Η γνωστοποίηση της ποινής που επέβαλε η UEFA στη Μάντσεστερ Σίτι «πάγωσε» την ποδοσφαιρική κοινή γνώμη.
Ο διετής αποκλεισμός των «πολιτών» από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις και το πρόστιμο των 30 εκατομμυρίων ευρώ αλλάζουν πλήρως το προφίλ της απερχόμενης πρωταθλήτριας Αγγλίας και τη θέτουν στο περιθώριο.
Με την αυστηρότητα της τιμωρίας, η UEFA έστειλε το μήνυμα ότι έχει μηδενική ανοχή απέναντι στην παραβίαση του Financial Fair Play.
Φυσιολογικά, η είδηση απασχόλησε και τους φίλους του Παναθηναϊκού, οι οποίοι διαβάζουν για τις προσπάθειες του Γιάννη Αλαφούζου να πετύχει την άρση του αποκλεισμού του τριφυλλιού από την Ευρώπη ένα χρόνο νωρίτερα.
Ο συνδυασμός είναι αναπόφευκτος και εύλογα προκύπτει το συμπέρασμα ότι η UEFA δεν διάκειται θετικά σε ανάλογα αιτήματα. Ωστόσο, πρόκειται για δύο διαφορετικές περιπτώσεις που δεν πρέπει να συγχέονται.
Η Σίτι τιμωρήθηκε από την UEFA, επειδή επιχείρησε να την παραπλανήσει. Η αγγλική ομάδα παρουσίασε έγγραφα με εικονικές χορηγίες από εταιρίες συνδεδεμένες με τον ιδιοκτήτη της για να δικαιολογήσει τις παραβάσεις στο FFP. Κοινώς, η ομάδα του Μάντσεστερ κορόιδεψε την ευρωπαϊκή ομοσπονδία ποδοσφαίρου.
Από την άλλη, ο Παναθηναϊκός υπέπεσε σε άλλους είδους παραβάσεις: κήρυξε στάση πληρωμών και αδυνατούσε να πληρώσει. Πρόκειται για δύο εκ διαμέτρου αντίθετες κατηγορίες, με την σκόπιμη παραπλάνηση να έχει σαφώς μεγαλύτερη βαρύτητα ως παρατυπία.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι η προσπάθεια των πράσινων θα είναι εύκολη, αλλά σε καμία περίπτωση δεν επηρεάζεται από την ποινή των «πολιτών», την οποία αν η UEFA συγχωρούσε, θα άφηνε να εννοηθεί ότι δέχεται να τη… δουλεύουν.
