Μελέτη: Και όμως, μπορείς να πεθάνεις από μια πληγωμένη καρδιά!

Τα άτομα και οι συγγενείς που βίωσαν «υψηλά επίπεδα» συμπτωμάτων πένθους είχαν περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν μέσα στα 10 χρόνια μετά τον θάνατο του αγαπημένου τους, από εκείνους που βίωσαν «χαμηλά επίπεδα» πένθους, σύμφωνα με μελέτη που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Frontiers in Public Health.

Στη μελέτη, η συν-συγγραφέας Μέτε Κιάργκααρντ Νίλσεν, μεταδιδακτορική ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Aarhus της Δανίας, και οι συνεργάτες της εξέτασαν τις μακροχρόνιες επιπτώσεις στην υγεία συγγενών που είχαν χάσει κάποιον στη Δανία, χωρίζοντας τους 1.735 συμμετέχοντες σε ομάδες με «χαμηλά» και «υψηλά» επίπεδα συμπτωμάτων πένθους.

Κατά τη διάρκεια της περιόδου της μελέτης, το 26,5% των συγγενών με υψηλά επίπεδα πένθους πέθαναν, σε σύγκριση με το 7,3% αυτών που επηρεάστηκαν λιγότερο.

Τα «υψηλά επίπεδα» πένθους ορίζονται ως η εμφάνιση περισσότερων από τα μισά από τα εννέα συμπτώματα πένθους που έχουν εντοπίσει οι ερευνητές. Αυτά περιλαμβάνουν την αίσθηση συναισθηματικής μουδιασμένης κατάστασης την αίσθηση ότι η ζωή δεν έχει νόημα, τη δυσκολία αποδοχής της απώλειας και τη σύγχυση σχετικά με την προσωπική ταυτότητα.

Οι συμμετέχοντες κλήθηκαν να συμπληρώσουν ερωτηματολόγια κατά την ένταξή τους στη μελέτη, καθώς και έξι μήνες και τρία χρόνια μετά την απώλεια, επιτρέποντας στους ερευνητές να συλλέξουν στοιχεία για τα συμπτώματά τους.

Παράλληλα, οι ερευνητές παρατήρησαν τη συχνότητα με την οποία οι συμμετέχοντες χρησιμοποιούσαν το σύστημα υγείας, διαπιστώνοντας ότι οι συγγενείς με υψηλά επίπεδα πένθους χρησιμοποιούσαν περισσότερα αντικαταθλιπτικά φάρμακα, υπηρεσίες ψυχικής υγείας και υπηρεσίες πρωτοβάθμιας φροντίδας.

«Αυτοί με την υψηλή πορεία πένθους φαίνεται να είναι μια ευάλωτη ομάδα συγγενών ήδη πριν από τον θάνατο, που χρειάζεται ειδική προσοχή», δήλωσε η Νίλσεν στο CNN μέσω email.

«Ίσως χρειάζονται επιπλέον υποστήριξη. Μπορεί να βιώνουν έντονο στρες και να δυσκολεύονται να αντιμετωπίσουν την κατάσταση», πρόσθεσε, επισημαίνοντας προηγούμενες μελέτες που ανέδειξαν τη χαμηλή κοινωνικοοικονομική κατάσταση, τη κακή αυτοαναφερόμενη υγεία και αυξημένα συμπτώματα κατάθλιψης και άγχους ως παράγοντες που συμβάλλουν σε έντονο πένθος.

Τα σημαντικά στοιχεία της μελέτης

Ένα από τα «σημαντικά» στοιχεία της μελέτης, σύμφωνα με την ίδια, είναι η μακροχρόνια προοπτική της, καθώς «γνωρίζουμε πολύ καλά ότι κάθε είδους απώλεια έχει οξεία επίδραση στην καρδιακή υγεία».

Παρότι η μελέτη δεν εξέτασε τα αίτια θανάτου των συγγενών, ευθυγραμμίζεται με ευρύτερες έρευνες που δείχνουν τις επιπτώσεις ενός τραυματικού πένθους στην σωματική υγεία.

Ένα καρδιακό σύνδρομο γνωστό ως «σύνδρομο σπασμένης καρδιάς» — επίσης γνωστό ως καρδιομυοπάθεια Takotsubo — είναι ένα καλά τεκμηριωμένο οξύ φαινόμενο που πυροδοτείται από έντονα στρεσογόνες καταστάσεις, όπως η απώλεια αγαπημένου προσώπου.

Το παρατεταμένο στρες που προκαλεί το πένθος μπορεί επίσης να αυξήσει την αρτηριακή πίεση, τα επίπεδα κορτιζόλης, τον κίνδυνο διαβήτη και να επιδεινώσει την ψυχική υγεία, σύμφωνα με την Χάρντινγκ. Επιπλέον, αναφέρθηκε σε προηγούμενη έρευνα που δείχνει ότι κάποιοι άνθρωποι πεθαίνουν στην επέτειο του θανάτου του αγαπημένου τους.

Τα ευρήματα της τελευταίας μελέτης υποδεικνύουν ότι οι επαγγελματίες υγείας «μπορούν να εντοπίζουν νωρίς συγγενείς σε δυσκολία κατά τη διάρκεια της πορείας της ασθένειας του ασθενή και να προσφέρουν παρακολούθηση», είπε η Νίλσεν.