Καλά τα συμπόσια για τη δημοκρατία και η καταδίκη των αυταρχικών καθεστώτων, αλλά στην πράξη τι γίνεται;
Στο απαιτητικό περιβάλλον των δικών μας κοινωνιών, με κεκτημένα αιώνων και εμπεδωμένη δημοκρατική αντίληψη, η εφαρμογή είναι μία δύσκολη άσκηση, που πολλές φορές αποκλίνει από τις πομπώδεις διακηρύξεις και τις βαρύγδουπες υποσχέσεις.
Ειδικά, τα τελευταία δύο χρόνια, με την έξαρση της πανδημίας και τους περιορισμούς που έχουν επιβληθεί, το δημοκρατικό κεκτημένο υφίσταται ισχυρή δοκιμασία. Οι πολίτες, όσο και αν κατανοούν την έκτακτη συνθήκη και την ανάγκη προσαρμογής σε αυτήν, δεν είναι διατεθειμένοι να συμβιβαστούν επί μακρόν, πολύ περισσότερο επ’ αόριστο, με απαγορεύσεις που αγγίζουν τα «μύχια» των δικαιωμάτων, αλλά και της καθημερινότητάς τους.
Σε αυτή τη δύσκολη άσκηση ισορροπίας, προστίθεται και η έλλειψη διαφάνειας, που ναρκοθετεί ακόμη περισσότερο το τοπίο και υπονομεύει κι άλλο τη δημοκρατική συνθήκη των κοινωνιών μας.
Μετά από δύο χρόνια πανδημίας, ακόμη δεν γνωρίζουμε την προέλευση του ιού. Δεν είναι μόνο η εγγενής αδιαφάνεια της κινεζικής κυβέρνησης, αλλά και η διασύνδεση συμφερόντων με τη δημοκρατική δύση, που έχουν απλώσει ένα πέπλο σιωπής, για το αν υπάρχει βάση ή όχι στα όσα είχαν κυκλοφορήσει, προ καιρού, για το ρόλο του περίφημου εργαστηρίου της Γουχάν. Εν τέλει πώς προήλθε ο ιός; Από τις νυχτερίδες, ως «ξενιστής», όπως μας έλεγαν για πολλούς μήνες, ή ως εργαστηριακή διαφυγή; Εχουμε πολύ καιρό να ακούσουμε χαριτωμένες ιστορίες για τα συγκεκριμένα ζώα και πώς αυτά μόλυναν τον «ασθενή μηδέν». Αλήθεια, κανένας από τους ακατάσχετα ομιλούντες, αρμόδιους ή άσχετους, δεν αισθάνεται την ανάγκη να δώσει κάποιες εξηγήσεις;
Αντίστοιχα για τα εμβόλια, θα μας εξηγήσει κάποιος τι ακριβώς συμβαίνει; Πώς φτάσαμε από τη «λύση της πανδημίας» με τις δύο δόσεις, να συζητάμε τώρα για τέταρτη, ενδεχομένως και πέμπτη;
Απορούν μετά οι κυβερνήσεις, γιατί δεν τις εμπιστεύονται οι πολίτες και αντιδρούν σε πολλά επίπεδα;
Ευτυχώς εμείς στην Ελλάδα, δεν έχουμε τέτοια προβλήματα. Ούτε πρόβλημα με μονάδες εντατικής θεραπείας υπάρχει, ούτε με την αξιοπιστία των στοιχείων, ούτε ελλείψεις στα νοσοκομεία.
Η μόνη έλλειψη εντοπίζεται στους ιερούς ναούς, εξ ου και οι προσλήψεις ιερέων.
ΛΕΥΤ. ΚΑΝΑΣ
