Δώρο των Aμερικανών προς τον Αλέξη

Oι αποκαλύψεις του Κώστα Μητσοτάκη από τον τάφο του, δια χειρός Παπαχελά για τη μεγάλη προδοσία της ΕΡΕ…

Ξεπλένονται συγχρόνως και οι κατηγορίες ότι ο Μητσοτάκης και η… CIA έφεραν τη χούντα, ενώ τη δικτατορία προετοίμαζαν ένα χρόνο πριν ο τότε πρωθυπουργός Παν. Κανελλόπουλος και οι υπουργοί  Γ. Ράλλης και Π. Παπαληγούρας. Ο τέως Βασιλιάς επιβεβαιώνει με δηλώσεις του τις συγκλονιστικές καταγγελίες του τέως Πρόεδρου της ΝΔ, ότι η Δεξιά προετοίμαζε πάλι, μετά τον Μεταξά, δικτατορία στην Ελλάδα

ΔΩΡΟ των Αμερικανών στον Αλέξη Τσίπρα ενόψει της κρίσιμης συνάντησης που θα έχει την επόμενη εβδομάδα στην Ουάσινγκτον με τον Ντόναλντ Τραμπ αποτελούν οι αποκαλύψεις – φωτιά που περιλαμβάνονται στο βιβλίο του Αλέξη Παπαχελά για την επίμαχη περίοδο πριν από τη δικτατορία.

Οι συνεντεύξεις του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και του τέως Βασιλιά Κωνσταντίνου στις οποίες περιλαμβάνονται ντοκουμέντα για την προσπάθεια κορυφαίων στελεχών της ΕΡΕ να στήσουν τη δική τους δικτατορία, ξεπλένουν τους Αμερικανούς στους οποίους το πολιτικό σύστημα μετά τη μεταπολίτευση χρέωσε αποκλειστικά τη χούντα των συνταγματαρχών.

Ξεπλένεται επίσης και ο Κ. Μητσοτάκης, ο οποίος λόγω της αποστασίας είχε θεωρηθεί ως υπεύθυνος για την πολιτική εκτροπή που οδήγησε στη δικτατορία των συνταγματαρχών.

Η αποκατάσταση της ιστορικής αλήθειας μέσα από τις ομολογίες των πρωταγωνιστών της σκοτεινής αυτής περιόδου καίει στην κυριολεξία την ΕΡΕ, που όπως αποδεινύεται πίεζε τον τότε Βασιλιά Κωνσταντίνο να στήσει ένα δικτατορικό καθεστώς, στο οποίο πρωταγωνιστικό ρόλο θα είχε η ΕΡΕ.

Στην ουσία οι Ράλλης, Κανελλόπουλος και Παπαληγούρας επιχειρούσαν να νεκραναστήσουν τη δικτατορία Μεταξά, ενώ στην ίδια κατεύθυνση κινούνταν και ο αυτοεξόριστος στην Γαλλία, Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο οποίος είχε διαμηνύσει ότι θα επέστρεφε στην Ελλάδα, μόνο αν τα ανάκτορα καταργούσαν τις συνταγματικές ελευθερίες.

Τα ιστορικά ντοκουμέντα αποδεικνύουν ότι η ηγεσία της ΕΡΕ ήταν αυτή που ετοίμαζε το πραξικόπημα μαζί με τους στρατηγούς και οι συνταγματάρχες τους πρόλαβαν και τους χάλασαν τη δουλειά.

Οι αποκαλύψεις του τέως Βασιλιά Κωνσταντίνου σε συνδυασμό με αυτά που υποστήριξε ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης αποκαθιστούν την πραγματικότητα, φωτίζοντας παράλληλα το ρόλο της ΕΡΕ και των κορυφαίων στελεχών της την επίμαχη περίοδο.

Βέβαια το σύστημα που διαμορφώθηκε μετά τη μεταπολίτευση, κατάφερε να παρουσιάσει μια ψεύτικη πραγματικότητα για τα γεγονότα που οδήγησαν στη δικτατορία για να προστατέψει τον Κ. Καραμανλή, τον Αναστάση Παπαληγούρα, τον Παναγιώτη Κανελλόπουλο και τον Γιώργο Ράλλη και βέβαια τη ΝΔ, η οποία ήταν η συνέχεια της ΕΡΕ.

Μέσα από γενικευμένους αφορισμούς και βολικές δικαιολογίες έριξαν όλες τις ευθύνες για το πραξικόπημα στους Αμερικανούς και στον Κ. Μητσοτάκη, στον οποίο χρέωσαν την εκτροπή της αποστασίας.

Μετά από πολλές δεκαετίες η αλήθεια αποκαθίσταται και αποκαλύπτεται σε όλο της το μεγαλείο η συμμετοχή της ΕΡΕ και των κορυφαίων στελεχών στη συνωμοσία για την κατάλυση της δημοκρατίας.

