Αντιπολίτευση και «αντιπολίτευση», διέξοδος και «διέξοδος»

Του Νίκου Ρεμπάπη από την Κυριακάτικη Kontranews

Τα 113 νομοσχέδια που ψήφισε η κυ- βέρνηση της ΝΔ φέτος αποδεικνύ­ουν ότι η πανδημία αξιοποιήθηκε ως ευκαιρία, για να υλοποιηθούν μέτρα που «φώλιαζαν» καιρό στα συρτάρια κυβερνήσε­ων και οργανώσεων του κεφαλαίου. Τώρα διαμορφώνεται η αποκρουστική «κανονι­κότητα» της επόμενης μέρας. Το νομοθετι­κό έργο για το όποιο καυχιέται η κυβέρνηση αποδεικνύει όμως και τη συνέχεια του κρά­τους, αφού επιτάχυνε σε δρόμους που άνοιξαν οι προκάτοχοί της. Από την άλλη η στάση του ΣΥΡΙΖΑ και του ΚΙΝΑΛ δείχνουν τη συναίνε­ση που απολαμβάνει η στρατηγική του μεγά­λου κεφαλαίου και της ΕΕ. Άλλωστε αυτή την στρατηγική την έχουν υλοποιήσει από κυβερ­νητικές θέσεις.

– Πως να αντιπαρα­τεθούν στην κυβερνητι­κή πολιτική στην Υγεία, όταν και οι ίδιοι έχουν σημαία την «αρμο­νική συνύπαρξη» ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, όταν ως κυβερνήσεις «χρεοκοπού­σαν» το δημόσιο σύστημα υγείας, όταν με χέρια και με πόδια υλοποιούσαν την στρα­τηγική της ΕΕ που βάζει την υγεία στο ζύγι του κόστους και τους οφέλους; Σε αυτό το κοινό έδαφος ξεφύτρωσαν και προτάσεις όπως για υπουργούς υγείας κοινής αποδο­χής, όταν είναι «ηλίου φαεινότερον» ότι η πολιτική ΕΕ – κυβερνήσεων «αποδέχεται» την υγεία ως εμπόρευμα και όχι ως σύγχρο­νο λαϊκό δικαίωμα που μπορεί να διασφα­λιστεί για όλους.

– Πώς να αντιπαρατεθούν στην πολιτική της κυβέρνησης στο ασφαλιστικό (π.χ σχέδιο Πισσαρίδη) όταν όλοι «σαν ένας άνθρωπος» διαχρονικά μείωσαν συντάξεις, διέλυσαν τον κοινωνικό χαρακτήρα της ασφάλισης προ­ετοιμάζοντας την παράδοση της ασφάλισης και των κόπων των εργαζομένων στα κορά­κια της ιδιωτικής ασφάλισης και στον τζόγο;

– Τι κάνουν, αν δεν καθαγιάζουν την ΕΕ, όταν ως «αντιπολίτευση» απέναντι στην ΝΔ αντιτείνουν πως τάχα στην ΕΕ ακολουθεί­ται άλλη πολιτική από αυτήν που ακολου­θείται στην Ελλάδα; Η αντιλαϊκή διαχείριση της πανδημίας και της κρίσης αφορούν τόσο σοσιαλδημοκρατικές όσο και νεοφιλελεύθε­ρες κυβερνήσεις (π.χ. Ισπανία και Ελλάδα αντίστοιχα). Το γεγονός ότι τώρα η ΕΕ υιο­θετεί πολιτική εκτεταμένης κρατικής παρέμ­βασης για να «σώσει» μεγάλους ομίλους δεν καθιστά αυτή την διαχείριση ούτε «προοδευ­τική», ούτε λιγότερο επώδυνη για τον λαό. Αυτή η διαχείριση αποδεικνύει ότι το αστικό κράτος είναι πάντα εκεί για να στηρίξει τους μεγάλους ομίλους με όποιο κόστος. Σε αυτό το έδαφος ξεφύτρωσε η πρόταση του ΣΥΡΙ­ΖΑ για κοινή «επιτροπή διαχείρισης των ενι­σχύσεων του Ταμείου Ανάκαμψης της ΕΕ». Λες και δεν ξέρει ο ΣΥΡΙΖΑ από που προ­έρχονται αυτά τα χρήματα (από τους λαούς), ούτε που κατευθύνονται (στους ομίλους) με βάση τις προτεραιότητες της ΕΕ, που δεν σχετίζο­νται με τις προτεραιότη­τες των λαών.

Η χρονιά που φεύ­γει έδειξε κάτι ακόμη. Ότι όσο και αν «στενεύ­ουν τα περάσματα» στην Ελλάδα υπάρχει ΚΚΕ, υπάρχει ταξικό εργα­τικό κίνημα που έβαλε μάσκα αλλά όχι φίμω­τρο, κόντρα στην μοιρο­λατρία αλλά και τη λογι­κή «θα λογαριαστούμε μετά» που πετούσε λευ­κή πετσέτα στην κυβέρνηση για να λογα­ριαστεί και να ξεμπερδέψει τώρα με κατα­κτήσεις χρόνων.

Οι αγωνιστικοί εορτασμοί της Πρωτομα­γιάς και του Πολυτεχνείου, οι εκατοντάδες αθόρυβες, καθημερινές μάχες σε χώρους δουλειάς για μέτρα προστασίας της υγείας και των δικαιωμάτων απέδειξαν ότι η πάλη προσαρμόζεται αλλά δεν αναστέλλεται. Τα μηνύματα της οργανωμένης απειθαρχίας ακούστηκαν δυνατά παρά τις απαγορεύσεις και την ενορχηστρωμένη συκοφαντία που φτάνει στο σημείο να αποδίδει στις συμβολι­κές εργατικές κινητοποιήσεις τις ευθύνες για την εξάπλωση της πανδημίας! Όσο αυταρχι­σμό και αν επιστρατεύσει η κυβέρνηση, δεν μπορεί να «απαγορευτεί» η σπίθα των κινη­τοποιήσεων: τα μεγάλα λαϊκά προβλήματα, η αβεβαιότητα για το μέλλον. Το ΚΚΕ πρω­τοστατεί ώστε αυτές οι αγωνίες να βρίσκουν αγωνιστική διέξοδο.

Η ανθρωπότητα βάδισε ήδη 20 χρόνια στον 21ο αιώνα. Σύγχρονη απάντηση στα νέα αδιέξοδα δεν μπορούν να δώσουν χρε­οκοπημένες συνταγές με κάλπικο προοδευ­τικό περιτύλιγμα. Απάντηση στην καπιταλι­στική βαρβαρότητα σημαίνει αγώνας για να σώσουμε ότι σώζεται, διεκδικώντας όλα όσα σήμερα μπορεί να απολαμβάνει ο λαός. Σύγ­χρονη προοδευτική απάντηση είναι ο Σοσι­αλισμός, η πρόταση πάλης και εξουσίας που καταθέτει το ΚΚΕ στον λαό.

*Στέλεχος του ΚΚΕ και μέλος του Γραφείου Τύπου της ΚΕ