Αφού οι πολιτικοί μας δεν μπόρεσαν να φτιάξουν τον τόπο, θα γυρίσουν απ΄ έξω πιο δυνατοί και με χρήματα…
ΠΑΡΑ πάνω από τους μισούς Έλληνες από την Αρχαιότητα και κυρίως μετά το 1900 και το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, που ακολούθησε υπήρξαν μετανάστες και μάλιστα σε εποχές δύσκολες έως και τραγικές.
ΟΠΟΙΟΣ έζησε τις «καραβιές» των Ελλήνων, που μετανάστευαν και πήγαιναν για Αυστραλία ή Αμερική, σίγουρα θα θυμάται, τις συγκλονιστικές στιγμές του αποχωρισμού πάνω στα καταστρώματα των υπερωκεανίων «Πατρίδα», «Βασίλισσα Φρειδερίκη» και λοιπών.
ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ήταν επίσης και οι στιγμές αποχωρισμού από τους σιδηροδρομικούς σταθμούς της χώρας με τους μετανάστες μας που πήγαιναν να δουλέψουν εργάτες στις φάμπρικες της Γερμανίας και τα ανθρακωρυχεία του Βελγίου…
ΚΑΙ όλα αυτά τα εκατομμύρια των Ελλήνων μεταναστών έφευγαν από την πατρίδα άφραγκοι, σχεδόν πεινασμένοι, χωρίς να γνωρίζουν καμία δουλειά και ούτε μια λέξη από τη γλώσσα της νέας τους πατρίδας.
ΚΑΙ όμως ΟΛΟΙ τους, μάλιστα όλοι, μέσα σε λίγα χρόνια έφτιαξαν τη ζωή τους, βοήθησαν οικονομικά τους γονείς τους και πάντρεψαν – προίκισαν – τις αδελφές τους και στη συνέχεια έφτιαξαν τα σπίτια τους στην Ελλάδα και αγόρασαν χωράφια.
ΟΤΑΝ λοιπόν, όλος αυτός ο κόσμος τα κατάφερε και μέσα σε λίγα χρόνια έγινε πλούσιος, γιατί οι σημερινοί νέοι που φεύγουν για να δουλέψουν στο εξωτερικό, δεν θα τα καταφέρουν;
Αφού δυστυχώς, όπως τα κατάφεραν οι πολιτικοί μας δεν μπορούν να ζήσουν εδώ, η ξενιτιά για όσους θέλουν να πετύχουν στη ζωή τους είναι μονόδρομος τουλάχιστον μέχρι να βάλουμε όλοι μυαλό και να ξαναφτιάξουμε όπως πριν την πατρίδα μας, ΕΛΕΥΘΕΡΗ, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ και ΠΛΟΥΣΙΑ!
ΓΙ΄ ΑΥΤΟ και οι γονείς των νέων που ξενιτεύονται δεν πρέπει να στενοχωρούνται, γιατί σήμερα είναι ΕΥΚΑΙΡΙΑ για νέους, εργατικούς και μορφωμένους να δημιουργήσουν έξω, εκεί όπου υπάρχουν πολύ περισσότερες ευκαιρίες απ΄ ότι στη χώρα μας.
ΚΑΤΑΛΑΒΑΙΝΟΥΜΕ το παράπονο των γονιών αυτών των νέων ανθρώπων που φεύγουν για έξω, για να δουλέψουν, αφού δεν βρίσκουν εδώ δουλειά, αλλά δυστυχώς ή ευτυχώς αυτή είναι η μοίρα μας να είμαστε ΤΑΞΙΔΙΑΡΗΔΕΣ. Σήμερα στην Ελλάδα δεν υπάρχει ούτε μια οικογένεια που κάποιο μέλος της να μην έχει ξενιτευτεί από το 1950 και μετά.
ΑΣ αφήσουμε, λοιπόν, τα παιδιά μας να φτιάξουν έξω τη ζωή τους και μόλις τα πράγματα αλλάξουν προς το καλλίτερο, ξαναγυρίζουν πίσω με τις τσέπες γεμάτες χρήματα και γύρευε με πόσες επιστημονικές περγαμηνές θα γυρίσουν κάποιοι από αυτούς.
«Κ»
