ επιχείρησε να τα κρύψει, πίσω από ευγενικές διατυπώσεις, χαμόγελα και εντυπωσιακά σκηνικά στην πρόσφατη παρουσίαση της υποψηφιότητας Βέμπερ στο Ζάππειο Μέγαρο. Ωστόσο, ο Βέμπερ συνεχίζει την προεκλογική του εκστρατεία, ερωτάται διαρκώς για όλα τα θέματα που αφορούν στην Ευρώπη και αποδεικνύει ότι, εκτός από τον βήμα και τον έρωτα, ούτε ο… ανθελληνισμός κρύβεται.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι όσα είπε ο Μάνφρεντ Βέμπερ στο περίφημο ντιμπέιτ των υποψηφίων για την προεδρία της Κομισιόν –το δεύτερο, γιατί στο πρώτο είχε αποφύγει να πάει, όπως ακριβώς κάνει εντός συνόρων ο Κυριάκος Μητσοτάκης.
Αντιγράφουμε, λοιπόν, από την ανταπόκριση του Αθηναϊκού-Μακεδονικού Πρακτορείου Ειδήσεων, όταν ετέθη στο τραπέζι του ντιμπέιτ η πρόταση για ευρωπαϊκό ταμείο ανεργίας, που έχει διατυπωθεί από τον σοσιαλδημοκράτη υπουργό Οικονομικών, Oλαφ Σολτς και στηρίζεται από τον σοσιαλδημοκράτη υποψήφιο για την προεδρία της Κομισιόν, Φρανς Τίμερμανς. «Την ιδέα αυτή όμως απέρριψε κατηγορηματικά ο Μάνφρεντ Βέμπερ, τονίζοντας ότι κάτι τέτοιο ισοδυναμεί με ευρωπαϊκό ταμείο ανεργίας, ενώ κάθε κράτος-μέλος πρέπει να αναλαμβάνει μόνο του την ευθύνη της οικονομικής πολιτικής του και των συνεπειών της». Και συνεχίζει το τηλεγράφημα: «Ένα ευρωπαϊκό ταμείο ανεργίας θα σήμαινε ότι εάν ο κ. Τσίπρας στην Ελλάδα λάβει πολλές αποφάσεις και με αυτές αυξηθεί η ανεργία, μπορεί να πάει στους γείτονές του και να ζητήσει να αναλάβουν το κόστος», υποστήριξε ο κ. Βέμπερ και πρόσθεσε ότι αν η ελληνική κυβέρνηση επιτρέπει στους ανθρώπους να συνταξιοδοτηθούν σημαντικά νωρίτερα, δεν μπορεί να ζητάει από τους γείτονές της να το χρηματοδοτήσουν».
Μέσα, λοιπόν, σε μία στιγμή, ο Βέμπερ έδειξε πόσο… φιλέλληνας είναι. Όμως, το χειρότερο είναι ότι απέδειξε και κάτι άλλο: ότι σε μία στιγμή που το ευρωπαϊκό οικοδόμημα κλυδωνίζεται, ο ίδιος είναι υποστηρικτής της νοοτροπίας «ο καθένας μόνος του». Δηλαδή, εκείνης της νοοτροπίας που οδήγησε στην «τιμωρία» των Νοτίων μέσω των Μνημονίων, στην ακραία λιτότητα, αλλά και στην άνοδο της Ακροδεξιάς. Τόσο φιλέλληνας είναι ο κ. Βέμπερ και άλλο τόσο υποστηρικτική στη χώρα είναι η «φιλία» του με τον Κυριάκο Μητσοτάκη…
ΓΙΩΡΓΟΣ ΜΕΛΙΓΓΩΝΗΣ
