Ο Valery Giscard d’ Estaing συναντάται με τον Κωνσταντίνο Καραμανλή – στον οποίο έχει δανείσει το αρμόδιο αεροπλανάκι για να επιστρέψει το 1974 στην Ελλάδα από την αυτοεξορία των Παρισίων – το 1975 , να συζητήσουν πλέον για την Ένταξη και να ακουστεί το “Ελλάς-Γαλλία-Συμμαχία!”: αυτή την φορά απέχει κάπως η ώρα που ο Καραμανλής αυτοφυγαδεύεται στην Προεδρία της Δημοκρατίας, όπου πάντως θα ξανασυναντήσει – με Γεώργιο Ράλλη Πρωθυπουργό – τον Giscard, για την υπογραφή της Ένταξης τον Μάιο του 1979..
Μια σαφώς πιο θετική για τον ουσιαστικό αμφιτρύωνα, τον Ανδρέα Παπανδρέου, συνάντηση είναι εκείνη του Francois Mitterand το 1982 – βέβαια, κατά το τυπικόν, τον υποδέχεται ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ψιλοδιακοσμητικος πλέον Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Ανδρέας και Φρανσουά έχουν μπροστά τους αρκετά χρόνια εξουσίας του “Le Changement, ici et maintenant”/”Εδώ και τώρα Αλλαγή”.
Τον ανεψιό Κώστα Καραμανλή θα συναντήσει το 2008 ο Νικολά Σαρκοζί, με διάφορα συγκινητικά περί της Σαλονικιώτικης καταγωγής του: λίγο αργότερα, βέβαια ο Καραμανλής αποτελεί παρελθόν. (Ο χολερικός Σαρκοζί θα έκανε ό,τι μπόρεσε, στις Κάννες, λίγα χρόνια αργότερα, προκειμένου να διαλύσει τον διάδοχο του Καραμανλη, Γιώργο Παπανδρέου). Αλλά και ο καλός μας Francois Hollande, πρωτοβρέθηκε στην Ελλάδα προκειμένου να συναντηθεί με Αντώνη Σαμαρά το 2013 – λίγο προτού ο τελευταίος αποτελέσει παρελθόν.
Πάμε τώρα σε κάτι άλλο, συνήθως λησμονούμενο: όταν υπήρξε η πρώτη – “ιδρυτική” της σχέσης Γαλλίας-Ελλάδας στην Μεταπολίτευση – επαφή Καραμανλή/Ζισκάρ, ακολούθησε και μια σειρά απο εξοπλιστικά προγράμματα. Η αλήθεια να λέγεται: τα Mirage ήταν σωτήρια λύση για το 1975, καθώς η Αμερική είχε “στραγγαλίσει” εξοπλιστικά την Ελλάδα τις πικρές ημέρες των συνταγματαρχών. Τα άρματα AMX ήταν λιγότερο ουσιαστική συνεισφορά. Πάντως, στον αέρα εγκαταστάθηκε για την Ελλάδα πανάκριβη και προβληματική πολυτυπία. Η οποία πολυτυπία ρίζωσε με την διπλή μεγάλη προμήθεια επι ημερών Ανδρέα/Μιττεράν, των υπερατλαντικών F-16 και της νέας γενιάς γαλλικών Μ-1. Όταν πάλιν είχε ενσκήψει ο Σαλονικιός Σαρκοζί, έφερε μαζί του νέα γενιά εξοπλιστικών προτάσεων, όπως των φρεγατών FREMM: ο Κώστας Καραμανλής δεν ανταποκρίθηκε – αξίζει να αναστοχασθεί κανείς πόσο αυτό συνέβαλε στην εχθροπάθεια Σαρκοζί προς την Ελλάδα το 2010 και μετά…
Α, ναι, ξεχάσαμε κάτι! Επί Καραμανλή – Ζισκάρ , αποφασίστηκε και το άλλο: να έχουμε (και) Γαλλική τεχνολογία στην τηλεόραση που τότε μπουσούλαγε – ετσι είχαμε στην Ελλάδα το μοναδικό προνόμιο μιας διπλής τεχνολογίας PAL/SECAM.
Oπως, λοιπόν, θα γράφουμε τα συμπεράσματα απο την παρουσία Ολλαντ (και θα ρεμβάζουμε για επενδύσεις: χρόνος υλοποίησης, ΑΜΑ υπάρξει. Κάτι, τα 3 έως 5 χρόνια), ας παρατηρούμε και για ενδεχόμενες νωρίτερα/αμεσότερα προμήθειες ή το σημερινό ισοδύναμο (συμβάσεις παραχώρησης), όχι;
