Πληθαινουν οι ενδείξεις πως κάτι αρχίζει να αλλάζει, στον πολύπαθο χώρο της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας.
Η προχθεσινή εξαγγελία του Γάλλου προέδρου, για έκτακτη διάθεση 2 δις ευρώ, για την αντιμετώπιση της ανεργίας (επιδότηση θέσεων εργασίας, αλλά και χρηματοδότηση προγραμμάτων κατάρτισης) μπορεί, υπό προϋποθέσεις και ανάλογα με το τι θ` ακολουθήσει, σημείο καμπής, στην (αυτο) καταστροφική πορεία της Ευρώπης, τα τελευταία έξη χρόνια, κάτω από τις εμμονές του Βερολίνου. Δύο στοιχεία, αξίζει να συγκρατήσουμε, από τις εξαγγελίες του Φρανσουά Ολάντ: Πρώτον, ότι τα 2 δις, όπως εξήγησε ο Γάλλος πρόεδρος, δε θα προέλθουν από επιβολή δημοσιονομικών μέτρων, αλλά από το ήδη υφιστάμενο απόθεμα, από την προηγηθείσα περικοπή δαπανών. Δεύτερον, ότι το πρόγραμμα αποσκοπεί στη διευκόλυνση πρόσβασης, στην αγορά εργασίας, κυρίως ατόμων χαμηλής ειδίκευσης (λυκειακής εκπαίδευσης).
Την ίδια ώρα, ο Ιταλός πρωθυπουργός Ματέο Ρέντσι, συνεχίζει την πολεμική του κατά της λιτότητας, ερχόμενος, μάλιστα, σε ευθεία σύγκρουση, με τον πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Ανεξάρτητα από τους λόγους που υπαγορεύουν μια τέτοια συμπεριφορά, καθώς η Ιταλία (ούτε και η Γαλλία πάει πίσω άλλωστε) βρίσκεται σε μια οριακή οικονομική κατάσταση, με το δημόσιο χρέος της, να συναγωνίζεται το δικό μας, ενώ και πολιτικά νιώθει την έντονη πίεση από το ευρωσκεπτικιστικό κόμμα των «Πέντε Αστέρων», του Μπέπε Γκρίλο, που βρίσκεται σε συνεχή άνοδο, με βασική προγραμματική θέση, την έξοδο της Ιταλίας από την Ευρωζώνη! Αλλά και ο Φρανσουά Ολάντ, νιώθει αντίστοιχα, την πίεση από την «αντιευρωπαϊστριας»
Λεπέν, τις συνέπειες της λιτότητας, αλλά και την τρομοκρατία.
Φαίνεται, όμως, πως υπάρχει ένας ευρύτερος προβληματισμός, στο σύνολο της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας. Το μαρτυρά η αισθητή αλλαγή στάσης, στο επίπεδο του Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος και της αντίστοιχης Ομάδας, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, υπό την καθοδήγηση του Ιταλού Τζιάνι Πιτέλα. Ακόμη πιο χαρακτηριστικές είναι οι εξελίξεις στην Πορτογαλία, όπου το Σοσιαλιστικό Κόμμα, υπό τη νέα ηγεσία του, έκανε την υπέρβαση, συντασσόμενο με τα κόμματα της Αριστεράς, για το σχηματισμό μιας εναλλακτικής κυβέρνησης, με βασική θέση, την εναντίωση στη λιτότητα. Ανάλογες ελπίδες έχουν δημιουργηθεί στην Ισπανία, αν και οι τελευταίες πληροφορίες φέρουν τον επικεφαλής του Σοσιαλιστικού Κόμματος (PSOE), να επιδεικνύει καιροσκοπική συμπεριφορά. Αλλωστε, κανείς δε μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια τις εξελίξεις, όπως και την επίδραση αστάθμητων παραγόντων, όπως το προσφυγικό, η τρομοκρατία ή ακόμη και το ενδεχόμενο εξόδου της Βρετανίας από την Ευρωπαϊκή Ενωση.
