Τη στιγμη που είχαμε απογοητευθεί ότι η χώρα μας θα γίνει (αν δεν έχει γίνει!) ένα απέραντο θερμοκήπιο μπαταξήδων, διαβάσαμε ότι θα περνά πια από το μικροσκόπιο των εφοριών η περιουσιακή κατάσταση όλων των φορολογουμένων που έχουν ληξιπρόθεσμες οφειλές προς το δημόσιο, προκειμένου οι φορολογικές αρχές να ξεχωρίσουν τις οφειλές που είναι ανεπίδεκτες είσπραξης από αυτές που μπορούν να εισπραχθούν. Επιτέλους!
Διότι, με τη γνωστή επί τρεις περίπου δεκαετίες τακτική των συνεχών αποφάσεων για ρύθμιση εκκρεμών φορολογικών υποθέσεων, τις οποίες συνεχώς» γράφουν στα παπούτσια» τους οι συστηματικοί οφειλέτες του Δημοσίου και των ασφαλιστικών ταμείων, και με τις «πονόψυχες» αντιδράσεις πολλών για τους «αιωνία τη μνήμη» πλειστηριασμούς που είχαν αρχίσει, θα πληθύνονταν οι τάξεις των μπαταξήδων ακόμα και με ειλικρινείς και συνεπείς έως τώρα φορολογούμενους και ασφαλισμένους. Επιτέλους! Διότι, η εγκύκλιος αυτή του γενικού γραμματέα Δημόσιων Εσόδων κ. Γιώργου Πιτσιλή (αν εφαρμοστεί!!!) αποτελεί ένα υψίστης σημασίας δημοσιονομικό μέτρο ή μέτρο αποτελεσματικής φορολογικής διοίκησης, αφού έτσι θα χωρίσει η ήρα από το στάρι και δεν θα «κλαίμε» και για τους συστηματικούς, εκ πεποιθήσεως, οφειλέτες.
Η αξιέπαινη αυτή πρωτοβουλία μού θύμισε ένα πολυσέλιδο (121 σελίδες) υπόμνημα του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου (ΔΝΤ) και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, το οποίο δόθηκε στη δημοσιότητα την 1 Μαρτίου 2015 και το οποίο αποτελούσε κόλαφο για τις δύο έως τότε μνημονιακές κυβερνήσεις σχετικά με την ολιγωρία, την παρελκυστική τακτική, την αδυναμία, την ανικανότητα και απροθυμία να εφαρμόσουν μέτρα σωστής φορολογικής διοίκησης που είχαν προταθεί ήδη από το 2010 και που επαναλήφθηκαν αναλυτικότερα και στο υπόμνημα αυτό.
Στο υπόμνημα αυτό επισημαίνονταν, μεταξύ πολλών άλλων, τα εξής:
«Η ικανότητα εστίασης των πόρων της φορολογικής διοίκησης σε τομείς όπου οι κίνδυνοι είναι υψηλότεροι και η απόδοση σε φόρους μεγαλύτερη είναι ο γνώμονας που πρέπει να καθοδηγεί τις προτεραιότητες. Κύριοι επιχειρησιακοί τομείς -οι έλεγχοι, η επίλυση διαφορών και η αναγκαστική είσπραξη- εξακολουθούν να δυναστεύονται από την ανησυχία ότι οι υπάλληλοι μπορεί να υποστούν δίωξη εάν αφήσουν υποθέσεις να παραγραφούν: το κλιμάκιο πληροφορήθηκε ότι οι προτεραιότητες καθορίζονται σ’ αυτή τη βάση. Έτσι γεννάται ένα διοικητικό κλίμα αδράνειας, που είναι αντιπαραγωγικό. Συνεπώς, οι φορολογικοί έλεγχοι δεν καταπιάνονται με τα τρέχοντα ζητήματα, οι συνθετότερες αποφάσεις επίλυσης διαφορών δεν λαμβάνονται καθόλου, οι δε ανεπαρκείς πόροι αναγκαστικής είσπραξης κυνηγούν τις παλαιές οφειλές (με κάκιστη προοπτική)».
Έτσι μόνο θα σταματήσουν οι «κλαυθμοί» και οι «οδυρμοί» και για τους συστηματικούς μπαταξήδες. Και, το κυριότερο, έτσι θα συγκεντρώνονται δημόσια έσοδα όχι μόνο από τους ειλικρινείς και συνεπείς φορολογούμενους, αλλά και από χιλιάδες άλλους, που, ενώ μπορούν, κάνουν το… «κορόιδο»!!!
