Εκ πρώτης όψεως, η φράση «θα σταματήσουμε να παίρνουμε τα χρήματα των νέων» ακούγεται συμπαθητική και άκακη. Κι όμως, όσα συμπαθητικά είπε στο «Βήμα» προχθές ο οικονομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού, Αλέξης Πατέλης, κρύβουν μεγάλους κινδύνους.
Καταρχάς, η συνέχεια της φράσης είναι πως «σταματάμε να παίρνουμε τα λεφτά των νέων για να τα δίνουμε στους συνταξιούχους». Εκεί αρχίζει ο κοινωνικός αυτοματισμός: έτσι όπως τα παρουσιάζει ο Πατέλης, οι συνταξιούχοι, δηλαδή οι απόμαχοι της ζωής, δηλαδή οι γονείς και οι παππούδες μας, «επιβαρύνουν» τους νέους. Αυτό, εκτός από κανιβαλικό, είναι και ψέμα: πρώτον, επειδή το Ασφαλιστικό ήταν πάντα ένα συμβόλαιο μεταξύ των γενεών: δηλαδή, οι εκάστοτε εργαζόμενοι πλήρωναν τις συντάξεις των εκάστοτε συνταξιούχων, καθώς και οι τελευταίοι πλήρωναν τις συντάξεις των συνταξιούχων όταν κι εκείνοι εργάζονταν. Συν τοις άλλοις, οι νυν συνταξιούχοι δεν ζουν «σε βάρος» των νέων, όπως τους παρουσιάζει ο οικονομικός σύμβουλος του Κυριάκου Μητσοτάκη: αντιθέτως, έχουν πληρώσει δεκαετίες υψηλών εισφορών και οι περισσότεροι εξ αυτών έχουν ήδη αδικηθεί, αφού οι συντάξεις τους πετσοκόπηκαν όλα αυτά τα χρόνια των Μνημονίων.
Ωστόσο, ακόμη κι αν ξεπεράσουμε το θέμα των συνταξιούχων, το εξόχως προβληματικό με όσα λέει ο Πατέλης αφορά στους νέους: βλέπετε, αυτά τα περί «ατομικού κουμπαρά» ακούγονται ωραία, αλλά όταν ένας σημερινός νέος καταλάβει τί θα μαζέψει στον «ατομικό κουμπαρά» του για τα γεράματά του, θα φρίξει: βλέπετε, οι σημερινοί νέοι δεν είναι Πατέληδες, ούτε έχουν εξασφαλισμένη την επαγγελματική τους πορεία. Αντιθέτως, πολλοί εξ αυτών αναγκάζονται για μεγάλα διαστήματα να εργάζονται με «μαύρα», υφίστανται άλλα μεγάλα διαστήματα ανεργίας ή εργάζονται με 500 και 600 ευρώ τον μήνα. Και, φανταζόμαστε, δεν είναι πολύ δύσκολο να υπολογίσει κανείς πόσο φτωχός θα είναι ο «ατομικός κουμπαράς» του σημερινού νέου στα γεράματά του, με τον μισθό-ψίχουλα που παίρνει, αλλά και με τα «κενά» της ανεργίας και της «μαύρης» εργασίας…
Με άλλα λόγια, αν υλοποιηθούν τα περιγραφόμενα από τον σύμβουλο του πρωθυπουργού, τότε το «Αλίμονο στους νέους» δε θα είναι μόνο τίτλος της εξαιρετικής ταινίας των Σακελλάριου-Γιαννακόπουλου με τον ανεπανάληπτο Δημήτρη Χορν…
