Με αφορμή το παράδειγμα της Καταλονίας, που κήρυξε την ανεξαρτησία της από την Ισπανία και τον Μαριάνο Ραχόι να απαντά με προκήρυξη πρόωρων εκλογών στην περιφέρεια, αρκετές είναι οι περιοχές της Ευρώπης που πρόσκεινται στην κίνηση αυτή της Καταλονίας και επιθυμούν να προχωρήσουν σε παρόμοιες κινήσεις, αλλάζοντας τον ευρωπαϊκό χάρτη!
Ας δούμε κάποιες εξ’ αυτών:
Επαρχία Ίστρια: Το Κόμμα Δημοκρατικής Συνέλευσης της Ίστρια (IDS) επιθυμεί μεγαλύτερη περιφερειακή αυτονομία και αποκέντρωση σε όλη τη χώρα, αλλά κυρίας στην ίστρια, μια περιοχή που διασχίζει την Κροατία και τη Σλοβενία και των οποίων τα σύνορα δεν έχουν καθοριστεί σαφώς μετά τη διάλυση της πρώην Γιουγκοσλαβίας το 1991. Στην ιδανική περίπτωση, το IDS θα ήθελε να δει τη δημιουργία μιας διακρατικής και διασυνοριακής ευρωπεριφέρειας.
Μοράβια, Τσεχική Δημοκρατία: Η Μοράβια ήταν μια ιστορική τσεχική περιοχή μαζί με τη Σιλεσία και τη Βοημία και παρόλο που τυπικά καταργήθηκε το 1949, εξακολουθεί να θεωρείται ως μια συγκεκριμένη περιοχή με τη δική της ταυτότητα. Ένα μικρό μη κοινοβουλευτικό κόμμα, το Moravané υποστηρίζει την ανεξαρτησία μέσω της αποκατάστασης μιας μοραβικής νομοθεσίας από το 2005.
Άνω Σιλεσία, Πολωνία: Η Σιλεσία είναι μια περιοχή κυρίως στη νοτιοδυτική Πολωνία με μικρές περιοχές στη Γερμανία και την Τσεχία. Περισσότεροι από 800.000 άνθρωποι δήλωσαν την ταυτότητα της Σιλεσίας στην πολωνική απογραφή του 2011 και το Κίνημα Αυτονομίας της Σιλεσίας (RAS), με επικεφαλής τον Τζέρζι Γκορτζέλικ, κέρδισε το 8,5% των ψήφων στις τοπικές εκλογές του 2010. Υποστηρίζοντας την αυτονομία της ευρύτερης περιοχής, το RAS θεωρεί την Σιλεσία ως «χωριστό έθνος» αντί να αποτελείται από Πολωνούς, Τσέχους ή Γερμανούς.
Λομβαρδία, Ιταλία: Μια από τις πλουσιότερες περιφέρειες της Ιταλίας και πατρίδα του Μιλάνοy, η Λομβαρδία θέλει μεγαλύτερη αυτονομία από τη Ρώμη και κυρίως αυτό που σκέφτεται είναι το πώς θα δαπανήσει τα χρήματά της. Πολλοί ψηφοφόροι της επριοχής αυτής, όπως και του Βένετο πιστεύουν ότι οι φόροι τους πηγαίνουν στον φτωχότερο νότο αντί να συμβάλλουν στις τοπικές επενδύσεις. Το 40% περίπου υποστήριξε αυτό το στόχο σε πρόσφατο δημοψήφισμα, αν και το αληθινά αποσχιστικό αίσθημα περιορίζεται σε μικρές ομάδες ενώ το τοπικό κόμμα ανεξαρτησίας έχει μόνο ένα δημοτικό σύμβουλο.
Βένετο, Ιταλία: Η περιέφερεια Βέντο και η πρωτεύουσά του η Βενετία είναι ένας ακόμη σημαντικός παράγοντας στην οικονομία της Ιταλίας. Η περιοχή επιδιώκει σημαντικά μεγαλύτερη αυτονομία από τη Ρώμη και ιδιαίτερα πρόσθετες εξουσίες για τον καθορισμό των φόρων της. Όπως και η Λομβαρδία όμως, οι περισσότεροι κάτοικοι δεν θέλουν πλήρη ανεξαρτησία.
Σικελία, Ιταλία: Προωθώντας μια ξεχωριστή τοπική κληρονομιά, πολιτισμό και γλώσσα, διάφορα κινήματα στην αυτόνομη περιοχή της Σικελίας της Ιταλίας επιδιώκουν μεγαλύτερη αυτονομία ή πλήρη ανεξαρτησία. Ένα κόμμα αυτονομιστών διοικεί το νησί από το 2008 έως το 2012.
Κορσική, Γαλλία: Το εθνικιστικό κίνημα της Κορσικής επιδιώκει μεγαλύτερη αυτονομία για το νησί από τη δεκαετία του 1960. Το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο της Κορσικής απαιτεί ανεξαρτησία από το 1976 με μια εκστρατεία βομβιστικών επιθέσεων και δολοφονιών – ο νομάρχης του νησιού σκοτώθηκε το 1998 – αλλά ανακοίνωσε πρόσφατα το «τέλος των στρατιωτικών επιχειρήσεων». Ένας συνασπισμός υπέρ της αυτονομίας, ο Pè a Corsica, κέρδισε 24 από τις 51 έδρες της Κορσικής στις περιφερειακές εκλογές του 2015.
Βαυαρία, Γερμανία: Ο βαυαρικός εθνικισμός υπήρξε ισχυρός από την ενσωμάτωση του κράτους στη Γερμανία το 1871. Ενώ το αποσχιστικό κόμμα της Βαυαρίας υπήρξε σημαντικός παράγοντας τη δεκαετία του 1950, το εκλογικό του μερίδιο έπεσε στις επόμενες δεκαετίες. Ωστόσο, μια δημοσκόπηση του 2017 υποδηλώνει πως ένας στους τρεις Βαυαρούς τάσσεται υπέρ της ανεξαρτησίας.
Σκωτία, Ηνωμένο Βασίλειο: Η Σκωτία άρχισε να επιδιώκει κυριαρχία στα μέσα του 19ου αιώνα και το Εθνικό Κόμμα της Σκωτίας διεξάγει εκστρατεία για πλήρη ανεξαρτησία από τότε που ιδρύθηκε το 1934. Περισσότεροι από το 845 των ψηφοφόρων της Σκωτίας ψήφισαν σε δημοψήφισμα ανεξαρτησίας το 2014, με το 44,7% να τάσσεται υπέρ και το 55,3% κατά. Ο Νικολά Στέρτζεον, ηγέτης του SNP και ο πρώτος υπουργός της Σκωτίας, δήλωσε ότι ένα ακόμη δημοψήφισμα είναι πολύ πιθανόν μετά την απόφαση για έξοδο του Ηνωμένου Βασιλείου από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Ουαλία, Ηνωμένο Βασίλειο: Η Ουαλία είχε ένα κίνημα ανεξαρτησίας από τα μέσα του 19ου αιώνα, και το εθνικιστικό κόμμα Plaid Cymru, έχει κάνει διαορες εκστρατείες για κυριαρχία από την ίδρυσή του το 1925. Όπως η Σκωτία, η Ουαλία ψήφισε υπέρ της αποκέντρωσης στο δημοψήφισμα του 1997. Σύμφωνα με πρόσφατες δημοσκοπήσεις, πάνω από το 40% των ψηφοφόρων της Ουαλίας ζητούν περισσότερες εξουσίες για τη συνέλευση, ενώ περίπου το 255 τάσσεται υπέρ της πλήρους ανεξαρτησίας.