Η δικτατορία είχε στηθεί από τα κορυφαία στελέχη της ΕΡΕ και λίγο ενδιαφέρει τον ελληνικό λαό αν τελικά αυτοί που έκαναν το πραξικόπημα ήταν οι συνταγματάρχες και όχι οι στρατηγοί που ήταν σε συνεννόηση με την ΕΡΕ.

Τα γεγονότα

Τα πράγματα όμως είχαν τεθεί ήδη σε κίνηση. Ο εκ των πρωτεργατών της 21^ης Απριλίου Νικόλαος Μακαρέζος δίδει και την ημερομηνία ενάρξεως του σχεδιασμού: «Στις 25 Φεβρουαρίου 1967». Και συνεχίζει: «Η εντολή για τον σχεδιασμό εδόθη τις ημέρες εκείνες μετά από μια εκτίμηση δυνατοτήτων των αντιπάλων που είχε γίνει από μένα». Όσο για το σχέδιο που εφαρμόσθηκε, ο Μακαρέζος απορρίπτει την εκδοχή ότι ήταν ΝΑΤΟϊκό: «Το σχέδιο ήταν το σχέδιο Περικλής. Είχε τον κωδικό Περικλής και ήταν σχέδιο εσωτερικής ασφαλείας, δεν ήταν σχέδιο του ΝΑΤΟ όπως ισχυρίζονται μερικοί. Αυτό επιβεβαίωσε και ο Λέμνιτσερ και ο γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ, ότι επρόκειτο περί σχεδίου εσωτερικής ασφαλείας, το οποίο είχαν όλες οι χώρες».

Ο Μακαρέζος αποκαλύπτει ακόμη ότι η εφαρμογή του σχεδίου αναβλήθηκε τρεις φορές. Μια ήταν για το μάλλον αστείο λόγο, ότι το σχέδιο δεν προέβλεπε κάλυψη και της περιοχής του Πειραιώς. Η δεύτερη ήταν όταν σχηματίσθηκε η κυβέρνησις Κανελλοπούλου: «Νομίσαμε ότι ως υπεύθυνος πολιτικός ηγέτης θα έλυε το πρόβλημα αυτό, αντί της επεμβάσεως του στρατού θα έκανε πολιτικούς χειρισμούς για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα και ότι ήταν δική του υπόθεση. Αλλά ο Κανελλόπουλος προχωρούσε, διέλυσε τη Βουλή 14 Απριλίου και προχωρούσε για εκλογές. Θεωρούσε ότι η επέμβαση με τον Φροντιστή θα γινόταν μετά το πέρας των εκλογών, πράγμα που ήταν η χειρότερη δυνατή λύση».

Αναφέρεται εδώ στον απόστρατο στρατηγό Φροντιστή, ο οποίος ήταν και υπουργός της ΕΡΕ. Για τα σχέδια του συγκεκριμένου προσώπου αναφέρει: «Θέλαν να ετοιμάσουν ενέργεια, επέμβαση του στρατού, μετά τις εκλογές,  που μπορεί να σήμαιναν λαϊκό μέτωπο, συνεργασία ΕΔΑ, ΚΚΕ και Ενώσεως Κέντρου. Θα έκανε δηλαδή ο Φροντιστής την επέμβαση μετά τις εκλογές, πράγμα που ήταν απαράδεκτο και επίσης θα εμπλεκόταν ο Βασιλεύς, ήθελε ο Βασιλεύς να έχει τη δυνατότητα να διατάξει και να διευθύνει την επιχείρηση. Πράγμα το οποίο κατά την εκτίμησή μου θα ήταν ολέθριο, να επενέβαινε ο Βασιλιάς, εδώ έπρεπε να διδαχθεί τι είχε συμβεί με το θείο του το Γεώργιο και τον Μεταξά».

Οι Αμερικανοί

Ο Αλέξης Παπαχελάς αναφέρει: «Στις 29 Μαρτίου, ο Κωνσταντίνος διαμήνυσε στον Τάλμποτ (πρέσβυ των ΗΠΑ στην Αθήνα) πως “ο θρόνος του κινδυνεύει όπως και η προσήλωση της Ελλάδας στη Δύση”. Το μήνυμα ανέφερε πως “μόνο θαύμα μπορεί να τον σώσει από την τελική επιλογή ανάμεσα στην παράδοση της χώρας στους Παπανδρέου και την επιβολή δικτατορίας πριν ή αμέσως μετά τις εκλογές”». Όσο για την αμερικανική υποστήριξη σε περίπτωση επιβολής δικτατορίας σε μια λογική Ποντίου Πιλάτου: «Ο πρέσβης του απάντησε: “Δεν μπορούμε να δώσουμε την έγκρισή μας εκ των προτέρων” και τον προειδοποίησε ότι η εκτροπή θα είχε πολλούς κινδύνους».

