1) Στην καθοριστική περίοδο 1980-1993, που οι οικονομολόγοι της ΕΑΔΧ θεωρούν ως την σημαντικότερη υποπερίοδο στα πλαίσια της συνολικής περιόδου 1980-2009, αντί να χρησιμοποιήσουν στατιστικά δεδομένα από τους απολογισμούς των Γενικών Κρατικών Προϋπολογισμών (ΓΚΠ) των αντίστοιχων ετών, που απεικόνιζαν τα διάφορα μακροοικονομικά και δημοσιονομικά μεγέθη σε δραχμές, χρησιμοποίησαν τα στοιχεία της AMECO (Eurostat) σε ευρώ. Αυτή η προσέγγιση τεχνοκρατικά είναι λανθασμένη, γιατί την περίοδο 1980-1993 ο υπολογισμός όλων των εθνικολογιστικών μεγεθών, όπως το ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν), ακαθάριστες επενδύσεις παγίου κεφαλαίου, ιδιωτική και δημόσια κατανάλωση, κ.λπ., γινόταν με έτος βάσης το 1970 και όχι το 2010 που η AMECO χρησιμοποιεί για τον υπολογισμό των αντίστοιχων μακροοικονομικών μεταβλητών. Αντιλαμβάνεστε ότι η αναζήτηση των δημοσιονομικών και του συνόλου των εθνικολογιστικών μεγεθών της Ελλάδας σε δραχμές, θα ήταν μια κοπιαστική διαδικασία, θα απαιτούσε υψηλού επιπέδου τεχνοκράτες οικονομολόγους και όχι τους ερασιτέχνες της ΕΑΔΧ.
2) Σε κανένα σημείο της Προκαταρκτικής Έκθεσης δεν αναλύονται οι κύριες κατηγορίες των κρατικών δαπανών, όπως μισθοί, συντάξεις, επιχορηγήσεις, επιδοτήσεις, τόκοι, χρεολύσια, κ.λπ. ή των επιμέρους μορφών δημοσίων εσόδων όπως άμεσοι και έμμεσοι φόροι, έσοδα από κοινοτικά ταμεία, τέλη, έσοδα από την επιχειρηματική δράση του δημοσίου, έσοδα από παρελθόντους φόρους, κ.λπ. Κατ’ αυτό τον τρόπο, τα μέλη της ΕΑΔΧ δεν προσδιορίζουν τους ποσοτικούς παράγοντες, που κατά τη διάρκεια της περιόδου 1980-1993 προκάλεσαν την αχαλίνωτη άνοδο των κρατικών δαπανών, με οικτρό αποτέλεσμα την υπερδιόγκωση των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και την αναπόφευκτη σταδιακή γιγάντωση του χρέους τόσο της κεντρικής κυβέρνησης όσο και του ευρύτερου δημόσιου τομέα.
3) Οι οικονομολόγοι της ΕΑΔΧ αγνοούν πλήρως τις ετήσιες Εκθέσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου για τον απολογισμό των Δημοσίων Οικονομικών της χώρας. Εμφανές είναι ότι οι οικονομολόγοι της ΕΑΔΧ δεν διέθεταν τις τεχνοκρατικές δυνατότητες, για να μπορούσαν να αναλύσουν τέτοιου είδους αξιόλογα τεχνοκρατικά κείμενα. Όσοι έχουν ασχοληθεί με τις ετήσιες Εκθέσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου, γνωρίζουν ότι η κινητήρια δύναμη της ακατάσχετης ανόδου του δημοσίου χρέους της Ελλάδας κατά την περίοδο 1980-1993, ήταν οι τρομακτικές υπερβάσεις των δημοσιονομικών δαπανών έναντι των αρχικών κυβερνητικών στόχων. Οι υπέρμετρες αποκλίσεις των κρατικών δαπανών προκαλούσαν την ανεξέλεγκτη διόγκωση των ελλειμμάτων, με αναπόφευκτη συνέπεια την συνεχή ανοδική πορεία του δημοσίου χρέους. Από τις ετήσιες Εκθέσεις του Ελεγκτικού Συνεδρίου, συμπεραίνεται ότι η συγκλονιστική άνοδος των δημοσιονομικών δαπανών κατά την περίοδο 1980-1993, άμεσα σχετίζεται με τα κυκλώματα διαφθοράς που είχαν στηθεί από τους θεσιθήρες της εκάστοτε κυβερνητικής εξουσίας και τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες των δημοσίων έργων και των κρατικών προμηθειών.
4) Την περίοδο 1980-1993, οι αποκλίσεις μεταξύ των αρχικών προβλέψεων και των τελικών πραγματοποιήσεων (απολογισμών) του ΓΚΠ στο σκέλος των δαπανών και των δημοσιονομικών εσόδων είναι λίαν εντυπωσιακές. Η διαφθορά του κομματικού-πολιτικού συστήματος εξουσίας και η διαπλοκή του με το μονοπώλιο των κρατικοδίαιτων επιχειρηματιών, υπήρξαν το πρωτεύων αίτιο των θεαματικών υπερβάσεων στις δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού. Παραδόξως, η ΕΑΔΧ ουδόλως ασχολήθηκε με αυτό το ζωτικής σημασίας θέμα, από την αντικειμενική ανάλυση του οποίου θα προέκυπταν ποινικές ευθύνες για πολιτικά πρόσωπα και κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες. Εκπληκτική είναι η διαπίστωση ότι οι αγύρτες του Πορίσματος, υποστηρίζουν ότι η αλματώδης άνοδος του δημοσίου χρέους δεν οφείλεται στην αύξηση των δαπανών, όταν το Ελεγκτικό Συνέδριο και αρκετοί αναλυτές ανάμεσα στους οποίους και ο υποφαινόμενος, από τις αρχές της δεκαετίας του 1980 ισχυριζόμασταν πως η δραματική ανύψωση του χρέους του ευρύτερου δημόσιου τομέα, πρωτίστως οφείλεται στην επιταχυνόμενη ανοδική πορεία των δημοσιονομικών δαπανών.
5) Ο τσαρλατανισμός των οικονομολόγων της ΕΑΔΧ επιβεβαιώνεται και από το γεγονός, ότι, αγνόησαν πλήρως τις εισοδηματικές ελαστικότητες των συνολικών και των επιμέρους κατηγοριών κρατικών εσόδων. Κατά την κομβική περίοδο 1980-1993, όλες οι κατηγορίες εισοδηματικών ελαστικοτήτων των κρατικών εσόδων ήταν μεγαλύτερες της μονάδας, καταδεικνύοντας ότι το μέσο ετήσιο ποσοστό αύξησης των εσόδων υπερέβαινε το αντίστοιχο μέσο ετήσιο ποσοστό αύξησης του ονομαστικού ΑΕΠ. Συνεπώς, το κεντρικό συμπέρασμα του Πορίσματος, ότι, “τα πρωτογενή ελλείμματα που συμβάλλουν στη διόγκωση του δημοσίου χρέους και την τροφοδοτούν οφείλονται κυρίως στα χαμηλά επίπεδα είσπραξης των δημοσίων εσόδων” (σελ. 19), είναι εντελώς εσφαλμένη πιστοποιώντας την τεχνοκρατική ανεπάρκεια των μελών της ΕΣΔΧ. Οι ανωτέρω επαίσχυντες διαπιστώσεις επιβεβαιώνουν την ορθότητα της άποψης, ότι, η πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου επέλεξε τσαρλατάνους για να συντάξουν ένα τόσο σοβαρό Πόρισμα.
