Η ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ του Θόδωρου Σκυλακάκη ότι μπορεί σύντομα να βρεθούμε ενώπιον νέων εφιαλτικών μνημονίων μόνο ως αυτοεκπληρούμενη προφητεία μπορεί να εκληφθεί.
Η κατάρρευση της πραγματικής οικονομίας εξαιτίας της παρατεταμένης καραντίνας οδηγεί αναγκαστικά σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις.
Η Ελλάδα είναι μια χώρα χωρίς παραγωγική βιομηχανία.
Στηρίζει αποκλειστικά την ανάπτυξη στη βαριά βιομηχανία του τουρισμού, τις υπηρεσίες, ενώ η ραχοκοκαλιά της οικονομίας είναι οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Η εφιαλτική πανδημία τσάκισε στην κυριολεξία την τουριστική βιομηχανία.
Ξενοδοχειακές επιχειρήσεις, τουριστικά γραφεία, εστίαση, διασκέδαση και μεταφορές βρίσκονται σε κατάσταση χρεοκοπίας.
Οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες και οι επαγγελματίες που είχαν χτυπηθεί από τον εφιάλτη των μνημονίων δεν διαθέτουν αντοχές.
Πνίγονται στην κυριολεξία από τα χρέη στις τράπεζες και τις οφειλές στο δημόσιο και τα ασφαλιστικά ταμεία.
Το καλό σενάριο προβλέπει ύφεση 11%, ενώ για το νέο έτος η ανάπτυξη είναι αμφίβολη.
Όταν οι επιστήμονες προειδοποιούν για τον ερχομό τρίτου κύματος πανδημίας τον Ιανουάριο, όλοι αντιλαμβάνονται τις συνέπειες που θα προκαλέσει στην ήδη κατεστραμμένη οικονομία.
Το επόμενο δίμηνο η πλειοψηφία των αυτοαπασχολούμενων, των καταστηματαρχών και των ιδιοκτητών μικρομεσαίων επιχειρήσεων θα βρεθούν σε πολύ δύσκολη κατάσταση.
Οι περισσότεροι από αυτή την κατηγορία των επαγγελματιών θα αντιμετωπίσουν πρόβλημα επιβίωσης.
Άλλωστε μια μεγάλη πλειοψηφία μικρομεσαίων έχει προεξοφλήσει το λουκέτο στις επιχειρήσεις και το ζητούμενο είναι πως θα επιβιώσουν αυτές οι οικογένειες.
Μέχρι τώρα η κυβέρνηση εμφανίζεται χωρίς να έχει διαμορφώσει ένα σχέδιο ικανό να αντιμετωπίσει την κατάσταση που έχει διαμορφωθεί.
Έχει εναποθέσει τις ελπίδες της στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης, το οποίο καθυστερεί επικίνδυνα, ενώ παράλληλα περιλαμβάνει συγκεκριμένα προγράμματα που αφήνουν έξω τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.
Η κοινωνία βρίσκεται ήδη αντιμέτωπη με πρωτόγνωρες καταστάσεις.
Οι αντοχές της έχουν εξαντληθεί και κανείς δεν μπορεί να αποκλείσει αντιδράσεις οργής, οι οποίες θα προκαλέσουν τριγμούς σε ολόκληρο το πολιτικό σύστημα.
Η επόμενη ημέρα μετά τον εφιάλτη του κορωνοϊού μπορεί να εξελιχτεί σε ένα νέο εφιάλτη αν η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση δεν σταθούν στο ύψος των περιστάσεων αναζητώντας ένα σχέδιο σωτηρίας για τον λαό και τη χώρα.