Ο Τάλμποτ βεβαίως ζήτησε οδηγίες από την Ουάσινγκτων: «Το Στέητ Ντηπάρτμεντ έστειλε τέσσερις ημέρες αργότερα επείγον τηλεγράφημα, γραμμένο από τον αρμόδιο βοηθό υφυπουργό των Εξωτερικών Στούαρτ Ρόκγουελ, το οποίο τόνιζε: “Κλίνουμε περισσότερο προς μια πιο αυστηρή προειδοποίηση εναντίον ενδεχόμενης κοινοβουλευτικής εκτροπής”». Το τηλεγράφημα κατέληγε: «Ο Ανδρέας ως μάρτυρας, με την πλήρη υποστήριξη του μηχανισμού της Νεολαίας Λαμπράκη, θα είναι φοβερός αντίπαλος».

Μετά τις εξελίξεις αυτές, υπήρξε συνάντησις με τους πολιτικούς αρχηγούς: «Ο Βασιλέας συναντήθηκε με τους πολιτικούς αρχηγούς και τους στενούς του συνεργάτες το διήμερο 31 Μαρτίου – 1 Απριλίου για να βρει διέξοδο. Ο αρχηγός της Ε.Κ. εξέφρασε την πεποίθηση κατά τη συνάντησή του με τον Κωνσταντίνο πως η “χούντα”, οδηγούσε τη χώρα σε εκτροπή. Όταν ρωτήθηκε ποια είναι αυτά τα μέλη της “χούντας”, δεν θέλησε να απαντήσει, αλλά δήλωσε απερίφραστα ότι θα συνεχίσει να επιτίθεται στον Βασιλέα, όπως ακριβώς έκανε μετά τις 15 Ιουλίου του 1965. Ο πρώην πρωθυπουργός απευθύνθηκε κατόπιν στον νεαρό Βασιλέα και του είπε: “Είμαι γέρος και δεν θα ζήσω πολλά χρόνια ακόμη. Αν η Μεγαλειότητά σας συνεχίσει στην ίδια κατεύθυνση θα καταλήξετε να μην είστε Βασιλέας της Ελλάδας”. Ο Κωνσταντίνος ρώτησε αν θα εγείρει το ζήτημα της μοναρχίας στις επικείμενες εκλογές και ο Γεώργιος Παπανδρέου του απάντησε ότι αν και δεν είχε τέτοια πρόθεση, θα τον προλάβαιναν άλλοι που θα έθεταν συνταγματικό θέμα και κάποια στιγμή θα πετύχαιναν να εκδιώξουν τον μονάρχη».

Πλέον οι εξελίξεις είχαν τεθεί σε κίνηση. Μέχρι όμως την τελευταία στιγμή, όλα κρέμονταν σε μια κλωστή. Ο Μακαρέζος περιγράφει την επικοινωνία του με τον αρχηγό Στρατού αντιστράτηγο Σπαντιδάκη και τον Ζωιτάκη στις 20 Απριλίου: «Η κλήση εμού από Σπαντιδάκη ήταν στο σπίτι του Μπαλόπουλου του μακαρίτη, στη Νέα Σμύρνη. Με ζήτησε στο τηλέφωνο ο Ζωιτάκης, όταν τελείωσε το συμβούλιο, η σύσκεψη των στρατηγών, και μας είπε ότι αφού έχουν έτσι τα πράγματα καλύτερα να αναβάλουμε, να δούμε τι θα πει ο Βασιλιάς. Διότι η ιδανική περίπτωση νόμιζε ο Ζωιτάκης ήταν να γίνει ιεραρχημένη η ενέργεια… Ο Παπαδόπουλος και ο Παττακός έμειναν όμως πίσω και περίμεναν να τους μεταφέρω τη συζήτησή μου με το Ζωιτάκη. Τους είπα λοιπόν τι συνέβαινε και αποφασίσαμε να μην ειδοποιήσουμε το Ζωιτάκη για την απόφασή μας να ενεργήσουμε, να προχωρήσουμε δηλαδή εμείς και να το αφήσουμε».

Για τους Αμερικανούς, όμως το πρόβλημα ήταν διπλό. Το συνειδητοποίησαν όμως μετά την εκδήλωση του κινήματος στις 21 Απριλίου. Λίγες ημέρες μετά στην Ουάσινγκτων ο υπεύθυνος των ελληνικών υποθέσεων Νταν Μπρούστερ αναφερόταν σε αυτό. Στο βιβλίο του Αλέξη Παπαχελά, σχετικώς αναφέρεται: «Ο Μπρούστερ έγραφε ότι η ΗΠΑ είχαν πλέον να αντιμετωπίσουν δύο ξεχωριστά προβλήματα: “την προστασία της εικόνας των Ηνωμένων Πολιτειών στη διεθνή κοινότητα και το πώς θα διατηρήσουμε τη μέγιστη δυνατή διαπραγματευτική δύναμη  προκειμένου να επηρεάσουμε τη νέα ελληνική κυβέρνηση”. Ο Μπρούστερ διαπίστωνε τον κίνδυνο υπερβολικής ταύτισης της χούντας με την αμερικανική κυβέρνηση, “σε σημείο που να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι εμείς δημιουργήσαμε, συμμετείχαμε ή δώσαμε την έγκρισή μας στο πραξικόπημα”».